Przejdź do zawartości

Floris V Holenderski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Floris V Holenderski
Ilustracja
ilustracja herbu
Hrabia Holandii i Zelandii
Okres

od 1256
do 1296

Poprzednik

Wilhelm II

Następca

Jan I Holenderski

Dane biograficzne
Dynastia

Gerolfingowie

Data urodzenia

24 czerwca 1254

Data i miejsce śmierci

27 czerwca 1296
Muiderberg

Ojciec

Wilhelm II

Matka

Elżbieta Brunszwicka

Dzieci

Jan I Holenderski

Floris V Holenderski (ur. 24 czerwca 1254, zm. 27 czerwca 1296 w Muiderbergu) – hrabia Holandii i Zelandii z dynastii Gerolfingów. Syn Wilhelma II i Elżbiety Brunszwickiej. Jeden z najbardziej cenionych średniowiecznych władców Holandii, który zreformował administrację i wpłynął na rozwój handlu.

Dzieciństwo

[edytuj | edytuj kod]

Jego ojciec zginął w roku 1256 w bitwie z Fryzami pod Alkmaar. Dwuletni wówczas Floris nie mógł objąć rządów. Władzę w jego imieniu sprawował regent, którym został jego wuj, Floris de Voogd (do 1258), a następnie jego ciotka, Adelajda Holenderska (do 1263), która została pokonana przez hrabiego Geldrii, Ottona II w bitwie pod Reimerswaal w dniu 22 stycznia 1263. Po zwycięstwie Otton został ogłoszony przez szlachtę regentem. Od 10 lipca 1266 Floris panował samodzielnie.

Rządy

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1272, Floris V wraz z Hainautem Avesnes wyruszył ze zbrojną wyprawą przeciwko Fryzom. Zakończyła się ona niepowodzeniem, które doprowadziło do buntów w kraju. Floris V przywrócił spokój, nadając chłopom szereg przywilejów, przez co szlachta zaczęła nazywać go pogardliwie „bogiem chłopów”[1]. W 1282 roku ponownie zaatakowali kłopotliwych Fryzów, pokonując ich w bitwie pod Vronen, po czym udało się zdobycie ciała Wilhelma II. Po kampanii w latach 1287–1288 w końcu pokonali Fryzów. W 1287 roku otrzymał również region Zeeland-bewester-Schelde, jako pożyczkę od króla niemieckiego. Jednak lokalna szlachta stanęła po stronie Flandrii, w związku z czym dostał się do niewoli flandryjskiej i musiał ustąpić. Floris natychmiast chciał wznowić wojnę, ale król Anglii, Edward I Długonogi, przekonał go do niepodejmowania działań zbrojnych. Kiedy w 1292 roku Floris zgłosił roszczenia do tronu Szkocji (jego prababka Ada była siostrą króla Szkocji Wilhelma I), nie otrzymał spodziewanego wsparcia od Edwarda, lecz Anglia wsparła jego roszczenia w nowej, tym razem bardziej udanej, wojnie z Flandrią.

Śmierć

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1296, na skutek spisku swoich wasali: Gijsbrechta z Amstel, Gerarda z Velzen i Hermana z Woerden, został zamordowany[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Floris de Vijfde - Canon van Nederland [online], www.entoen.nu [dostęp 2020-07-08] (niderl.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Lexicon geschiedenis van Nederland & Belgie. Mulder, Liek and Jan Brouwers eds. Utrecht; Antwerpen: Kosmos-Z&K, 1994
  • Wi Florens: de Hollandse graaf Floris V in de samenleving van de dertiende eeuw. De Boer, D.E.H., E.H.P. Cordfunke, H. Sarfatij, eds. Utrecht: Matrijs, 1996, s. 24-29
  • Geschiedenis des vaderlands. Bilderdyk, W. Amsterdam: P. Meyer Warnars, 1833, Part 2. s. 167