Ferrari FF

Ferrari FF
	; Ferrari FF
Producent	Ferrari
Projektant	Pininfarina
Zaprezentowany	marzec 2011
Okres produkcji	2011 – 2016
Miejsce produkcji	Maranello
Poprzednik	Ferrari 612 Scaglietti
Następca	Ferrari GTC4Lusso
	Dane techniczne
Segment	sportowe segmentu E
Typy nadwozia	3-drzwiowe shooting brake
Silniki	6262 cm³ V12 660 KM
Skrzynia biegów	7-biegowa 2-sprzęgłowa półautomatyczna
Napęd	AWD ; napęd tylny (po wrzuceniu piątego biegu)
Długość	4907 mm
Szerokość	1953 mm
Wysokość	1379 mm
Rozstaw osi	2949 mm
Masa własna	1790-1880 kg
Zbiornik paliwa	91 l
Liczba miejsc	2 + 2
Bagażnik	450-800 l
	Dane dodatkowe
Pokrewne	Ferrari SP FFX
Konkurencja	Maserati GranTurismo
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ferrari FF – samochód sportowy klasy wyższej produkowany przez włoską markę Ferrari w latach 2011–2016.

Historia i opis modelu

Auto zostało zaprezentowane podczas targów motoryzacyjnych w Genewie w 2011 roku. Pojazd został zaprojektowany przez włoskie biuro projektowe Pininfarina.

Silnik

V12 6,3 l (6262 cm³), 4 zawory na cylinder
Układ zasilania: bezpośredni wtrysk paliwa
Średnica cylindra × skok tłoka: 94,00 mm × 75,20 mm
Stopień sprężania: 12,3:1
Moc maksymalna: 660 KM (485 kW) przy 8000 obr./min
Maksymalny moment obrotowy: 683 N•m przy 6000 obr./min

Osiągi

Przyspieszenie 0-100 km/h: 3,7 s^[2]
Prędkość maksymalna: 335 km/h

Pozostałe

Opony:
- Przód: 245/45 ZR20
- Tył: 295/35 ZR20
Hamulce: hamulce tarczowe, wentylowane tarcze
- Przód: 398 mm
- Tył: 360 mm

Wykorzystanie jako radiowóz

Ferrari FF jest własnością m.in. policji w Dubaju.^[3]

Przypisy

↑ Ferrari GTC4Lusso – następca FF. [dostęp 2016-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-15)].
↑ ^a ^b "Top Gear" nr.37, edycja polska
↑ Najbardziej luksusowy radiowóz na świecie - Motoryzacja w INTERIA.PL [online], motoryzacja.interia.pl [dostęp 2020-08-07] (pol.).

Bibliografia

2011 Ferrari FF technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2011-04-04]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona Ferrari FF (wersja archiwalna)

[1] Ferrari GTC4Lusso – następca FF. [dostęp 2016-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-15)].

[Top_Gear_37-2] "Top Gear" nr.37, edycja polska

[3] Najbardziej luksusowy radiowóz na świecie - Motoryzacja w INTERIA.PL [online], motoryzacja.interia.pl [dostęp 2020-08-07] (pol.).

[1]

[2]

[3]

sportowe	125 S (1947) 159 S (1947) 166 S (1948-1949) 195 S (1950) 212 Exp (1951) 225 S (1952) 250 S (1952) 250 MM (1953) 250 Export (19531-1954) 250 Monza (1954) 250 GT Tour de France (1956-1958) 250 GT SWB (1959-1961) 250 GTO (1962-1964)
GT	166 Inter (1949) 195 Inter (1950) 212 Inter (1951-1952) 250 Europa (1953) 250 GT Europa (1954-1955) 250 GT Boano (1956) 250 GT Ellena (1957) 250 GT Coupe/250 GT Spider (1958-1961) 250 GT Lusso (1962-1963) 330 (1964-1965) 275 GTB (1964-1965) 275 GTB/4 (1966-1968) 365 (1966-1969) 365 GTB/4 Daytona (1968-1973) 550 (1996-2001) 575M (2002-2005) 599 (2006-2011) California (2008-2017) F12 (2012-2016) 812 Superfast (od 2017) Portofino (od 2018)
2+2	250 GT 2+2/GTE (1959-1962) 330 GT (1963-1966) 365 GT (1967-1970) GTC/4 (1971-1972) GT4 (1973-1975) 400 (1976-1978) 400i (1979-1984) 412 (1985-1989) 456 GT (1992-1997) 456M GT (1998-2003) 612 (2004-2010) FF (2011-2015) GTC4Lusso (od 2016)
America	340 America/342 America (1951-1952) 375 America/340/375 MM (1953-1955) 410 Superamerica (1956-1959) 400 Superamerica (1960-1963) 500 Superfast (1964-1965) 365 California (1966-1967)
V6/V8	Dino 206 (1968-1969) Dino 246 (1970-1973) 308 GTB/GTS (1975-1984) 208 GTB/GTS (1980-1986) 328 (1985-1989) 348 (1990-1995) F355 (1995-2000) 360 (2000-2005) F430 (2006-2009) 458 (2010-2015) 488 GTB (2015-2019) SF90 Stradale (od 2019) 296 GTB (od 2022)
RTR 2+2	Dino GT4 (1971-1979) Mondial 8 (1980-1984) Mondial 3.2 (1985-1988) Mondial t (1989-1993)
H-12	365BB (1973-1975) 512BB (1976-1980) BBi (1981-1983) Testarossa (1984-1990) 512TR (1991-1993) F512M (1994-1995)
supersamochody	250 GTO (1962-1964) 250 LM (1965-1966) 288 GTO (1984-1985) F40 (1987-1991) F50 (1995-1997) F50 GT (1996) Enzo (2003-2005) FXX (2006-2007) LaFerrari (2013-2015)