Fabrice Santoro

Fabrice Santoro

Państwo	Francja
Data i miejsce urodzenia	9 grudnia 1972 Tahiti
Wzrost	178 cm
Gra	oburęczny forhend i bekhend
Status profesjonalny	1989
Zakończenie kariery	2010
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	6
Najwyżej w rankingu	17 (6 sierpnia 2001)
Australian Open	QF (2006)
Roland Garros	4R (1991, 2001)
Wimbledon	3R (2001)
US Open	3R (1990, 1998-1999, 2004)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	24
Najwyżej w rankingu	6 (5 lipca 1999)
Australian Open	W (2003, 2004)
Roland Garros	F (2004)
Wimbledon	F (2006)
US Open	SF (2003)

Fabrice Vetea Santoro (ur. 9 grudnia 1972 na Tahiti) – francuski tenisista, zwycięzca Australian Open 2003, Australian Open 2004 w grze podwójnej i French Open 2005 w grze mieszanej, zdobywca Pucharu Davisa, olimpijczyk.

Kariera tenisowa

Występował na kortach jako tenisista zawodowy w latach 1989–2010. Jego gra wyróżniała się charakterystycznym stylem, jako jeden z nielicznych zawodników grał oburęczny bekhend, jak i forhend. W swoim tenisie stosował wiele zagrań kombinacyjnych (loby, drop-szoty, zagrania wyrzucające) oraz z dużym wyczuciem operował wolejem. Zakończył karierę po turnieju w paryskiej hali Bercy w listopadzie 2009 roku. Pomimo oficjalnego zakończenia kariery w 2009 roku, zdecydował się na występ w Australian Open 2010, zostając pierwszym w historii tenisistą, który grał w turniejach wielkoszlemowych w czterech kolejnych dekadach – pierwszy raz w 1989 roku. Podczas tego turnieju rozegrał także swój ostatni profesjonalny mecz w rozgrywkach ATP, kiedy to przegrał z Marinem Čiliciem w 1 rundzie.

W 1989 roku zdobył juniorski tytuł w singlu na French Open, pokonując w finale Jareda Palmera po obronieniu dwóch piłek meczowych. Sezon 1989 ukończył na pozycji wicelidera rankingu juniorów.

Pierwsze zwycięstwo w zawodach kategorii ATP World Tour w grze pojedynczej odniósł w 1997 roku, w Lyonie, po pokonaniu w finale Tommy’ego Haasa. Łącznie Francuz wywalczył 6 tytułów ATP World Tour, a ostatni w połowie lipca 2008 roku w Newport. Ponadto Santoro osiągnął dalszych 6 finałów, w których został pokonany. W styczniu 2006 roku osiągnął swój jedyny wielkoszlemowy ćwierćfinał, podczas Australian Open. Po drodze zdołał wyeliminować m.in. Gastóna Gaudio i Davida Ferrera, jednak w spotkaniu o półfinał nie sprostał Davidowi Nalbandianowi. W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 17. miejscu w sierpniu 2001 roku.

W grze podwójnej Santoro zwyciężył w 24 turniejach ATP World Tour, w tym dwukrotnie w Australian Open i raz w Tennis Masters Cup. W Melbourne triumfował w latach 2003 i 2004, grając w parze z Michaëlem Llodrą. Również z Llodrą w 2005 roku zdobył tytuł w Tennis Masters Cup. Dodatkowo Santoro uczestniczył w 18 przegranych finałach, m.in. w Australian Open 2002, French Open 2004, Wimbledonie 2006 i Tennis Masters Cup 2003. W klasyfikacji gry podwójnej najwyżej był w lipcu 1999 roku, na 6. pozycji.

W grze mieszanej Santoro triumfował w jednym wielkoszlemowym turnieju, we French Open 2005. Partnerką Francuza była Daniela Hantuchová, a w finale pokonał parę Martina Navrátilová–Leander Paes.

Santoro reprezentował wielokrotnie Francję w Pucharze Davisa w grze pojedynczej i podwójnej. W 1991 roku i 2001 roku przyczynił się do wywalczenia trofeum. W meczu finałowym z 2001, przeciwko Australii, w parze z Cédrikiem Pioline odniósł zwycięstwo nad parą Lleyton Hewitt–Patrick Rafter. W sezonie 1991 nie brał udziału w meczu finałowym, ale miał swój udział w awansie Francji do decydującego meczu; debiutował w meczu ćwierćfinałowym z Australią, w którym odniósł jedno zwycięstwo i poniósł porażkę w grze pojedynczej, następnie wniósł do dorobku drużyny dwa zwycięstwa singlowe w półfinale z Jugosławią.

Finały w turniejach ATP World Tour

Gra pojedyncza (6−6)

Legenda

Wielki Szlem (0–0)

Igrzyska olimpijskie (0–0)

Tennis Masters Cup (0–0)

ATP Masters Series (0–0)

ATP International Series Gold (1–0)

ATP International Series (5–6)

Wygrane według nawierzchni

Twarda (3–4)

Ceglana (0–1)

Trawiasta (2–1)

Dywanowa (1–0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	7 października 1990	Tuluza	Twarda (hala)	Jonas Svensson	6:7, 2:6
Finalista	2.	7 lutego 1993	Dubaj	Twarda	Karel Nováček	4:6, 5:7
Finalista	3.	7 sierpnia 1994	Kitzbühel	Ceglana	Goran Ivanišević	2:6, 6:4, 6:4, 3:6, 2:6
Zwycięzca	1.	19 października 1997	Lyon	Dywanowa (hala)	Tommy Haas	6:4, 6:4
Finalista	4.	11 stycznia 1998	Doha	Twarda	Petr Korda	0:6, 3:6
Zwycięzca	2.	7 lutego 1999	Marsylia	Twarda (hala)	Arnaud Clément	6:3, 4:6, 6:4
Finalista	5.	7 marca 1999	Kopenhaga	Dywanowa (hala)	Magnus Gustafsson	4:6, 1:6
Zwycięzca	3.	9 stycznia 2000	Ad-Dauha	Twarda	Rainer Schüttler	3:6, 7:5, 3:0 krecz
Finalista	6.	17 czerwca 2001	Halle	Trawiasta	Thomas Johansson	3:6, 7:6(5), 2:6
Zwycięzca	4.	3 marca 2002	Dubaj	Twarda	Junus al-Ajnawi	6:4, 3:6, 6:3
Zwycięzca	5.	15 lipca 2007	Newport	Trawiasta	Nicolas Mahut	6:4, 6:4
Zwycięzca	6.	13 lipca 2008	Newport	Trawiasta	Prakash Amritraj	6:3, 7:5

Gra podwójna (24−18)

Legenda

Wielki Szlem (2–3)

Igrzyska olimpijskie (0–0)

Tennis Masters Cup (1–1)

ATP Masters Series (3–7)

ATP International Series Gold (3–1)

ATP International Series (15–6)

Wygrane według nawierzchni

Twarda (14–7)

Ceglana (4–5)

Trawiasta (1–2)

Dywanowa (5–4)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy w finale	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1 października 1995	Palermo	Ceglana	Àlex Corretja	Hendrik Jan Davids Piet Norval	6:7, 6:4, 6:3
Finalista	1.	16 lutego 1997	Marsylia	Twarda (hala)	Olivier Delaître	Thomas Enqvist Magnus Larsson	3:6, 4:6
Finalista	2.	19 października 1997	Lyon	Dywanowa (hala)	Olivier Delaître	Ellis Ferreira Patrick Galbraith	6:3, 2:6, 4:6
Finalista	3.	9 listopada 1997	Moskwa	Dywanowa (hala)	David Adams	Martin Damm Cyril Suk	4:6, 3:6
Finalista	4.	11 stycznia 1998	Doha	Twarda	Olivier Delaître	Mahesh Bhupathi Leander Paes	4:6, 6:3, 4:6
Zwycięzca	2.	26 lipca 1998	Stuttgart	Ceglana	Olivier Delaître	Joshua Eagle Jim Grabb	6:1, 3:6, 6:3
Finalista	5.	16 sierpnia 1998	Cincinnati	Twarda	Olivier Delaître	Mark Knowles Daniel Nestor	1:6, 1:2 krecz
Zwycięzca	3.	4 października 1998	Tuluza	Twarda (hala)	Olivier Delaître	Paul Haarhuis Jan Siemerink	6:2, 6:4
Zwycięzca	4.	11 października 1998	Bazylea	Twarda (hala)	Olivier Delaître	Piet Norval Kevin Ullyett	6:3, 7:6
Zwycięzca	5.	25 października 1998	Lyon	Dywanowa (hala)	Olivier Delaître	Tomás Carbonell Francisco Roig	6:2, 6:2
Zwycięzca	6.	29 sierpnia 1999	Long Island	Twarda	Olivier Delaître	Jan-Michael Gambill Scott Humphries	7:5, 6:4
Zwycięzca	7.	22 października 2000	Tuluza	Twarda (hala)	Julien Boutter	Donald Johnson Piet Norval	7:6(8), 4:6, 7:6(5)
Zwycięzca	8.	18 lutego 2001	Marsylia	Twarda (hala)	Julien Boutter	Michael Hill Jeff Tarango	7:6(7), 7:5
Finalista	6.	27 stycznia 2002	Australian Open, Melbourne	Twarda	Michaël Llodra	Mark Knowles Daniel Nestor	6:7(4), 3:6
Zwycięzca	9.	3 listopada 2002	Paryż	Dywanowa (hala)	Nicolas Escudé	Gustavo Kuerten Cédric Pioline	6:3, 7:6(6)
Zwycięzca	10.	26 stycznia 2003	Australian Open, Melbourne	Twarda	Michaël Llodra	Mark Knowles Daniel Nestor	6:4, 3:6, 6:3
Zwycięzca	11.	16 lutego 2003	Marsylia	Twarda (hala)	Sébastien Grosjean	Tomáš Cibulec Pavel Vízner	6:1, 6:4
Finalista	7.	20 kwietnia 2003	Monte Carlo	Ceglana	Michaël Llodra	Mahesh Bhupathi Maks Mirny	4:6, 6:3, 6:7(6)
Finalista	8.	11 maja 2003	Rzym	Ceglana	Michaël Llodra	Wayne Arthurs Paul Hanley	1:6, 3:6
Finalista	9.	5 października 2003	Metz	Twarda (hala)	Michaël Llodra	Julien Benneteau Nicolas Mahut	6:7(2), 3:6
Finalista	10.	2 listopada 2003	Paryż	Dywanowa (hala)	Michaël Llodra	Wayne Arthurs Paul Hanley	3:6, 6:1, 3:6
Finalista	11.	16 listopada 2003	Tennis Masters Cup, Houston	Twarda	Michaël Llodra	Bob Bryan Mike Bryan	7:6(6), 3:6, 6:3, 6:7(3), 4:6
Zwycięzca	12.	31 stycznia 2004	Auckland	Twarda	Mahesh Bhupathi	Jiří Novák Radek Štěpánek	4:6, 7:5, 6:3
Zwycięzca	13.	18 stycznia 2004	Australian Open, Melbourne	Twarda	Michaël Llodra	Bob Bryan Mike Bryan	7:6(4), 6:3
Zwycięzca	14.	7 marca 2004	Dubaj	Twarda	Mahesh Bhupathi	Jonas Björkman Leander Paes	6:2, 4:6, 6:4
Finalista	12.	6 czerwca 2004	French Open, Paryż	Ceglana	Michaël Llodra	Xavier Malisse Olivier Rochus	5:7, 5:7
Finalista	13.	27 lutego 2005	Dubaj	Twarda	Jonas Björkman	Martin Damm Radek Štěpánek	2:6, 4:6
Zwycięzca	15.	8 maja 2005	Rzym	Ceglana	Michaël Llodra	Bob Bryan Mike Bryan	6:4, 6:2
Finalista	14.	15 maja 2005	Hamburg	Ceglana	Michaël Llodra	Jonas Björkman Maks Mirny	6:4, 6:7(2), 6:7(3)
Zwycięzca	16.	9 października 2005	Metz	Twarda (hala)	Michaël Llodra	José Acasuso Sebastián Prieto	5:2, 3:5, 5:4(4)
Zwycięzca	17.	30 października 2005	Lyon	Dywanowa (hala)	Michaël Llodra	Jeff Coetzee Rogier Wassen	6:3, 6:1
Zwycięzca	18.	13 listopada 2005	Tennis Masters Cup, Szanghaj	Dywanowa (hala)	Michaël Llodra	Leander Paes Nenad Zimonjić	6:7(6), 6:3, 7:6(4)
Zwycięzca	19.	15 stycznia 2006	Sydney	Twarda	Nenad Zimonjić	František Čermák Leoš Friedl	6:1, 6:4
Finalista	15.	23 kwietnia 2006	Monte Carlo	Ceglana	Nenad Zimonjić	Jonas Björkman Maks Mirny	2:6, 6:7(2)
Zwycięzca	20.	18 czerwca 2006	Halle	Trawiasta	Nenad Zimonjić	Michael Kohlmann Rainer Schüttler	6:0, 6:4
Finalista	16.	9 lipca 2006	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Nenad Zimonjić	Bob Bryan Mike Bryan	3:6, 6:4, 4:6, 2:6
Zwycięzca	21.	8 października 2006	Metz	Twarda (hala)	Richard Gasquet	Julian Knowle Jürgen Melzer	3:6, 6:1, 11-9
Zwycięzca	22.	15 października 2006	Moskwa	Dywanowa (hala)	Nenad Zimonjić	František Čermák Jaroslav Levinský	6:1, 7:5
Finalista	17.	5 listopada 2006	Paryż	Dywanowa (hala)	Nenad Zimonjić	Arnaud Clément Michaël Llodra	6:7(4), 2:6
Zwycięzca	23.	3 marca 2007	Dubaj	Twarda	Nenad Zimonjić	Mahesh Bhupathi Radek Štěpánek	7:5, 6:7(3), 10-7
Zwycięzca	24.	11 maja 2007	Rzym	Ceglana	Nenad Zimonjić	Bob Bryan Mike Bryan	6:4, 6:7(4), 10-7
Finalista	18.	17 czerwca 2007	Halle	Trawiasta	Nenad Zimonjić	Simon Aspelin Julian Knowle	4:6, 6:7(5)

Gra mieszana (1−0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwnicy w finale	Wynik finału
Zwycięzca	1.	5 czerwca 2005	French Open, Paryż	Ceglana	Daniela Hantuchová	Martina Navrátilová Leander Paes	3:6, 6:3, 6:2

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-12-25]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-12-25]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-12-25]  (ang.).