Ewangelicki Kościół Krajowy Anhalt
| |||||||
| Klasyfikacja systematyczna wyznania | |||||||
| Chrześcijaństwo └ Protestantyzm └ Luteranizm | |||||||
| Siedziba | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zasięg geograficzny | |||||||
| |||||||
| Strona internetowa | |||||||
Ewangelicki Kościół Krajowy Anhalt (niem. Evangelische Landeskirche Anhalts) – jeden z 20 kościołów tworzących Kościół Ewangelicki w Niemczech z siedzibą w Dessau-Roßlau. Działa na terenie dawnego Księstwa Anhalt[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Podczas swojej działalności reformatorzy Marcin Luter oraz Filip Melanchton często odwiedzali Anhalt. W 1541 wszyscy ordynowani duchowni z tego regionu byli zobowiązani do posługiwania się przekładem Biblii na język niemiecki przygotowanym przez Lutra[2].
Od 1578, kiedy to ordynacja księży z Anhaltu zaczęła być przeprowadzana w Zerbst/Anhalt w miejsce Wittenbergi, można mówić o działalności samodzielnego Kościoła Krajowego Anhalt. Od czasu powołania unii w 1821 zrzesza on wiernych wyznania luterańskiego oraz reformowanego[2].
W 1920 została zatwierdzona pierwsza ustawa kościelna, nie określała ona jednak żadnego podstawowego dokumentu konfesyjnego kościoła[2].
W 1960 kościół wszedł w skład Kościoła Ewangelickiego Unii (Evangelische Kirche der Union), przekształconego następnie w Unię Kościołów Ewangelickich (Union Evangelischer Kirchen), będącą częścią Kościoła Ewangelickiego w Niemczech[2].
Organizacja
[edytuj | edytuj kod]Kościół posiada około 29 770 wiernych, będących członkami 143 gmin kościelnych (zborów). Parafie podzielone są między pięć okręgów kościelnych z siedzibami w Ballenstedt, Bernburg (Saale), Dessau-Roßlau, Köthen (Anhalt) i Zerbst/Anhalt[1].
W zborach kościoła pracuje 55 duchownych oraz 40 świeckich pracowników pełnoetatowych, jak pedagodzy kościelni, osoby pracujące z młodzieżą oraz muzycy kościelni[1].
Najwyższą władzą kościoła krajowego jest Synod Krajowy (Landessynode), składający się z 33 delegatów wybieranych przez okręgi kościelne oraz sześciu mianowanych przez Synod. Jedną trzecią z członków Synodu stanowią duchowni. Obrady odbywają się dwa razy do roku, pomiędzy nimi trwają prace poszczególnych komisji[1].
Pozostałe organy wyższej władzy stanowią Rada Kościoła Krajowego (Landeskirchenrat), na której czele stoi prezydent kościoła oraz kierownictwo kościoła[1].
Nadzór nad służbami w poszczególnych okręgach kościelnych sprawują duchowni zatrudnieni przez parafie na ośmioletnie kadencje. Co sześć lat wybierane są rady gmin kościelnych (Gemeindekirchenräte), delegaci na synod krajowy oraz okręgowy, a także członkowie Rady Kościoła Krajowego[1].
Ekumenia i współpraca międzynarodowa
[edytuj | edytuj kod]Zbory kościoła utrzymują relacje partnerskie z parafiami Zjednoczonego Kościoła Reformowanego w Wielkiej Brytanii. Status kościoła partnerskiego posiada oddział pensylwański Zjednoczonego Kościoła Chrystusa w Stanach Zjednoczonych. Partnerskie relacje prowadzone są także z Czechosłowackim Kościołem Husyckim, Ewangelickim Kościołem Krajowym Palatynatu oraz Kościołem Krajowym Lippe[3].
