Przejdź do zawartości

Estonia na letnich igrzyskach olimpijskich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Estonia na letnich igrzyskach olimpijskich
Estonia
Kod MKOl

EST

Klasyfikacja wszech czasów
Medale
Pozycja: 49.
Złoto
10
Srebro
9
Brąz
17
Razem
36

Estonia ogłosiła swoją niepodległość od Imperium Rosyjskiego w 1918 roku, a już w 1920 roku sportowcy z tego kraju pierwszy raz reprezentowali swój niepodległy kraj na letnich igrzyskach olimpijskich, chociaż Estoński Komitet Olimpijski powstał dopiero w 1923 roku.
Estończycy już wcześniej brali udział w igrzyskach reprezentując, z sukcesami, Rosję. Należeli do nich m.in. medaliści ze Sztokholmu - Martin Klein czy Mart Kuusik.

Pierwszym medalistą olimpijskim reprezentującym Estonię został 21 sierpnia 1920 Jüri Lossmann zajmując 2 miejsce w maratonie, a pierwszym mistrzem olimpijskim 29 sierpnia 1920 roku został Alfred Neuland w podnoszeniu ciężarów w wadze lekkiej.

Po utracie niepodległości w 1940 roku, Estończycy uczestniczyli na igrzyskach w barwach ZSRR. Po wyzwoleniu w 1991 Estonia powróciła na arenę igrzysk w Barcelonie. Pierwszy złoty medal dla tego kraju po odzyskaniu niepodległości zdobyła kolarka Erika Salumäe - mistrzyni z Seulu, gdzie reprezentowała ZSRR. Pierwszym multimedalistą olimpijskim stał się w 1924 roku Alfred Neuland, kiedy to podczas igrzysk w Paryżu, do złotego krążka z 1920 roku dołożył drugi, tym razem srebrny.

Podczas igrzysk w 1936 roku, reprezentanci Estonii zdobyli 7 medali, w tym 2 złote, co jest najlepszym wynikiem w historii tego kraju. Zdecydowanie najgorzej wypadli w 1996 roku, kiedy to 43 osobowa reprezentacja nie przywiozła z Atlanty żadnego krążka. Co prawda Estończycy z zerowym dorobkiem medalowym skończyli rywalizację również w Los Angeles w 1932 roku, jednak wówczas ekipa liczyła zaledwie dwie osoby, co było spowodowane możliwościami finansowymi. Największa reprezentacja liczyła 47 osób i było w podczas igrzysk w Pekinie. Najstarszym reprezentantem, a zarazem najstarszym medalistą jest Jüri Jaanson. Zdobywając srebrny medal podczas igrzysk w 2008 miał niespełna 43 lata. Najmłodszą reprezentantką była Jelena Petrova, która miała 15 lat.

Estonię reprezentowało 218 sportowców, w tym 191 mężczyzn i 27 kobiet. Występowali oni w 22 dyscyplinach sportowych w 112 konkurencjach.

Dorobek medalowy

[edytuj | edytuj kod]

Medale według igrzysk

[edytuj | edytuj kod]
IO złoto srebro brąz Razem
IO 1920 1 2 0 3
IO 1924 1 1 4 6
IO 1928 2 1 2 5
IO 1932 0 0 0 0
IO 1936 2 2 3 7
IO 1992 1 0 1 2
IO 1996 0 0 0 0
IO 2000 1 0 2 3
IO 2004 0 1 2 3
IO 2008 1 1 0 2
IO 2012 0 1 1 2
IO 2016 0 0 1 1
IO 2020 1 0 1 2
Razem 10 9 17 36

Medale według dyscyplin sportowych

[edytuj | edytuj kod]
Dyscyplina sportowa złoto srebro brąz Razem
Zapasy 5 2 4 11
Lekkoatletyka 2 1 3 6
Podnoszenie ciężarów 1 3 3 7
Szermierka 1 0 1 2
Kolarstwo 1 0 0 1
Wioślarstwo 0 2 1 3
Boks 0 1 0 1
Judo 0 0 3 3
Żeglarstwo 0 0 2 2

Multimedaliści

[edytuj | edytuj kod]
Imię i Nazwisko Dyscyplina Działalność Złoto Srebro Brąz Razem
Kristjan Palusalu Zapasy 1936 2 0 0 2
Alfred Neuland Podnoszenie ciężarów 1920–1924 1 1 0 2
Voldemar Väli Zapasy 1924-1936 1 0 1 2
Gerd Kanter lekkoatletyka 2004-2012 1 0 1 2
Katrina Lehis szermierka 2020 1 0 1 2
Jüri Jaanson Żeglarstwo 1992–2008 0 2 0 2
August Neo Zapasy 1936 0 1 1 2
Arnold Luhaäär Podnoszenie ciężarów 1928–1936 0 1 1 2
Indrek Pertelson Judo 1992–2004 0 0 2 2

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]