Epenteza
Epenteza (z gr. ἐπένθεσις epénthesis „wtrącenie”)[1] – zjawisko językowe, polegające na wstawieniu głoski epentetycznej (niemającej umotywowania etymologicznego), samogłoski lub spółgłoski, zwykle celem uniknięcia trudnej do wymówienia zbitki głosek lub rozziewu. Np. pol. wewnątrz (e ruchome), kropla < kroplja < kropja (jotyzacja prasłowiańska – w polskim jej ślady pojawiają się niekonsekwentnie), niem. hoffentlich, Zeitungsjunge, łac. comburo (z con + uro), ang. łączące R itp.[2]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Henry George Liddell, Robert Scott, ἐπένθεσις, [w:] A Greek-English Lexicon [online] [dostęp 2018-07-15] (ang.).
- ↑ Polański 1999 ↓, s. 145.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kazimierz Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 2, Wrocław: Ossolineum, 1999, ISBN 83-04-04445-5, OCLC 835934897.
Encyklopedie internetowe (dołączenie):