Przejdź do zawartości

Efekt indukcyjny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Efekt indukcyjny − w chemii wpływ grup funkcyjnych i ogólnie wszelkich podstawników (w cząsteczkach związków organicznych) bardziej lub mniej elektroujemnych od wodoru na rozkład gęstości elektronowej w sąsiedztwie tego podstawnika lub nawet w całej cząsteczce na skutek nakładania się ich orbitali σ lub s z orbitalami s lub σ atomów, do których są one przyłączone. Ilościową miarą efektu indukcyjnego podstawnika jest elektroujemność wchodzących w jego skład atomów, a także parametr sEDA. Efekty indukcyjne kilku podstawników są kumulowane.

Efekt indukcyjny jest dobrze przenoszony przez układ pierścienia aromatycznego, szybko natomiast słabnie w łańcuchu węglowym o wiązaniach pojedynczych.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • J. McMurry, Chemia organiczna
  • J. March, Chemia organiczna, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1975
  • Hasło w encyklopedii WIEM. portalwiedzy.onet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-13)].