Przejdź do zawartości

Dorota Tlałka-Mogore

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dorota Tlałka-Mogore
Data i miejsce urodzenia

27 kwietnia 1963
Zakopane

Klub

WKS Legia Zakopane

Wzrost

171 cm

Debiut w PŚ

6.12 1979, Val d’Isère
(48. miejsce – gigant)

Pierwsze punkty w PŚ

9.03 1980, Wysokie Tatry
(15. miejsce – slalom)

Pierwsze podium w PŚ

27.03 1982, Montgenèvre (3. miejsce – slalom)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Uniwersjada
srebro Belluno 1985 slalom
1986-1989
Reprezentacja  Francja

Dorota Tlałka-Mogore (ur. 27 kwietnia 1963 w Zakopanem) – polska narciarka alpejska, startująca od 1986 roku w barwach Francji; trenerka. W latach osiemdziesiątych zaliczana do czołówki światowej.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Córka Jana Tlałki (inżyniera architekta, mistrza i rekordzisty kraju na 5 i 10 km w łyżwiarstwie szybkim) i Władysławy Stopkówny (narciarka, biegaczka, członek kadry narodowej).

Narciarka (171 cm, 64 kg), specjalistka w konkurencjach alpejskich, reprezentantka WKS Legia Zakopane (1978–1985), wychowanka trenera Stanisława Gogólskiego, podopieczna trenerów: Tadeusza Kaima i Andrzeja Kozaka (kadra) i klubu francuskiego Ski Club La Clusas (1986–1990). Wraz z siostrą bliźniaczką Małgorzatą, jako pierwsze polskie alpejki znalazły się w ścisłej czołówce narciarstwa alpejskiego, zajmując wysokie punktowane miejsca w zawodach o Pucharze Świata, mistrzostwach świata i igrzyskach olimpijskich.

W czerwcu 1985 wyjechały do Francji, w październiku tegoż roku wyszły za mąż za braci Mogore (Dorota za 28-letniego Christiana – dziennikarza, a Małgorzata za jego młodszego brata, by uzyskać prawo pobytu we Francji i obywatelstwo).

4-krotna mistrzyni Polski w slalomie (1981), slalomie gigancie (1980, 1982) i kombinacji (1982). 9-krotna wicemistrzyni kraju: w slalomie (1980, 1982, 1984–1985), slalomie gigancie (1984) i kombinacji (1980, 1983–1985) i 2-krotna wicemistrzyni Francji w slalomie (1987–1988). 3-krotna brązowa medalistka ME juniorek: 1981 (slalom gigant, slalom, kombinacja alpejska) była potem uczestniczką MŚ: 1982 Schladming-Haus: 22 m. (slalom gigant), 4 m. (slalom), 12 m. (kombinacja); 1985 Bormio: 34 m. (slalom gigant), 6 m. (slalom), 18 m. (kombinacja); 1987 Crans-Montana: 8 m. (slalom); 1989 Vail: 7 m. (slalom) i PŚ: 1980: 78 m., 1982: 36 m., 1983: 28 m., 1984: 21 m., 1985: 31 m. Wicemistrzyni Zimowej Uniwersjady: 1985 Belluno (slalom). Zwyciężyła w zawodach Wielkiej Nagroda Słowacji (1985 – slalom). Jako jedyna dotychczas polska alpejka wygrała zawody Pucharu Świata (Madonna di Campiglio w 1984).

Olimpijka z Sarajewa 1984 i Calgary 1988, gdzie dla Francji wywalczyła 8. miejsce w slalomie specjalnym.

W Plebiscycie Przeglądu Sportowego na Najlepszego Sportowca w 1984 r. zajęła 8. miejsce.

W 2019 została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi[1].

Mieszka we Francji w miejscowości Méribel. Ma dwie córki – Barbarę i Lidię.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
30. 13 lutego 1984 Sarajewo Gigant 2:20,98 +5,92 Stany Zjednoczone Debbie Armstrong
DNF1 13 lutego 1984 Sarajewo Slalom 1:36,47 - Włochy Paoletta Magoni
8. 26 lutego 1988 Kanada Calgary Slalom 1:36,69 +3,17 Szwajcaria Vreni Schneider
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
12.[2] 31 stycznia 1982 Austria Schladming Kombinacja 8,99 pkt +65,35 pkt Szwajcaria Erika Hess
22.[3] 2 lutego 1982 Austria Schladming Gigant 2:37,17 +5,89 Szwajcaria Erika Hess
4. 6 lutego 1982 Austria Schladming Slalom 1:41,60 +0,56 Szwajcaria Erika Hess
18.[4] 4 lutego 1985 Włochy Bormio Kombinacja 18,72 pkt +90,64 pkt Szwajcaria Erika Hess
34.[5] 6 lutego 1985 Włochy Bormio Gigant 2:18,53 +9,18 Stany Zjednoczone Diann Roffe
6. 9 lutego 1985 Włochy Bormio Slalom 1:29,58 +0,85 Francja Perrine Pelen
8. 7 lutego 1987 Szwajcaria Crans-Montana Slalom 1:33,30 +2,11 Szwajcaria Erika Hess
12. 7 lutego 1989 Stany Zjednoczone Vail Slalom 1:30,88 +3,22 Mateja Svet

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Francja Montgenèvre – 27 marca 1982 (slalom) – 3. miejsce
  2. Szwajcaria Les Diablerets – 30 stycznia 1983 (slalom) – 3. miejsce
  3. Austria Bad Gastein – 14 stycznia 1984 (slalom) – 3. miejsce
  4. Norwegia Oslo – 24 marca 1984 (slalom) – 2. miejsce
  5. Włochy Madonna di Campiglio – 14 grudnia 1984 (slalom) – 1. miejsce

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]