Przejdź do zawartości

Delphyne Burlet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Delphyne Heymann-Burlet
Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1966
Chamonix

Klub

SC Bellegarde

Wzrost

163 cm

Debiut w PŚ

19.12.1991, Hochfilzen (32. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

18.01.1992, Ruhpolding
(25. miejsce – sprint)

Pierwsze podium w PŚ

12.03.1992, Fagernes
(2. miejsce – sprint)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
brąz Lillehammer 1994 sztafeta
Mistrzostwa świata
złoto Borowec 1993 b.drużynowy
srebro Borowec 1993 sztafeta
brąz Kontiolahti 1999 sztafeta

Delphyne Heymann-Burlet, z d. Burlet (ur. 24 listopada 1966 w Chamonix) – francuska biathlonistka, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich i trzykrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W Pucharze Świata zadebiutowała 19 grudnia 1991 roku w Hochfilzen, zajmując 32. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty (w sezonach 1984/1985-1999/2000 punktowało 25. najlepszych zawodniczek) wywalczyła 18 stycznia 1992 roku w Ruhpolding, gdzie w sprincie zajęła 25. miejsce. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 12 marca 1992 roku w Fagernes, kończąc rywalizację w sprincie na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła Rosjankę Anfisę Riezcową i Niemkę Petrę Behle. W kolejnych startach jeszcze 3 razy stawała na podium: 20 marca 1993 roku w Kontiolahti była trzecia w sprincie, 21 stycznia 2001 roku w Anterselvie zajęła drugie miejsce w biegu masowym, a 7 marca 2001 roku w Lake Placid ponownie była trzecia w sprincie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1992/1993, kiedy była szósta w klasyfikacji generalnej.

Podczas mistrzostw świata w Borowcu w 1993 roku wspólnie z Nathalie Beausire, Anne Briand i Corinne Niogret wywalczyła złoty medal w biegu drużynowym. Parę dni później razem z Briand, Niogret i Véronique Claudel zdobyła srebrny medal w sztafecie. Na tej samej imprezie była też piąta w biegu indywidualnym i sprincie. Na rozgrywanych sześć lat później mistrzostwach świata w Kontiolahti/Oslo reprezentacja Francji w składzie: Delphyne Burlet, Florence Baverel-Robert, Christelle Gros i Corinne Niogret zdobyła brązowy medal w sztafecie.

W 1992 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Albertville w 1992 roku, gdzie była szósta w biegu indywidualnym i dziewiąta w sprincie. Na rozgrywanych dwa lata później igrzyskach w Lillehammer wywalczyła brązowy medal w sztafecie, startując razem z Briand, Claudel i Niogret. W biegu indywidualnym była jedenasta, a w sprincie nie wystąpiła. Brała też udział igrzyskach w Salt Lake City w 2002 roku, zajmując 26. miejsce w biegu indywidualnym, 23. w sprincie, 33. w biegu pościgowym oraz dziewiąte w sztafecie.

Jej mężem był niemiecki biathlonista Andreas Heymann, jednak rozwiedli się[1].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1992 Albertville 6. 9. nd. nd. nd.
1994 Lillehammer 11. nd. nd. 3. nd.
2002 Salt Lake City 26. 23. 33. nd. 9. nd.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1993 Borowec 5. 5. nd. nd. 2. nd.
1997 Osrblie 9. nd. 4. nd.
1998 Pokljuka/Hochfilzen nd. nd. nd. nd. nd.
1999 Kontiolahti/Oslo 16. 5. 23. DNF 3. nd.
2000 Oslo/Lahti 24. 51. 41. 3. 4. nd.
2001 Pokljuka 36. 9. 6. 9. 5. nd.
2002 Oslo nd. nd. nd. 19. nd. nd.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
1991/1992 13.
1992/1993 6.
1993/1994 34.
1994/1995 35.
1996/1997 31.
1997/1998 51.
1998/1999 23.
1999/2000 26.
2000/2001 11.
2001/2002 28.

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 12 marca 1992 Norwegia Fagernes Sprint na 7,5 km 2. 0+1 27:20,0 +13,0 Anfisa Riezcowa
2. 20 marca 1993 Finlandia Kontiolahti Sprint na 7,5 km 3. 1+0 23:19,5 +30,7 Anfisa Riezcowa
3. 21 stycznia 2001 Włochy Anterselva Bieg masowy na 12,5 km 2. 1+0+1+0 39:49,1 +4,3 Corinne Niogret
4. 7 marca 2001 Stany Zjednoczone Lake Placid Sprint na 7,5 km 3. 0+0 26:17,8 +15,2 Kati Wilhelm

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]