Cy Young Award
Przyznający | |
---|---|
Państwo | |
Pierwsze rozdanie |
1956 |
Cy Young Award – nagroda nadawana corocznie w Major League Baseball najlepszemu miotaczowi w American League i National League. Wprowadzona w 1956 roku przez ówczesnego komisarza ligi Forda Fricka w hołdzie zmarłemu rok wcześniej członkowi Baseball Hall of Fame Cy Youngowi. Początkowo nagrodę przyznawano najlepszemu miotaczowi w całej Major League, od 1967 po odejściu ze stanowiska Fricka Cy Young Award otrzymuje dwóch miotaczy (jeden z American League i jeden z National League)[1].
W głosowaniu udział biorą członkowie Baseball Writers’ Association of America, z których jeden reprezentuje dany klub[1]. Od 2010 roku każdy głosujący wybiera pięciu zawodników, których nazwiska umieszcza na kartach do głosowania na miejscach od 1. do 5. (za 1. miejsce przyznaje się 7 punktów, za 2. 4 punkty, za 3. 3 punkty, za 4. 2 punkty, za 5. 1 punkt)[2][3]. Miotacz z najwyższą liczbą punktów otrzymuje nagrodę. W przypadku otrzymania tej samej liczby punktów, Cy Young Award otrzymuje dwóch zawodników[1][3].
Najlepsi miotacze w Major Leagues (1956–1966)[3][4]
[edytuj | edytuj kod]Rok | Miotacz | Klub | W–L | Saves | ERA | Ks |
---|---|---|---|---|---|---|
1956 | Don Newcombe* | Brooklyn Dodgers (NL) | 27–7 | 0 | 3,06 | 139 |
1957 | Warren Spahn # | Milwaukee Braves (NL) | 21–11 | 3 | 2,69 | 111 |
1958 | Bob Turley | New York Yankees (AL) | 21–7 | 1 | 2,97 | 168 |
1959 | Early Wynn # | Chicago White Sox (AL) | 22–10 | 0 | 3,17 | 179 |
1960 | Vern Law | Pittsburgh Pirates (NL) | 20–9 | 0 | 3,08 | 120 |
1961 | Whitey Ford # | New York Yankees (AL) | 25–4 | 0 | 3,21 | 209 |
1962 | Don Drysdale # | Los Angeles Dodgers (NL) | 25–9 | 1 | 2,84 | 232 |
1963 | Sandy Koufax* # | Los Angeles Dodgers (NL) | 25–5 | 0 | 1,88 | 306 |
1964 | Dean Chance | Los Angeles Angels (AL) | 20–9 | 4 | 1,65 | 207 |
1965 | Sandy Koufax # | Los Angeles Dodgers (NL) | 26–8 | 2 | 2,04 | 382 |
1966 | Sandy Koufax # | Los Angeles Dodgers (NL) | 27–9 | 0 | 1,73 | 317 |
National League (1967–)[3][4]
[edytuj | edytuj kod]American League (1967–)[3][4]
[edytuj | edytuj kod]Legenda
[edytuj | edytuj kod]W–L | Win-loss record |
---|---|
ERA | Earned run average |
Ks | Strikeouts |
* | Zawodnik w tym samym sezonie został wybrany MVP |
** | Zawodnik w tym samym sezonie został wybrany najlepszym debiutantem |
# | Członek Galerii Sław Baseballu |
Miotacze nagrodzeni wielokrotnie
[edytuj | edytuj kod]Miotacz | Liczba nagród | Lata |
---|---|---|
Roger Clemens | 7 | 1986, 1987, 1991, 1997, 1998, 2001, 2004 |
Randy Johnson | 5 | 1995, 1999, 2000, 2001, 2002 |
Steve Carlton | 4 | 1972, 1977, 1980, 1982 |
Greg Maddux | 4 | 1992, 1993, 1994, 1995 |
Sandy Koufax | 3 | 1963, 1965, 1966 |
Pedro Martínez | 3 | 1997, 1999, 2000 |
Jim Palmer | 3 | 1973, 1975, 1976 |
Tom Seaver | 3 | 1969, 1973, 1975 |
Clayton Kershaw | 3 | 2011, 2013, 2014 |
Max Scherzer | 3 | 2013, 2016, 2017 |
Justin Verlander | 3 | 2011, 2019, 2022 |
Bob Gibson | 2 | 1968, 1970 |
Tom Glavine | 2 | 1991, 1998 |
Denny McLain | 2 | 1968, 1969 |
Gaylord Perry | 2 | 1972, 1978 |
Bret Saberhagen | 2 | 1985, 1989 |
Johan Santana | 2 | 2004, 2006 |
Tim Lincecum | 2 | 2008, 2009 |
Roy Halladay | 2 | 2003, 2010 |
Corey Kluber | 2 | 2014, 2017 |
Jacob deGrom | 2 | 2018, 2019 |
Miotacze nagrodzeni według klubów
[edytuj | edytuj kod]Klub | Liczba nagród | Lata |
---|---|---|
Brooklyn/Los Angeles Dodgers | 12 | 1956, 1962, 1963, 1965, 1966, 1974, 1981, 1988, 2003, 2011, 2013, 2014 |
Milwaukee/Atlanta Braves | 7 | 1957, 1991, 1993–1996, 1998 |
Philadelphia Phillies | 1972, 1977, 1980, 1982, 1983, 1987, 2010 | |
Boston Red Sox | 1967, 1986, 1987, 1991, 1999, 2000, 2016 | |
New York Mets | 1969, 1973, 1975, 1985, 2012, 2018, 2019 | |
Baltimore Orioles | 6 | 1969, 1973, 1975, 1976, 1979, 1980 |
Cleveland Indians | 1972, 2007, 2008, 2014, 2017, 2020 | |
Arizona Diamondbacks | 5 | 1999–2002, 2006 |
Detroit Tigers | 1968, 1969, 1984, 2011, 2013 | |
New York Yankees | 1958, 1961, 1977, 1978, 2001 | |
Oakland Athletics | 1971, 1974, 1990, 1992, 2002 | |
Chicago Cubs | 1971, 1979, 1984, 1992, 2015 | |
Toronto Blue Jays | 1996–1998, 2003, 2021 | |
Houston Astros | 1986, 2004, 2015, 2019, 2022 | |
Kansas City Royals | 4 | 1985, 1989, 1994, 2009 |
Minnesota Twins | 1970, 1988, 2004, 2006 | |
San Diego Padres | 1976, 1978, 1989, 2007 | |
Chicago White Sox | 3 | 1959, 1983, 1993 |
San Francisco Giants | 1967, 2008, 2009 | |
St. Louis Cardinals | 1968, 1970, 2005 | |
Montreal Expos/Washington Nationals | 1997, 2016, 2017 | |
Milwaukee Brewers | 1981, 1982, 2021 | |
Los Angeles Angels | 2 | 1964, 2005 |
Pittsburgh Pirates | 1960, 1990 | |
Seattle Mariners | 1995, 2010 | |
Tampa Bay Rays | 2012, 2018 | |
Cincinnati Reds | 1 | 2020 |
Miami Marlins | 2022 | |
Colorado Rockies | 0 | – |
Texas Rangers | – |
Wybrani jednogłośnie
[edytuj | edytuj kod]W National League 12 zawodników wybrano jednogłośnie[5].
- Sandy Koufax (1964, 1965, 1966)
- Greg Maddux (1994, 1995)
- Bob Gibson (1968)
- Steve Carlton (1972)
- Rick Sutcliffe (1984)
- Dwight Gooden (1985)
- Orel Hershiser (1988)
- Randy Johnson (2002)
- Jake Peavy (2007)
- Roy Halladay (2010)
- Clayton Kershaw (2014)
- Sandy Alcántara (2022)
W American League 7 zawodników wybrano jednogłośnie[6].
- Denny McLain (1968)
- Ron Guidry (1978)
- Roger Clemens (1986, 1998)
- Pedro Martinez (1999, 2000)
- Johan Santana (2004, 2006)
- Justin Verlander (2011, 2022)
- Shane Bieber (2020)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Cy Young Award. baseball-almanac.com. [dostęp 2012-09-16]. (ang.).
- ↑ How is the voting counted?. bbwaa.com. [dostęp 2012-09-16]. (ang.).
- ↑ a b c d e Cy Young Award – BR Bullpen. baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-16]. (ang.).
- ↑ a b c Most Valuable Player MVP Awards & Cy Young Awards Winners. baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-16]. (ang.).
- ↑ Clayton Kershaw unanimously wins third career Cy Young Award. dodgers.mlb.com. [dostęp 2017-11-19]. (ang.).
- ↑ Verlander takes AL Cy in unanimous vote. phillies.com. [dostęp 2012-09-16]. (ang.).