Przejdź do zawartości

Christian Pulisic

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Christian Pulisic
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Christian Mate Pulisic

Data i miejsce urodzenia

18 września 1998
Hershey

Wzrost

177 cm

Pozycja

napastnik, pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Milan

Numer w klubie

11

Kariera juniorska
Lata Klub
2005–2006 Brackley Town
2006–2007 Michigan Rush
2008–2015 PA Classics
2015–2016 Borussia Dortmund
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2016–2018 Borussia Dortmund 81 (10)
2019–2023 Chelsea 98 (20)
2019 Borussia Dortmund (wyp.) 9 (3)
2023– Milan 28 (9)
W sumie: 216 (42)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2012–2013  Stany Zjednoczone U-15 10 (2)
2013–2015  Stany Zjednoczone U-17 34 (20)
2016–  Stany Zjednoczone 75 (31)
W sumie: 119 (53)
  1. Aktualne na: 3 kwietnia 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 9 listopada 2024.
Dorobek medalowy
Złoty Puchar CONCACAF
srebro Stany Zjednoczone/Kostaryka/Jamajka 2019

Christian Mate Pulisic (chorw. Pulišić, ur. 18 września 1998 w Hershey, Pensylwania) – amerykański piłkarz pochodzenia chorwackiego, występujący na pozycji skrzydłowego lub ofensywnego pomocnika we włoskim klubie AC Milan oraz w reprezentacji Stanów Zjednoczonych, której jest kapitanem.

Srebrny medalista Złotego Pucharu CONCACAF 2019, brązowy medalista Mistrzostw Ameryki Północnej U-17 2015, uczestnik Mistrzostw Świata 2022, Copa América 2016 i 2024.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Początki

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Hershey, w stanie Pensylwania. W 2011 rozpoczął karierę piłkarską w miejscowym juniorskim klubie Pennsylvania Classics. Od wczesnego dzieciństwa zafascynowany był piłką nożną[1]. Następnie rozpoczął treningi z profesjonalistami w lokalnym klubie Harrisburg City Islanders[1]. W lipcu 2014, w wieku 15 lat, przeprowadził się wraz z ojcem Markiem do Niemiec, aby trenować w akademii Borussii Dortmund[2][3].

Borussia Dortmund

[edytuj | edytuj kod]

2015/2016

[edytuj | edytuj kod]

24 stycznia 2016 zadebiutował w niemieckim klubie Borussia Dortmund, w meczu towarzyskim przeciwko 1. FC Union Berlin. W spotkaniu tym rozegrał 90 minut, strzelił gola oraz zaliczył asystę[4]. Sześć dni później, 30 stycznia zadebiutował w Bundeslidze, w wygranym 2:0 meczu 19. kolejki przeciwko FC Ingolstadt 04, w 68. minucie wszedł z ławki rezerwowych za Adriána Ramosa[5][6]. 18 lutego Pulisic zadebiutował w Lidze Europy, w wygranym 2:0 pierwszym meczu 1/16 finału z FC Porto[7]. 17 kwietnia 2016, w wygranym 3:0 meczu 30. kolejki Bundesligi z Hamburger SV, strzelił w 38. minucie swojego pierwszego gola w niemieckiej ekstraklasie, tym samym został czwartym najmłodszym strzelcem w historii Bundesligi, mając 17 lat i 212 dni[8]. Sześć dni później, w wygranym 3:0 meczu 31. kolejki Bundesligi z VfB Stuttgart, ponownie wpisał się na listę strzelców, zdobywając bramkę w 45. minucie, tym samym dzięki strzelonej bramce, został najmłodszym zawodnikiem w historii Bundesligi z co najmniej dwoma golami, mając 17 lat i 218 dni[9]. W sezonie 2015/2016 został wicemistrzem Niemiec z Borussią. W sumie, we wszystkich rozgrywkach, rozegrał 12 meczów, w których zdobył 2 bramki.

2016/2017

[edytuj | edytuj kod]

Sezon rozpoczął 14 września 2016, w wygranym meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów UEFA z Legią Warszawa (6:0), w spotkaniu tym zanotował asystę przy golu Gonzala Castro[10]

Chelsea

[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2019 przeszedł do Chelsea, jednak w ramach umowy do końca sezonu 2018/2019 grał dla swojego dotychczasowego klubu – Borussii Dortmund na zasadzie wypożyczenia.

Swoje pierwsze bramki dla Chelsea Pulisic zdobył 26 października 2019 w wygranym 4:2 wyjazdowym meczu z Burnley, w którym popisał się „perfekcyjnym” hat-trickiem (bramki lewą nogą, prawą nogą i głową)[11]. 29 maja 2021 wystąpił w wygranym 1:0 meczu finałowym Ligi Mistrzów UEFA przeciwko Manchesterowi City[12], stając się pierwszym Amerykaninem, który zagrał w finale tych rozgrywek[13], a także drugim amerykańskim zawodnikiem, po Jovanie Kirovskim, który wygrał Ligę Mistrzów[14].

AC Milan

[edytuj | edytuj kod]

13 lipca 2023 podpisał kontrakt z klubem AC Milan. Kontrakt będzie obowiązywał do 30 czerwca 2027, z roczną opcją przedłużenia[15][16]. 21 sierpnia zadebiutował w nowym klubie w meczu Serie A z Bologną (2:0), w którym strzelił premierową bramkę[17]. 13 grudnia zdobył swoją pierwszą bramkę dla Milanu w rozgrywkach Ligi Mistrzów UEFA, trafiając w wygranym 2:1 starciu przeciwko Newcastle United[18].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W 2013 został powołany przez trenera Tony’ego Lepore do młodzieżowej reprezentacji Stanów Zjednoczonych do lat 15. 30 kwietnia 2013 zadebiutował w zremisowanym 0:0 meczu towarzyskim z Włochami. W tym samym roku został powołany przez Richiego Williamsa do reprezentacji Stanów Zjednoczonych do lat 17. W 2016 został powołany przez selekcjonera Jürgena Klinsmanna do seniorskiej reprezentacji Stanów Zjednoczonych[19]. 30 marca 2016 zadebiutował w wygranym 4:0 meczu eliminacyjnym Mistrzostw Świata 2018 z Gwatemalą, tym samym stał się najmłodszym reprezentantem Stanów Zjednoczonych, który wystąpił w eliminacjach do MŚ[20]. Swoją pierwszą bramkę dla reprezentacji zdobył 29 maja 2016 w wygranym 4:0 meczu towarzyskim z Boliwią, stając się najmłodszym strzelcem bramki dla amerykańskiej reprezentacji[21]. W 2016 został powołany przez Jürgena Klinsmanna do kadry na Copa América 2016[22]. W całym turnieju rozegrał 3 mecze, dochodząc z drużyną do fazy pucharowej, gdzie w meczu o 3. miejsce przegrała 0:1 z Kolumbią[23].

27 marca 2022 w meczu eliminacji do Mistrzostw Świata 2022 przeciwko reprezentacji Panamy, Pulisic zanotował swojego pierwszego hat-tricka dla reprezentacji[24]. 10 listopada znalazł się w kadrze reprezentacji Stanów Zjednoczonych na Mistrzostwa Świata 2022 odbywające się w Katarze[25]. W pierwszym meczu fazy grupowej z Walią asystował przy golu Timothy'ego Weaha[26]. 29 listopada strzelił gola w meczu przeciwko Iranowi (1:0)[27].

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na 18 lutego 2024)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar Ligi Angielskiej Europa[a] Inne[b] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Borussia Dortmund 2015/2016 Bundesliga 9 2 3 0 12 2
2016/2017 29 3 4 1 10 1 43 5
2017/2018 32 4 1 0 8 0 1 1 42 5
2018/2019 20 4 3 2 7 1 30 7
Ogólnie 90 13 8 3 0 0 28 2 1 1 127 19
Chelsea 2019/2020 Premier League 25 9 2 1 2 0 4 1 1 0 34 11
2020/2021 27 4 6 0 10 2 43 6
2021/2022 22 6 4 0 3 0 7 2 2 0 38 8
2022/2023 24 1 0 0 1 0 5 0 30 1
Ogólnie 98 20 12 1 6 0 26 5 3 0 145 26
AC Milan 2023/2024 Serie A 23 7 2 0 6 1 32 8
Ogólnie 23 7 2 0 0 0 7 1 0 0 32 8
Ogólnie w karierze 211 40 22 4 6 0 61 8 4 1 304 53

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na 17 października 2023)
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Stany Zjednoczone
2016 11 3
2017 9 6
2018 3 0
2019 11 5
2021 8 3
2022 14 5
2023 8 6
Ogólnie 64 28

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Borussia Dortmund

[edytuj | edytuj kod]

Chelsea

[edytuj | edytuj kod]

Stany Zjednoczone U-17

[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Ameryki Północnej U-17

  • 3. miejsce: 2015

Stany Zjednoczone

[edytuj | edytuj kod]

Liga Narodów CONCACAF

Złoty Puchar CONCACAF

  • Wicemistrzostwo: 2019

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Rekordy

[edytuj | edytuj kod]
  • Czwarty najmłodszy zawodnik w historii Bundesligi, który strzelił gola: 17 lat i 212 dni[8]
  • Najmłodszy zawodnik w historii Bundesligi z 2 golami na koncie: 17 lat i 218 dni[9]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest kuzynem piłkarza – Willa Pulisicia (ur. 1998), występującego na pozycji bramkarza[33]. Posiada chorwackie obywatelstwo.

  1. Uwzględniono:
    Liga Mistrzów UEFA – 54 (8)
    Liga Europy UEFA – 7 (0).
  2. Uwzględniono:
    Klubowe mistrzostwa świata – 1 (0)
    Superpuchar Europy UEFA – 2 (0)
    Superpuchar Niemiec – 1 (1).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Mehr als nur der erste Hype. spox.com. [dostęp 2016-04-28]. (niem.).
  2. U-17 MNT’s Christian Pulisic Living His Soccer Dream. ussoccer.com. [dostęp 2016-04-28]. (ang.).
  3. Paul Kennedy: Another Pulisic headed to Borussia Dortmund. socceramerica.com. [dostęp 2017-03-15]. (ang.).
  4. Christian Pulisic scores second friendly goal of month for Dortmund. sbisoccer.com. [dostęp 2016-04-28]. (ang.).
  5. American 17-year-old Christian Pulisic makes Bundesliga debut for Dortmund. espnfc.us. [dostęp 2016-04-28]. (ang.).
  6. Aubameyang sichert spät den Sieg. kicker.de. [dostęp 2016-04-28]. (niem.).
  7. Dortmund deal Porto heavy blow. uefa.com. [dostęp 2016-04-28]. (ang.).
  8. a b Borussia–HSV 3:0. Gol 17-latka z USA. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-04-28]. (pol.).
  9. a b Moment kolejki: Christian Pulisic po raz kolejny zapisuje się w historii [online], Onet.pl, 27 kwietnia 2016 [dostęp 2016-04-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-05-14].
  10. Legia Warszawa – Borussia Dortmund 0-6 w Lidze Mistrzów. sport.interia.pl. [dostęp 2017-03-15]. (pol.).
  11. Burnley 2-4 Chelsea: Pulisic scores hat-trick as Chelsea win again [online], Mail Online, 26 października 2019 [dostęp 2019-10-28].
  12. Telewizja Polska S.A, Tuchel przechytrzył Guardiolę. Liga Mistrzów dla Chelsea! [online], sport.tvp.pl, 29 maja 2021 [dostęp 2023-12-08] (pol.).
  13. UEFA.com, Man. City 0-1 Chelsea: Havertz gives Blues second Champions League triumph | UEFA Champions League [online], UEFA.com, 29 maja 2021 [dostęp 2023-12-08] (ang.).
  14. Christian Pulisic makes American soccer history in Chelsea's Champions League final win [online], CBSSports.com, 30 maja 2021 [dostęp 2023-12-08] (ang.).
  15. OFICJALNIE: Christian Pulisic podpisał kontrakt z Milanem do 2027 roku!. acmilan.com.pl, 13 lipca 2023. [dostęp 2023-07-13].
  16. OFFICIAL STATEMENT: CHRISTIAN PULISIC. acmilan.com, 13 lipca 2023. [dostęp 2023-07-13]. (ang.).
  17. Kapitalny debiut nowego nabytku AC Milan. Łukasz Skorupski nie zatrzymał "Rossonerich" [WIDEO] [online], Meczyki.pl [dostęp 2023-08-21] (pol.).
  18. Koniec romantycznej historii "Srok". Akcja rezerwowych okazała się zabójcza [online], sport.interia.pl [dostęp 2023-12-14] (pol.).
  19. Rob Usry, Christian Pulisic earns first USMNT call-up [online], Stars and Stripes FC, 27 marca 2016 [dostęp 2023-11-28] (ang.).
  20. All the Things Christian Pulisic Did Faster Than Anyone [online], www.ussoccer.com [dostęp 2023-11-28] (ang.).
  21. Wirtualna Polska Media, Wielki talent z Borussii Dortmund rekordzistą. Został najmłodszym strzelcem gola dla USA [online], sportowefakty.wp.pl, 29 maja 2016 [dostęp 2023-11-28] (pol.).
  22. Rob Usry, USMNT finalize 23-man roster for Copa America [online], Stars and Stripes FC, 21 maja 2016 [dostęp 2023-11-28] (ang.).
  23. Telewizja Polska S.A, USA - Kolumbia 0:1. Gospodarze bez medalu [online], sport.tvp.pl, 26 czerwca 2016 [dostęp 2023-11-28] (pol.).
  24. WATCH: Christian Pulisic's 1st USMNT hat trick (That nutmeg-driven 3rd!) [online], NBC Sports, 28 marca 2022 [dostęp 2023-11-28] (ang.).
  25. Telewizja Polska S.A, USA wysyłają kadrę debiutantów do Kataru. "Wyjazd rewanżowy" [online], sport.tvp.pl, 10 listopada 2022 [dostęp 2023-11-28] (pol.).
  26. Telewizja Polska S.A, Walia wyrwała remis z USA. Pierwszy mundialowy gol od 64 lat [online], sport.tvp.pl, 21 listopada 2022 [dostęp 2023-11-28] (pol.).
  27. Gigantyczny pech! Strzelił gola i... musiał zejść z boiska. To bolało [WIDEO] [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-11-28] (pol.).
  28. r, Christian Pulisic named 2017 US Soccer Male Player of the Year | MLSSoccer.com [online], mlssoccer [dostęp 2023-06-16] (ang.).
  29. Pulisic Voted as 2019 U.S. Soccer Male Player of the Year [online], www.ussoccer.com [dostęp 2023-06-16] (ang.).
  30. Christian Pulisic named US Soccer's male player of the year [online], AP NEWS, 19 grudnia 2021 [dostęp 2023-06-16] (ang.).
  31. 2019 Concacaf Gold Cup Best Young Player Award [online], web.archive.org, 31 lipca 2019 [dostęp 2023-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-31].
  32. CHRISTIAN PULISIC “EA SPORTS FC PLAYER OF THE MONTH” FOR DECEMBER [online], www.legaseriea.it [dostęp 2024-02-19] (wł.).
  33. Kuzyn Pulisicia wzmocni szeregi Dortmundu [online], borussia.com.pl, 11 grudnia 2013 [dostęp 2016-06-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-13].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]