Chion-in
Wygląd
Na mapach: 35°00′23″N 135°47′02″E/35,006389 135,783889
Amida-dō | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Wyznanie | |
Historia | |
Data budowy |
1234 |
Dane świątyni | |
Styl | |
Położenie na mapie Japonii | |
35°00′23″N 135°47′02″E/35,006389 135,783889 | |
Strona internetowa |
Chion-in (jap. 知恩院)) – japoński buddyjski kompleks świątynno-klasztorny i siedziba sekty jōdo-shū, położony w dzielnicy Higashiyama w Kioto.
Założony w 1234 roku przez Genchiego, ucznia Hōnena, w miejscu gdzie znajdowała się jego pustelnia. Jego prochy złożono w mauzoleum na terenie świątyni, która obejmuje teren 43 akrów.
Świątynia trzykrotnie paliła się w XIV i XV wieku. Ostatni raz rozbudowana w XVII wieku. W okresie od 1619 do 1867 opatami klasztoru byli książęta cesarscy.
Najważniejsze elementy kompleksu:
- główny pawilon Mieidō (skarb narodowy) z posągiem Hōnena (główny obiekt czci)
- brama Sanmon (największa w Japonii, skarb narodowy)
- pawilon Ōhōjō (skarb narodowy) z dwoma ogrodami i malowidłami szkoły Kanō
- pawilon Kohōjō (skarb narodowy) z malowidłami szkoły Kanō
- biblioteka Kyōyō zawierająca ponad 5600 XII-wiecznych woluminów buddyjskich z Chin
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jolanta Tubielewicz: Kultura Japonii - słownik. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1996, s. 49. ISBN 83-02-06378-9.