Brytyjskie koty
Pierwsze doniesienia |
lata 70. XX wieku |
---|---|
Oficjalny status | |
Miejsce rzekomego występowania |
Brytyjskie koty – okazy dużych drapieżników z rodziny kotów, zwłaszcza lampartów, w tym odmiana melanistyczna, tzw. czarna pantera, a także puma lub jaguar, rzekomo spotykane współcześnie na odludnych terenach Wielkiej Brytanii. W języku angielskim fenomen ten jest określany jako phantom cats lub alien big cats i wzmiankowany jest także w Australii, Nowej Zelandii i na Hawajach.
Jego wyjaśnieniem może być moda na trzymanie dużych drapieżnych kotowatych w prywatnych domach w latach 70. XX wieku, która została ograniczona restrykcyjnymi przepisami ustawy z 1976 r. Część z tych drapieżników mogła zostać wypuszczona na wolność przez hodowców, którzy nie byli w stanie lub nie chcieli sprostać wymogom ustawy. Część doniesień o brytyjskich kotach należy jednak prawdopodobnie do kategorii legend miejskich. Zwierzęta te są obiektem zainteresowania części kryptozoologów – choć inni, w tym Bernard Heuvelmans, sprzeciwiali się zaliczaniu znanych gatunków zwierząt pojawiających się poza naturalnym obszarem ich występowania, w tym alien big cats, do obiektów badań kryptozoologii[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Cryptomundo » Cryptozoology, Cryptid and Hominology [online], www.cryptomundo.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).