Bruno Platter

Bruno Platter
	opat
	In suavitate spiritus; W duchu łagodności
Kraj działania	Austria
Data i miejsce urodzenia	21 marca 1944 ; Unterinn am Ritten (Tyrol Południowy)
	Opat zakonu krzyżackiego
Okres sprawowania	2000–2018
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	OT
Śluby zakonne	15 września 1969
Prezbiterat	29 czerwca 1970
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bruno Platter OT (ur. 21 marca 1944 w Unterinn am Ritten) – duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, wielki mistrz i opat zakonu krzyżackiego w latach 2000–2018.

Życiorys

Bruno Platter pochodzi z alpejskiej wioski Unterinn (wł. Auna di Sotto) należącej do gminy Ritten (wł. Renon) w pobliżu miasta Bozen (wł. Bolzano) we włoskiej prowincji Tyrol Południowy (wł. Górna Adyga). Prowincja ta jest zamieszkana w większości przez ludność niemieckojęzyczną.

W 1964 wstąpił do zakonu krzyżackiego. Święcenia kapłańskie otrzymał 29 czerwca 1970. Następnie pracował w prowincji zakonnej Południowego Tyrolu, m.in. jako ekonom prowincji i duszpasterz młodzieży.

26 sierpnia 2000 został wybrany przez kapitułę generalną wielkim mistrzem (opatem) zakonu krzyżackiego, którą sprawował w sumie przez trzy sześcioletnie kadencje (kolejne od 24 sierpnia 2006 i 23 sierpnia 2012^[1] do 22 sierpnia 2018, kiedy zastąpił go Frank Bayard^[2]). Benedykcję opacką przyjął 29 października 2000 z rąk biskupa Bozen-Brixen, Wilhelma Eggera. Jako wielki mistrz podlegał bezpośrednio papieżowi^[3].

W czerwcu 2006 roku był gościem Muzeum Zamkowego w Malborku. W trakcie wizyty odprawił uroczystą mszę świętą w kościele zamkowym Najświętszej Marii Panny. Była to jego druga wizyta na zamku malborskim, lecz pierwsza oficjalna. 15 lipca 2010 roku na zaproszenie prezydenta Lecha Kaczyńskiego (z marca 2010 roku), potwierdzone przez p.o. prezydenta Polski Bronisława Komorowskiego, uczestniczył w uroczystościach poświęconych 600 rocznicy bitwy pod Grunwaldem. 1 sierpnia 2010 roku dokonał poświęcenia krypty wielkich mistrzów w katedrze św. Jana w Kwidzynie. 13 sierpnia 2013 roku odwiedził Działdowo, by dokonać otwarcia pierwszego w Polsce Interaktywnego Muzeum Państwa Krzyżackiego, mieszczącego się w działdowskim ratuszu^[4].

Przypisy

↑ „Platter als Hochmeister wiedergewählt“, stephanscom.at, 24.08.2012 (niem.) [dostęp 04.09.2012]
↑ [1], deon.pl, 23.08.2018 (pol.) [dostęp 23.08.2018]
↑ „Die letzten Ritter von Wien“, Der Standard, 17.08.2009 (niem.) [dostęp 04.09.2012]
↑ Interaktywni Krzyżacy w Działdowie. tvp.info, 2013-08-13. [dostęp 2013-08-15]. (pol.).

Linki zewnętrzne

Der Hochmeister (de)

[1] „Platter als Hochmeister wiedergewählt“, stephanscom.at, 24.08.2012 (niem.) [dostęp 04.09.2012]

[2] [1], deon.pl, 23.08.2018 (pol.) [dostęp 23.08.2018]

[3] „Die letzten Ritter von Wien“, Der Standard, 17.08.2009 (niem.) [dostęp 04.09.2012]

[4] Interaktywni Krzyżacy w Działdowie. tvp.info, 2013-08-13. [dostęp 2013-08-15]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

Przełożeni bractwa szpitalnego (1190–1198)	Sibrand (1190) Konrad (1190–1192) Gerhard (1192) Heinrich I (1193/94) Ulrich (1195–1196) Heinrich II (1196)
Wielcy mistrzowie rycerskiego zakonu krzyżackiego (1198–1929)	Heinrich Walpot von Bassenheim (1198–1208) Otto von Kerpen (1208–1209) Heinrich von Tunna (1209) Hermann von Salza (1209–1239) Konrad von Thüringen (1239–1240) Gerhard von Malberg (1240–1244) Heinrich von Hohenlohe (1244–1249) Günter von Wüllersleben (1250–1252) Poppo von Osterna (1252–1256) Wilhelm von Urenbach (1253–1256) Anno von Sangershausen (1256–1273) Hartmann von Heldrungen (1273–1282) Burkhard von Schwanden (1283–1290) Konrad von Feuchtwangen (1291–1296) Gottfried von Hohenlohe (1297–1303) Siegfried von Feuchtwangen (1303–1311) Karl Bessart von Trier (1311–1324) Werner von Orseln (1324–1330) Luther von Braunschweig (1331–1335) Dietrich von Altenburg (1335–1341) Ludolf König von Wattzau (1342–1345) Heinrich Dusemer von Arfberg (1345–1351) Winrich von Kniprode (1351–1382) Konrad Zöllner von Rotenstein (1382–1390) Konrad von Wallenrode (1391–1393) Konrad von Jungingen (1393–1407) Ulrich von Jungingen (1407–1410) Heinrich von Plauen (1410–1413) Michael Küchmeister von Sternberg (1414–1422) Paul Bellitzer von Russdorff (1422–1441) Konrad von Erlichshausen (1441–1449) Ludwig von Erlichshausen (1450–1467) Heinrich Reuss von Plauen (1467–1470) Henryk Reffle von Richtenberg (1470–1477) Martin Truchsess von Wetzhausen (1477–1489) Johann von Tieffen (1489–1497) Fryderyk Wettyn (1498–1510) Albrecht Hohenzollern (1511–1525) Wolter von Plettenberg (1526–1529) Walter von Cronberg (administrator, 1527–1543) Wolfgang Schutzbar (1543–1566) Georg Hundt von Weckheim (1566–1572) Henryk von Bobenhausen (1572–1590) Maksymilian III Habsburg (1590–1618) Karol Habsburg (1618–1624) Jan Eustachy von Westernach (1625–1627) Jan Kasper von Stadion (1627–1641) Leopold Wilhelm Habsburg (1641–1662) Karol Józef Habsburg (koadiutor, 1662–1664) Jan Kasper von Ampringen (1664–1684) Ludwik Antoni von Pfalz-Neuburg (1684–1694) Franz Ludwig von Pfalz-Neuburg (1694–1732) Klemens August Wittelsbach (1732–1761) Karol Lotaryński (1761–1780) Maksymilian Franciszek Habsburg (1780–1801) Karol Ludwik Habsburg (1801–1804) Antoni Wiktor Habsburg (1804–1835) Maksymilian Habsburg-Este (1835–1863) Wilhelm Habsburg (1863–1894) Eugeniusz Ferdynand Habsburg (1894–1923) Norbert Klein (1923–1929)
Wielcy mistrzowie i opaci kleryckiego zakonu krzyżackiego (od 1929)	Norbert Klein (1929–1933) Paul Heider (1933–1936) Robert Schälzky (1936–1948) Marian Tumler (1948–1970) Ildefons Pauler (1970–1988) Arnold Othmar Wieland (1988–2000) Bruno Platter (2000–2018) Frank Bayard (od 2018)