Bronisław Gacek

Bronisław Gacek
	; Ilustracja przedstawiająca rozprawę apelacyjną w procesie brzeskim 7 lutego 1933. Pierwszy z prawej sędzia Bronisław Gacek
Data urodzenia	1884
Zawód, zajęcie	sędzia
Narodowość	polska
	Odznaczenia

Bronisław Gacek (ur. 1884^[1], zm. ?) – polski prawnik, sędzia.

Praca zawodowa

1 września 1917 został mianowany sędzią pokoju w Olkuszu w ramach okręgu sądowego kieleckiego^[2]^[3]. W 1918 został wybrany radnym miasta Olkusza^[4]. W niepodległej II Rzeczypospolitej w grudniu 1919 został przeniesiony na stanowisko sędziego pokoju w okręgu VI miasta stołecznego Warszawa^[5]. 28 stycznia 1922 został mianowany sędzią Sądu Okręgowego w Warszawie^[6].

W późniejszym czasie pracował jako sędzia w II wydziale Sądu Apelacyjnego w Warszawie do października, po czym został sędzią III wydziału i mianowany wiceprezesem Sądu Apelacyjnego w Warszawie; na tym stanowisku od 7 do 11 lutego 1933 był przewodniczącym składu sędziowskiego w rozprawie apelacyjnej procesu brzeskiego^[7]^[8].

W 1932 został wybrany prezesem Koła Warszawskiego Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej^[9].

11 listopada 1937 otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski^[10].

Na skutek podania z dniem 30 września 1938 przeniesiony w stan spoczynku (emerytowany wiceprezes Sądu Apelacyjnego), a od 1 października 1938 mianowany pisarzem hipotecznym przy wydziale hipotecznym miejskim Sądu Okręgowego w Warszawie^[11].

Przypisy

↑ Wincenty Witos, Moje wspomnienia, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1995, s. 583
↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Departamentu Sprawiedliwości Tymczasowej Rady Stanu Królestwa Polskiego”, s. 233, Nr 4 z 19 września 1917. Ministerstwo Sprawiedliwości.
↑ Sądownictwo w Królestwie Polskim. Ruch służbowy. „Gazeta Sądowa Warszawska”, s. 396, Nr 39 z 29 września 1917.
↑ Nowa Rada Miasta Olkusza. „Kronika Powiatu Olkuskiego”, s. 2, Nr 38 i 39 z 1 sierpnia 1918.
↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”, s. 315, Nr 9 z 9 grudnia 1919. Ministerstwo Sprawiedliwości.
↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”, s. 5, Nr 65 z 1 marca 1922. Warszawa: Ministerstwo Sprawiedliwości.
↑ Dziś zaczyna się proces brzeski w apelacji. „Nowiny Codzienne”, s. 1, Nr 41 z lutego 1933.
↑ Posłowie PPS i PSL skazani w tzw. procesie brzeskim. muzhp.pl. [dostęp 2015-03-30].
↑ Kronika. Z Koła Warszawskiego. „Głos Sądownictwa”, s. 694, Nr 11 / 1932.
↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy w sądownictwie”.
↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”, s. 128–129, Nr 10 z 15 października 1938. Warszawa: Ministerstwo Sprawiedliwości.

[1] Wincenty Witos, Moje wspomnienia, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1995, s. 583

[2] Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Departamentu Sprawiedliwości Tymczasowej Rady Stanu Królestwa Polskiego”, s. 233, Nr 4 z 19 września 1917. Ministerstwo Sprawiedliwości.

[3] Sądownictwo w Królestwie Polskim. Ruch służbowy. „Gazeta Sądowa Warszawska”, s. 396, Nr 39 z 29 września 1917.

[4] Nowa Rada Miasta Olkusza. „Kronika Powiatu Olkuskiego”, s. 2, Nr 38 i 39 z 1 sierpnia 1918.

[5] Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”, s. 315, Nr 9 z 9 grudnia 1919. Ministerstwo Sprawiedliwości.

[6] Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”, s. 5, Nr 65 z 1 marca 1922. Warszawa: Ministerstwo Sprawiedliwości.

[7] Dziś zaczyna się proces brzeski w apelacji. „Nowiny Codzienne”, s. 1, Nr 41 z lutego 1933.

[8] Posłowie PPS i PSL skazani w tzw. procesie brzeskim. muzhp.pl. [dostęp 2015-03-30].

[9] Kronika. Z Koła Warszawskiego. „Głos Sądownictwa”, s. 694, Nr 11 / 1932.

[10] M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy w sądownictwie”.

[11] Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”, s. 128–129, Nr 10 z 15 października 1938. Warszawa: Ministerstwo Sprawiedliwości.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]