Bolesław Siestrzeńcewicz

Bolesław Bohusz-Siestrzeńcewicz
	generał brygady
Data i miejsce urodzenia	10 lipca 1868 ; Niemenczynek
Data i miejsce śmierci	22 stycznia 1940 ; Wilno
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Wojsko Polskie
Formacja	Armia Wielkopolska
Jednostki	I Korpus Polski w Rosji; Zbrojownia Nr 2
Stanowiska	kierownik zbrojowni
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka
	Odznaczenia

Bolesław Bohusz-Siestrzeńcewicz (ur. 10 lipca 1868^[1] w majątku Niemenczynek na Wileńszczyźnie, zm. 22 stycznia 1940 w Wilnie) – generał brygady Wojska Polskiego, wyznania ewangelicko-reformowanego.

Życiorys

Bolesław Siestrzeńcewicz urodził się w rodzinie ziemianina Stanisława (1834–1897) i jego żony Konstancji z Wolanów, wywodził się ze starej rodziny kalwińskiej. Jego młodszym bratem był malarz Stanisław Bohusz-Siestrzencewicz (1869–1927).

Korpus Kadetów ukończył w Połocku. We wrześniu 1887 roku wstąpił do Konstantynowskiej Szkoły Artylerii w Petersburgu. W sierpniu 1889 roku zdał egzamin oficerski. W 1908 roku ukończył Wyższą Szkołę Oficerów Artylerii w Carskim Siole. Do wybuchu I wojny światowej pełnił służbę zawodową na różnych stanowiskach w artylerii armii rosyjskiej.

31 lipca 1914 roku w stopniu podpułkownika został oddelegowany do Odessy w celu formowania nowych oddziałów artylerii polowej, po skompletowaniu których wyruszył na front. W czasie działań wojennych przez trzy lata dowodził jednostkami artylerii, począwszy od baterii, a skończywszy na dywizjonie w 125 Brygadzie Artylerii na Froncie Południowo-Zachodnim.

22 września 1917 przeszedł do I Korpusu Polskiego. 27 grudnia został mianowany dowódcą pułku artylerii moździerzowej, który miał być sformowany w Witebsku. Z powodu braku sprzętu sformowano jedynie I dywizjon artylerii moździerzowej, którym objął dowodzenie. W marcu 1918 roku został naczelnikiem Szkoły Oficerów Artylerii w Bobrujsku. Po rozformowaniu szkoły i demobilizacji I Korpusu Polskiego przybył do Polski.

13 listopada 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego, otrzymując przydział do Departamentu Artyleryjskiego Ministerstwa Spraw Wojskowych, jako oficer do zleceń. W styczniu 1919 roku przybył do Poznania i rozkazem generała Józefa Dowbor-Muśnickiego został wyznaczony na stanowisko dowódcy artylerii Armii Wielkopolskiej. Następnie był szefem Ekspozytury Departamentu V Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych w Poznaniu. W czerwcu 1919 roku został mianowany generałem brygady przez Naczelną Radę Ludową w Poznaniu, po czym zweryfikowany jako tytularny generał brygady.

W marcu 1921 roku objął funkcję kierownika Zarządu Centralnych Zakładów Uzbrojenia w Poznaniu. 9 listopada 1923 roku Prezydent RP przemianował go z dniem 1 listopada 1923 roku na oficera zawodowego w stopniu rzeczywistego generała brygady ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 22,5 lokatą w korpusie generałów^[2].

W latach 1923–1924 kierował Zbrojownią nr 2 w Poznaniu. Potem na stanowiskach w Ministerstwie Spraw Wojskowych. Z dniem 1 marca 1927 roku został mu udzielony dwumiesięczny urlop z zachowaniem uposażenia, a z dniem 30 kwietnia 1927 roku został przeniesiony w stan spoczynku^[3]. Mieszkał w Warszawie.

Zmarł 22 stycznia 1940 roku w Wilnie. Został pochowany na cmentarzu ewangelickim w Wilnie (grób zniszczony). Był żonaty z Zofią Bohusz-Siestrzeńcewicz.

Awanse

podporucznik – 1889
porucznik – 1890
kapitan – 1913
podpułkownik – 1914
pułkownik – 1919
generał brygady – listopad 1923

Ordery i odznaczenia

Złoty Krzyż Zasługi (28 września 1925)^[4]
Krzyż Walecznych
Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”)
Order św. Włodzimierza 4 stopnia (Imperium Rosyjskie)
Order św. Anny 2, 3 i 4 stopnia (Imperium Rosyjskie)
Order Świętego Stanisława 2 i 3 stopnia (Imperium Rosyjskie)

Przypisy

↑ Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie ..., s. 162, natomiast Piotr Stawecki, Słownik biograficzny ..., s. 300 podają 1869 ale to niemożliwe, gdyż wtedy urodził się jego młodszy brat, że Bolesław Siestrzeńcewicz urodził się 10 lipca 1868 roku na Wileńszczyźnie
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 72 z 17 listopada 1923 roku, s. 757.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927 roku, s. 37, 44.
↑ M.P. z 1925 r. nr 241, poz. 989 „za zasługi, położone na polu organizacji i administracji armji”.

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione.
PiotrP. Stawecki PiotrP., Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918–1939, Warszawa: Bellona, 1994, ISBN 83-11-08262-6, OCLC 830050159 .

[1] Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie ..., s. 162, natomiast Piotr Stawecki, Słownik biograficzny ..., s. 300 podają 1869 ale to niemożliwe, gdyż wtedy urodził się jego młodszy brat, że Bolesław Siestrzeńcewicz urodził się 10 lipca 1868 roku na Wileńszczyźnie

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_72_z_17_listopada_1923_roku,_s._757-2] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 72 z 17 listopada 1923 roku, s. 757.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_5_z_5_lutego_1927_roku,_s._37,_44-3] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927 roku, s. 37, 44.

[4] M.P. z 1925 r. nr 241, poz. 989 „za zasługi, położone na polu organizacji i administracji armji”.

[1]

[2]

[3]

[4]