Bildungsroman

Ten artykuł od 2018-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Bildungsroman (z niem., dosł. „powieść o formowaniu [się]”) – powieść o dojrzewaniu, gatunek powieściowy powstały w czasie oświecenia w Niemczech, w którym autor przedstawia psychologiczne, moralne i społeczne kształtowanie się osobowości głównego i na ogół młodego bohatera. Pojęcie bildungsromanu wywodzi się z wykładów Johanna Karla Simona Morgensterna.

Przykłady bildungsromanów

Johann Wolfgang von Goethe – Lata nauki Wilhelma Meistra
James Joyce – Portret artysty z czasów młodości
Jane Austen – Emma
Charlotte Brontë – Dziwne losy Jane Eyre
Fiodor Dostojewski – Nietoczka Niezwanowa
Daniel Defoe – Moll Flanders
Henry Fielding – Historia życia Toma Jonesa, czyli dzieje podrzutka
Robert Musil – Niepokoje wychowanka Törlessa
Charles Dickens – Wielkie nadzieje
Kingsley Amis – Jim szczęściarz
Saul Bellow – Przygody Augiego Marcha
Gustaw Herling-Grudziński – Inny świat
Thomas Mann – Czarodziejska góra
Zora Neale Hurston – Ich oczy oglądały Boga
Stefan Żeromski – Przedwiośnie
Karel Čapek – Osiem twarzy mistrza Foltyna
Stefan Żeromski – Syzyfowe prace.
Robert A. Heinlein – Obcy w obcym kraju
Dmitrij Głuchowski – Metro 2033.

Zobacz też