Bhuj (broń)



Bhuj (dewanagari भुज, bhuj; także katti, sztylet słoniowy) – broń z północnych Indii, pochodząca z Bhuj w Gudźaracie, popularna też w Sindzie[1]. Ciężki, jednosieczny nóż o długiej rękojeści[2][3].
Głownia ciężka, ok. 17–25 cm długa[4], dość szeroka (ok. 4 cm przy głowni długiej na ok. 20 cm), jednosieczna, z ostrzem wygiętym w kształt litery „S”[1]. U nasady głowni zazwyczaj umieszczano jako ozdobę głowę słonia, stąd inna nazwa: „sztylet słoniowy”[4][1].
Rękojeść długa na ok. 50 cm (znacznie dłuższa od głowni), stalowa, pusta w środku (można ją było odkręcać[4]). Dzięki długiej rękojeści i ciężkiej głowni, broń ta nadawała się zarówno do pchnięcia, jak i cięcia, a długa rękojeść umożliwiała chwyt oburęczny[1]. Na ogół klasyfikowana jako nóż[2][3] lub sztylet[4], ale za względu na specyfikę budowy i użycia określana też jako „sztylet-topór”[1] lub wręcz jako topór o nietypowo zamontowanej głowni (wzdłużnie, nie poprzecznie do rękojeści)[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e E. Jaiwant Paul: Arms and armour: traditional weapons of India. Delhi: Roli, 2005, s. 71. ISBN 81-7436-340-8.
- ↑ a b Walter Buehr: Warriors’ weapons. New York: Crowell, 1963, s. 171.
- ↑ a b Bhuj. W: George Stone: A glossary of the construction, decoration, and use of arms and armor in all countries and in all times: together with some closely related subjects. Mineola, N.Y: Dover Publications, 1999, s. 112. ISBN 0-486-40726-8.
- ↑ a b c d Gerald Weland: Knives, swords, daggers. New York: Barns & Nobles, 2004, s. 184.
- ↑ Michael D. Coe: Swords and Hilt Weapons. New York: Barns & Nobles, 1993, s. 197.