Antonio Caggiano
Kardynał prezbiter | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | ||
Data i miejsce śmierci |
23 października 1979 | |
Miejsce pochówku | ?↗ | |
Arcybiskup metropolita Buenos Aires | ||
Okres sprawowania |
1959–1975 | |
Prymas | ||
Okres sprawowania |
15 sierpnia 1959–22 kwietnia 1975 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat |
23 marca 1912 | |
Nominacja biskupia |
13 września 1934 | |
Sakra biskupia |
17 marca 1935 | |
Kreacja kardynalska |
18 lutego 1946 | |
Kościół tytularny |
Data konsekracji |
17 marca 1935 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Antonio Caggiano (ur. 30 stycznia 1889 r. w Coronde, zm. 23 października 1979 r. w Buenos Aires) – argentyński duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup metropolita Buenos Aires, prymas Argentyny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Święcenia kapłańskie przyjął 23 marca 1912 roku w Santa Fe. Pracował jako duszpasterz i wykładowca w seminarium duchownym w Santa Fe, był też asystentem kościelnym Akcji Katolickiej. Mianowany przez papieża Piusa XI biskupem ordynariuszem Rosario 13 września 1934 roku, sakrę biskupią przyjął 17 marca 1935 roku z rąk nuncjusza apostolskiego w Argentynie abp. Filippo Cortesiego. Mianowany kardynałem prezbiterem San Lorenzo in Panisperna przez papieża Piusa XII 18 lutego 1946 roku. Prześladowany przez reżim Perona.
Pomagał zbrodniarzom hitlerowskim uciekającym z Europy po wojnie, a także niemieckim kolaborantom w osiedleniu się w Argentynie[1][2].
Od 15 sierpnia 1959 roku arcybiskup Buenos Aires i prymas Argentyny. Uczestniczył w obradach Soboru Watykańskiego II. Rezygnację z funkcji metropolity złożył 22 kwietnia 1975. Pochowany w katedrze metropolitalnej w Buenos Aires.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Phayer, Michael. 2008. Pius XII, The Holocaust, and the Cold War. Indianapolis: Indiana University Press. ISBN 978-0-253-34930-9. s. 182
- ↑ Wielka Encyklopedia Jana Pawła II, Edipresse Warszawa 2005, ISBN 83-7298-643-6
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Uki Goñi, "The Real Odessa" (Londyn, 2002), s. 93-99, s. 229-37