Przejdź do zawartości

Antonio Caggiano

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antonio Caggiano
Kardynał prezbiter
ilustracja
Impendam et superimpendar ipse pro animabus vestris
Kraj działania

Argentyna

Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1889
Coronde

Data i miejsce śmierci

23 października 1979
Buenos Aires

Miejsce pochówku ?
Arcybiskup metropolita Buenos Aires
Okres sprawowania

1959–1975

Prymas
Okres sprawowania

15 sierpnia 1959–22 kwietnia 1975

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

23 marca 1912

Nominacja biskupia

13 września 1934

Sakra biskupia

17 marca 1935

Kreacja kardynalska

18 lutego 1946
Pius XII

Kościół tytularny

S. Lorenzo in Panisperna

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

17 marca 1935

Konsekrator

Filippo Cortesi

Współkonsekratorzy

Nicolás Fasolino
Fortunato Devoto

Antonio Caggiano (ur. 30 stycznia 1889 r. w Coronde, zm. 23 października 1979 r. w Buenos Aires) – argentyński duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup metropolita Buenos Aires, prymas Argentyny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Święcenia kapłańskie przyjął 23 marca 1912 roku w Santa Fe. Pracował jako duszpasterz i wykładowca w seminarium duchownym w Santa Fe, był też asystentem kościelnym Akcji Katolickiej. Mianowany przez papieża Piusa XI biskupem ordynariuszem Rosario 13 września 1934 roku, sakrę biskupią przyjął 17 marca 1935 roku z rąk nuncjusza apostolskiego w Argentynie abp. Filippo Cortesiego. Mianowany kardynałem prezbiterem San Lorenzo in Panisperna przez papieża Piusa XII 18 lutego 1946 roku. Prześladowany przez reżim Perona.

Pomagał zbrodniarzom hitlerowskim uciekającym z Europy po wojnie, a także niemieckim kolaborantom w osiedleniu się w Argentynie[1][2].

Od 15 sierpnia 1959 roku arcybiskup Buenos Aires i prymas Argentyny. Uczestniczył w obradach Soboru Watykańskiego II. Rezygnację z funkcji metropolity złożył 22 kwietnia 1975. Pochowany w katedrze metropolitalnej w Buenos Aires.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Phayer, Michael. 2008. Pius XII, The Holocaust, and the Cold War. Indianapolis: Indiana University Press. ISBN 978-0-253-34930-9. s. 182
  2. Wielka Encyklopedia Jana Pawła II, Edipresse Warszawa 2005, ISBN 83-7298-643-6

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Uki Goñi, "The Real Odessa" (Londyn, 2002), s. 93-99, s. 229-37