Antoni Rybak
Data i miejsce urodzenia |
5 stycznia 1912 |
---|---|
Data śmierci |
6 października 1996 |
Poseł na Sejm PRL III i IV kadencji | |
Okres |
od 1961 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Antoni Rybak (ur. 5 stycznia 1912 w Breniu Osuchowskim, zm. 6 października 1996) – polski rolnik i polityk, poseł na Sejm PRL III i IV kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Jana. Młode lata spędził w Wampierzowie, pomagając w gospodarstwie rolnym. Uzyskał wykształcenie podstawowe w szkole ludowej, później ukończył i organizował kursy na Uniwersytecie Ludowym w Gaci. W 1932 wstąpił do Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici” i Stronnictwa Ludowego w Wampierzowie. Za działalność polityczną był represjonowany. Został skierowany do służby wojskowej w Korpusie Ochrony Pogranicza w Czortkowie, a następnie do szkoły podoficerskiej, którą ukończył z wyróżnieniem. Po powrocie do Wampierzowa ponownie represjonowany za działalność polityczną. W 1938 wyemigrował do Francji, gdzie pracował w gospodarstwie rolnym w Pontarlier. Po wybuchu II wojny światowej wstąpił do Wojska Polskiego, gdzie szkolił żołnierzy. W 1940 był żołnierzem Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich, wziął udział w bitwie o Narvik. Po kapitulacji Norwegii dostał się do niewoli niemieckiej. Do końca wojny przebywał w obozie jenieckim, początkowo we Francji, a następnie w Niemczech. Po wojnie powrócił do Francji, podejmując pracę jako górnik w kopalni węgla w Zagłębiu Północnym. Następnie powrócił do Polski, obejmując po wuju gospodarstwo w Wampierzowie. Ze względu na innowacyjność zostało ono przedstawione w programie Kraj Telewizji Polskiej. Był członkiem Związku Hodowców Trzody Chlewnej, Związku Hodowców Bydła Mlecznego i Związku Hodowców Koni.
Podjął ponownie działalność w ZMW „Wici”, w 1946 przystąpił także do Polskiego Stronnictwa Ludowego, a w 1949 wraz z nim do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, organizując jego koła w powiecie mieleckim. Był członkiem prezydium wojewódzkiego komitetu ZSL w Rzeszowie (1952–1960) i prezesem powiatowego komitetu w Mielcu (1960–1973).
Sprawował funkcję przewodniczącego gminnej rady narodowej w Wadowicach Górnych. W 1961 i 1965 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Tarnobrzeg. W trakcie swej pierwszej kadencji pracował w Komisji Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego, a w kolejnej w Komisji Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa.
Pochowany w Wadowicach Górnych.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi (1954)[1]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1954)[2]
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
- Krzyż Wojenny (1940) – Francja
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Posłowie z okręgu Tarnobrzeg (PRL)
- Przewodniczący Prezydiów Gminnych Rad Narodowych
- Politycy Stronnictwa Ludowego
- Politycy Polskiego Stronnictwa Ludowego (1945–1949)
- Działacze Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego
- Członkowie Związku Młodzieży Wiejskiej RP Wici
- Polscy rolnicy
- Polscy hodowcy koni
- Polscy górnicy
- Polonia we Francji
- Polacy – uczestnicy kampanii norweskiej 1940
- Polscy jeńcy wojenni w niewoli niemieckiej 1939–1945
- Ofiary represji politycznych w II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem 10-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni Krzyżem Partyzanckim
- Odznaczeni Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego
- Polacy odznaczeni Krzyżem Wojennym (Francja)
- Urodzeni w 1912
- Zmarli w 1996
- Żołnierze Korpusu Ochrony Pogranicza