Przejdź do zawartości

Anna Jarosławówna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anna Jarosławówna
Ilustracja
podpis
królowa Francji
Okres

od 1051
do 1060

Jako żona

króla Francji Henryka I

regentka Francji
(razem z Baldwinem V Flandryjskim)
Okres

od 1060
do 1066

W imieniu

Filipa I

Dane biograficzne
Dynastia

Rurykowiczów

Data urodzenia

ok. 1035

Data śmierci

5 września między 1075 a 1078

Miejsce spoczynku

opactwo Villiers-aux Nonnains w Cerny koło La Ferté-Alais w Essonne

Ojciec

Jarosław I Mądry

Matka

Ingegerda Szwedzka

Mąż

Henryk I (król Francji)

Mąż

Raul II z Peronne (hrabia Crépy)

Dzieci

z Henrykiem I:
Filip I,
Emma,
Robert,
Hugo de Vermandois

Anna Jarosławówna (ur. ok. 1035, zm. 5 września między 1075 a 1078) – księżniczka kijowska, królowa Francji z dynastii Rurykowiczów, córka Jarosława I Mądrego i jego prawdopodobnie drugiej żony, Ingegerdy szwedzkiej[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Do Kijowa po przyszłą królową przybył orszak w którego składzie było trzech biskupów[2]. 19 maja 1051 w Reims[1] poślubiła króla francuskiego Henryka I. Z tego małżeństwa urodziła czworo dzieci[3]:

  • Filipa I – króla Francji,
  • Emmę (ur. 1054, zm. ?),
  • Roberta (ur. przed czerwcem 1055, zm. ok. 1063),
  • Hugona – hrabiego Vermandois.

Henryk I zmarł 4 sierpnia 1060 w Loiret, a przez kolejnych sześć lat Anna rządziła krajem jako regentka w imieniu swojego najstarszego syna, zaś drugim regentem był hrabia Baldwin V Flandryjski[4].

Około 1061[5] Anna została żoną hrabiego Raula II z Peronne, człowieka bardzo ambitnego, który aby poślubić Annę oddalił swoją żonę Haquenez (Eleonorę)[4]. Eleonora została oskarżona o cudzołóstwo i zwróciła się w 1062 do papieża Aleksandra II, który w odpowiedzi ekskomunikował Raula i Annę[4]. Młody król Filip przebaczył matce skandal, gdyż w 1071 Anna pojawiła się na ślubie Filipa. Po śmierci Raula w Péronne w 1074, wróciła na dwór francuski[1]. Została pochowana w opactwie Villiers-aux-Nonnains w gminie Cerny.

Według niektórych źródeł jej podpis jest najstarszym zachowanym przykładem pisma staroruskiego[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Ch. Cawley: Anna Jarosławówna.
  2. Paweł Jasienica: Myśli o dawnej Polsce. Warszawa: Czytelnik, 1990, s. 132. ISBN 83-07-01957-5.
  3. Ch. Cawley: Henryk I.
  4. a b c Anna von Kiew na Genealogie Mittelalter. [dostęp 2010-02-27].
  5. Ch. Cawley: Raoul de Crépy.
  6. Włodzimierz Wilczyński: Leksykon kultury ukraińskiej. Kraków: Universitas, 2018, s. 13. ISBN 978-83-242-3480-6.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Opracowania
Strony internetowe