Andrzej Hudziak

Andrzej Hudziak (ur. 27 lutego 1955 w Krakowie, zm. 14 czerwca 2014 tamże^[1]) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny.

Życiorys

Wychował się w Katowicach. W latach nauki w liceum występował w amatorskim teatrze, prowadzonym przez Lecha Majewskiego^[2]. W 1977 ukończył studia na Wydziale Aktorskim w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie. Od tego czasu jest aktorem Starego Teatru.

Na scenie Starego Teatru zadebiutował jeszcze przed ukończeniem PWST, grając w 1975 rolę Studenta w inscenizacji Garbusa Sławomira Mrożka w reżyserii Jerzego Jarockiego. W kolejnych latach stworzył w krakowskim teatrze szereg kreacji w spektaklach reżyserowanych m.in. przez Tadeusza Bradeckiego, Jerzego Grzegorzewskiego, Andrzeja Wajdę i Rudolfa Ziołę. Wystąpił także w wielu przedstawieniach Teatru Telewizji.

Rolą Inocentego w Iwonie. Księżniczce Burgunda Witolda Gombrowicza rozpoczął w 1978 wieloletnią współpracę z Krystianem Lupą. Zagrał w kilkunastu spektaklach reżyserowanych przez Lupę, m.in. jako Zosima w Braciach Karamazow Fiodora Dostojewskiego i Jeszua Ha-Nocri w Mistrzu i Małgorzacie Michaiła Bułhakowa. Za najwybitniejsze osiągnięcie aktorskie w jego karierze teatralnej uchodzi rola Konrada w Kalkwerku w reżyserii Lupy według Thomasa Bernharda^[3].

W 1978 rolą w Spirali Krzysztofa Zanussiego zadebiutował w filmie fabularnym. Grywał zwykle role drugoplanowe i epizodyczne, m.in. u Zanussiego, Wajdy oraz Jerzego Stuhra i Kazimierza Kutza. W 2005 w obrazie Parę osób, mały czas Andrzeja Barańskiego zagrał rolę poety Mirona Białoszewskiego, która przyniosła mu szerokie uznanie i szereg nagród, m.in. za najlepszą rolę męską na Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach.

1978: Spirala – Augustyn
1979: Klincz – Franciszek
1980: Constans – młody lekarz
1980: Rycerz – mnich
1980: Z biegiem lat, z biegiem dni... – dziennikarz Witoldyński
1981: Z dalekiego kraju – więzień Oświęcimia
1982: Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny – zakonnik spowiadający Zygmunta Augusta
1982: Popielec (odcinek 7)
1990: Śmierć dziecioroba – „Korek”, mąż Maliny
1991: Dzieci wojny
1994: Śmierć jak kromka chleba – Hajduk, wiceprzewodniczący Komisji Zakładowej „Solidarność”
1997: Historie miłosne – „Rozprowadzający”, asystent „Ankietera”
1999: Pan Tadeusz – asesor
1999: Wojaczek – Zatyczka
2000: Szczęśliwy człowiek – lekarz
2000: Weiser – kościelny
2001: Wiedźmin – baron Herm
2002: Wiedźmin – baron Herm (odcinek 9)
2003: Zaginiona – fotograf policyjny współpracujący z Markiem Tokarskim
2003: Zerwany – „wujek” Stefan Bogacz
2005: Parę osób, mały czas – Miron Białoszewski
2006: Hi way – ojciec Oli w „Jedzerze”
2006: Kryminalni – Vadim Grinko (odcinki 59 i 60)
2006: Kto nigdy nie żył... – ojciec Marysi
2008: 33 sceny z życia – Jerzy Szczęsny, ojciec Julii
2008: Stygmatyczka (Scena Faktu Teatru Telewizji) – ksiądz Ząbek
2009: Naznaczony – Mieczysław Korzeń, ojciec Basi (odcinek 11)

Nagrody teatralne za rolę Konrada w Kalkwerku:
- nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza – przyznawana przez redakcję „miesięcznika „Teatr” – 1992
- nagroda dla najlepszego aktora Międzynarodowego Festiwalu „Kontakt” – 1993
- nagroda dla najlepszego aktora XXXVIII Kaliskich Spotkań Teatralnych – 1998
- nagroda publiczności na X Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych w Łodzi – 2004
- nagroda krakowskiego środowiska teatralnego „Ludwik” – 2005
Nagrody filmowe za rolę Mirona Białoszewskiego w Parę osób, mały czas:
- najlepsza rola męska (Kryształowy Globus) na 41. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach – 2006
- 11. ceremonia wręczenia Orłów: nominacja w kategorii Najlepsza główna rola męska