Amfiteatr w Pompejach
Zdjęcie lotnicze amfiteatru | |
Państwo | |
---|---|
Region | |
Miejscowość | |
Typ budynku | |
Rozpoczęcie budowy | |
Zniszczono | |
Położenie na mapie Kampanii | |
Położenie na mapie Włoch | |
40°45′04,5″N 14°29′42,0″E/40,751250 14,495000 |
Amfiteatr w Pompejach – starożytny rzymski amfiteatr, znajdujący się w Pompejach. Jest najstarszą zachowaną budowlą tego typu[1].
Budowa amfiteatru, zlokalizowanego w południowo-wschodniej części miasta[1], została zainicjowana przez konsulów po założeniu w Pompejach w 80 roku p.n.e. kolonii sullańskiej[2]. Wzniesiona na planie owalu o wymiarach 135 × 104 m budowla przeznaczona była na zawody sportowe, walki gladiatorów i walki ze zwierzętami. Arena i pierwsze rzędy widowni znajdowały się poniżej poziomu gruntu. Cavea liczyła 35 rzędów siedzeń, wokół najwyższego sektora biegła ponadto odkryta galeria z osobnymi wejściami, przeznaczona dla kobiet. Na zewnątrz tarasu pierwszego piętra wystawały z fasady konsole z otworami na drągi, na których w razie potrzeby rozpinano velarium[2]. Łącznie na widowni mogło zmieścić się jednorazowo do 20 tysięcy widzów[1][2].
Do historii przeszły wspomniane przez Tacyta w Rocznikach igrzyska z 59 roku, w trakcie których doszło do kłótni pompejańczyków z kibicami z pobliskiej Nucerii, które przerodziły się w krwawe zamieszki. Śledztwo w sprawie rozruchów zostało powierzone przez cesarza Nerona senatowi i skutkowało ukaraniem miasta 10-letnim zakazem organizowania igrzysk[1][2].
W październiku 1971 roku w amfiteatrze odbył się koncert brytyjskiej grupy Pink Floyd, zarejestrowany i wydany pod tytułem Pink Floyd: Live at Pompeii[3]. Po 45 latach David Gilmour ponownie wystąpił w Pompejach w lipcu 2016 roku[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Fred S. Kleiner: Gardner’s Art through the Ages. Wyd. 15. T. A: Antiquity. Boston: Cengage Learning, 2016, s. 187. ISBN 978-1-285-83798-7.
- ↑ a b c d Alberto C. Carpiceci: Pompeje dziś i 2000 lat temu. Firenze: Bonechi Edizioni «Il Turismo», 1994, s. 106-108. ISBN 88-7204-096-5.
- ↑ Glenn Povey: Echoes: The Complete History of Pink Floyd. Chesham: Mind Head Publishing, 2007, s. 125. ISBN 978-0-9554624-0-5.
- ↑ Laura Barton: David Gilmour review – Pompeii rocks again. The Guardian, 2016-07-10. [dostęp 2016-07-14]. (ang.).