Przejdź do zawartości

Aleksander Kipnis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Kipnis
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1891
Żytomierz

Pochodzenie

rosyjskie

Data i miejsce śmierci

14 maja 1978
Westport

Typ głosu

bas

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewak

Aleksander Kipnis (ur. 1 lutego?/13 lutego 1891 w Żytomierzu, zm. 14 maja 1978 w Westport w stanie Connecticut[1][2]) – amerykański śpiewak pochodzenia rosyjskiego, bas.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia w Konserwatorium Warszawskim (1912)[1][2], następnie przez krótki czas był kapelmistrzem wojskowym[1]. Brał lekcje w Klindworth-Scharwenka-Konservatorium w Berlinie u Ernsta Grenzebacha[1][2]. W latach 1913–1914 występował w berlińskich teatrach operetkowych[1]. Na scenie operowej zadebiutował w 1915 roku w Hamburgu w Wolnym strzelcu Carla Marii von Webera[1][2]. W kolejnych latach występował w Wiesbaden (1917–1922), berlińskich Städtische Oper (1922–1930) i Staatsoper (1932–1935) oraz w Operze Wiedeńskiej (1935–1938)[1]. W 1923 roku zadebiutował w Stanach Zjednoczonych, od 1923 do 1932 roku był zaangażowany w Chicago Civic Opera[2]. W 1927 roku wystąpił w Covent Garden Theatre w Londynie jako Marcel w Hugonotach Giacomo Meyerbeera, następnie od 1929 do 1935 roku był związany z tym teatrem[2]. Występował na festiwalach w Bayreuth, Salzburgu i Glyndebourne[1][2].

W 1931 roku otrzymał amerykańskie obywatelstwo[2], po dojściu Adolfa Hitlera do władzy zaprzestał występów w Niemczech[1]. W 1940 zadebiutował rolą Gurnemanza w Parsifalu Richarda Wagnera w nowojorskiej Metropolitan Opera, gdzie następnie do 1946 występował[1][2]. Później poświęcił się pracy pedagogicznej[2], od 1949 roku był wykładowcą Juilliard School of Music[1].

Odznaczał się głosem o potężnym brzemieniu i ciemnej barwie[1]. Zasłynął przede wszystkim rolami wagnerowskimi (Gurnemanz w Parsifalu, Król Marek w Tristanie i Izoldzie, Hagen w Zmierzchu bogów), a także Sarastra w Czarodziejskim flecie W.A. Mozarta, Rocca w Fideliu Beethovena, Borysa Godunowa w Borysie Godunowie Modesta Musorgskiego[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 86. ISBN 978-83-224-3303-4.
  2. a b c d e f g h i j k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1885. ISBN 978-0-02-865528-4.