Przejdź do zawartości

Alberto Del Rio

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alberto El Patrón
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

José Alberto Rodríguez Chucuan

Pseudonim

Alberto El Patron
Alberto Del Rio
Dos Caras Jr
El Dorado
Alberto Banderas
La Esencia De La Excelencia
El Hijo de Dos Caras
Dos
Dorado

Data i miejsce urodzenia

25 maja 1977
San Luis Potosí

Obywatelstwo

Meksyk

Wzrost

195 cm

Masa ciała

108 kg

Alberto Del Rio wykonujacy Cross Armbreaker na Johnie Cenie.

José Alberto Rodríguez (ur. 25 maja 1977 w San Luis Potosí) – meksykański wrestler i zawodnik mieszanych sztuk walk. Obecnie zakontraktowany w federacji Impact Wrestling, gdzie pod pseudonimem Alberto El Patrón jest w pierwszym posiadaniu pasa GFW Global Championship[1].

Rodríguez znany jest ze swoich występów w WWE pod pseudonimem Alberto Del Rio, gdzie zadebiutował na gali SmackDown! w 2010 roku. Podczas dwóch kadencji w WWE Del Rio dwukrotnie posiadał pasy WWE Championship, World Heavyweight Championship oraz WWE United States Championship, a także w 2011 zwyciężył 40-osobowe starcie Royal Rumble, oraz zdobył walizkę Money in the Bank brandu Raw, dokonując tego jako pierwszy zawodnik w jednym roku kalendarzowym[2].

W swojej karierze wrestlera Rodríguez walczył również w takich federacjach jak Lucha Libre AAA Worldwide (2000–2002; 2014–2015), Ring of Honor (2014–2015), Lucha Underground (2015), oraz w licznych federacjach niezależnych. Karierę rozpoczynał pod pseudonimem Dos Caras, Jr. Jest również doświadczonym zawodnikiem MMA i w swojej 9-letniej karierze zdobył 9 zwycięstw i 5 porażek. Po dobrej karierze w MMA Del Rio zadebiutował w WWE.

Historia walk w WWE

[edytuj | edytuj kod]

25 czerwca 2010 roku ukazał się pierwszy z wielu materiałów wideo promujących Alberto: filmy kreowały go na bogatego aroganta. W World Wrestling Entertainment zadebiutował na SmackDown 20 sierpnia 2010 roku, gdzie w Main Evencie gali pokonał Reya Mysterio poprzez Cross Arm breaker. Na galach WWE pojawia się wraz ze swoim osobistym announcerem Ricardo Rodriguezem. Jest zwycięzcą 40-osobowego Royal Rumble (2011). W wyniku draftu został przeniesiony na RAW. Na Capitol Punishment wygrał z Big Showem. 4 lipca 2011 pokonał R-Trutha i Reya Mysterio o miano pretendenta do pasa mistrzowskiego WWE. 17 lipca 2011 zdobył walizkę Money in The Bank (RAW).

Na SummerSlam 14 sierpnia 2011 wykorzystał walizkę Money In The Bank, na gali Summer Slam pokonał CM Punka i zdobył po raz pierwszy pas WWE Championship. Na następnym Raw obronił pas mistrzowski w walce wieczoru z Reyem Mysterio. Na Night Of Champions stracił pas mistrza WWE na rzecz Johna Ceny. Odzyskał go na Hell in a Cell gdzie w Triple Threat HIC matchu pokonał Cene i Cm Punka. Pas obronił w Last Man Standing Matchu na Vengeance. Na gali Survivor Series 2011 stracił tytuł na rzecz Cm Punka. Na TLC brał udział w Triple Threat TLC matchu jednak nie udało się mu zdobyć mistrzostwa. Na Over The Limit miał szansę zdobyć World Heavyweight Championship ale nie zdobył go. Na Money In The Bank,Summerslam i Night Of Champions przegrał z WH Championem Sheamusem. Na Hell In A Cell przegrał z Randym Ortonem po potężnym RKO. Na jednym ze Smackdown pokonał mistrza wagi ciężkiej Big Showa zdobywając po raz pierwszy tytuł World Heavyweight Championship. Na Royal Rumble i Elimination Chamber obronił pas przed Big Showem. Stracił go na jednym z Raw po Wrestlemani 29 na rzecz Dolpha Zigglera, który skorzystał z walizki Money in The Bank. Odzyskał go na gali Payback 2013 zdobywając tytuł po raz drugi. Na Night f Champions i Battleground obronił pas przed powracającym Rob Van Damem. Stracił go na rzecz Ceny na Hell in a Cell. Stoczył nieudany rewanż na Survivor Series z Ceną. Przegrał z Batistą na Elimination Chamber.

Styl walki

[edytuj | edytuj kod]

Finishery

  • Cross Armbreaker (Flying crucifix armbar)
  • Superkick - w głowę klęczącego przeciwnika lub na narożniku

Standardowe akcje

  • Arm wringer
  • Back Stabber (Double knee backbreaker)
  • DDT
  • Double foot stomp - na klatkę piersiową lub plecy leżącego przeciwnika
  • Double knee armbreaker
  • Diving double axe handle
  • Fireman’s carry double knee gutbuster
  • Hurricanrana
  • Leapfrog body guillotine
  • Moonsault
  • Multiple kick variation
    • Back
    • Drop
    • Step-up enzuigiri
  • Multiple Suplex variations
    • Belly to back
    • Bridging / Release German
    • Inverted super
    • Snap
  • Scoop slam
  • Senton - czasami z trzeciej liny
  • Single arm DDT
  • Suicide dive
  • Super Arm drag
  • Tilt-a-whirl backbreaker
  • Tornado DDT

Bilans walk w formule MMA

[edytuj | edytuj kod]

18 sierpnia 2001 wystąpił po raz pierwszy na ringu w Jokohamie, jako zawodnik mieszanych sztuk walki. Walkę zorganizowała federacja DEEP. Stoczył 14 walk, z których 9 wygrał, 5 przegrał.

Wynik Rekord Przeciwnik Metoda Gala Data Runda Czas Miejsce
Przegrana 9-5 Japonia Yamamoto Hanshi TKO (ciosy pięściami) Cage of Combat 4 – Spanish Bombs 27 lutego 2010 2 2:47 Hiszpania Madryt, Hiszpania
Wygrana 9-4 Stany Zjednoczone Arthur Bart KO (kopnięcie w głowę) Cage of Combat 3 – San Vale Todo 13 lutego 2010 1 3:51 Meksyk Torreón, Meksyk
Wygrana 8-4 Japonia Toshiyuki Moriya Poddanie (dźwignia na kark) COC I – Cage of Combat I 26 grudnia 2010 1 3:17 Meksyk Veracruz, Meksyk
Wygrana 7-4 Meksyk Ignacio Laguna Poddanie (duszenie zza pleców) Berkman MMA Promotions I 15 grudnia 2008 2 2:36 Meksyk m. Meksyk, Meksyk
Wygrana 6-4 Japonia Hato Kiyoshi Poddanie (duszenie zza pleców) MMA Xtreme 17 15 grudnia 2007 2 2:31 Honduras Honduras
Wygrana 5-4 Brazylia Joao Tua Poddanie (duszenie gilotynowe) MMA Xtreme 14 13 października 2007 1 2:41 Honduras Honduras
Wygrana 4-4 Stany Zjednoczone George King Poddanie (duszenie zza pleców) VFX: Vale Tudo
Fighters Mexico
27 maja 2007 1 4:00 Meksyk Tláhuac, Meksyk
Przegrana 3-4 Japonia Kazuhiro Nakamura Decyzja sędziów (jednogłośna) Pride 27: Inferno 1 lutego 2004 3 5:00 Japonia Osaka, Japonia
Przegrana 3-3 Chorwacja Mirko Filipović KO (kopnięcie w głowę) Pride Bushido 1 5 października 2003 1 0:46 Japonia Saitama, Japonia
Wygrana 3-2 Stany Zjednoczone Brad Kohler Poddanie (kontuzja barku) Deep: 12th Impact 15 września 2003 1 1:25 Japonia Tokio, Japonia
Przegrana 2-2 Japonia Hiroyuki Ito DQ (trzymanie lin) Deep: 9th Impact 5 maja 2003 1 3:21 Japonia Tokio, Japonia
Wygrana 2-1 Japonia Tatsuaki Nakano Poddanie (duszenie zza pleców) Deep: 6th Impact 7 września 2002 1 4:05 Japonia Tokio, Japonia
Przegrana 1-1 Japonia Kengo Watanabe Poddanie (duszenie zza pleców) Deep: 4th Impact 30 marca 2002 2 3:52 Japonia Nagoja, Japonia
Wygrana 1-0 Japonia Kengo Watanabe KO (rzut) Deep: 2nd Impact 18 sierpnia 2001 1 0:50 Japonia Jokohama, Japonia

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Zapasy

[edytuj | edytuj kod]

Wrestling

[edytuj | edytuj kod]

Rekord w Luchas de Apuestas

[edytuj | edytuj kod]
zakład Zwycięzca Przegrany Miejsce Data
Maska Dos Caras Jr Darketo Aguascalientes, Meksyk 6 marca 2013

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Adam Martin: SPOILERS: 4/22 Impact Wrestling TV tapings results from Orlando. 23 kwietnia 2017. s. Wrestleview. [dostęp 2017-06-29]. (ang.).
  2. Brendan Morrow: WWE: Full List of Previous Money in the Bank Winners. 18 czerwca 2017. s. Heavy.com. [dostęp 2017-06-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]