Przejdź do zawartości

Albert Charles Seward

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Albert Charles Seward
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 października 1863
Lancaster

Data i miejsce śmierci

11 kwietnia 1941
Oksford

Zawód, zajęcie

botanik, geolog

Albert Charles Seward (ur. 9 października 1863 w Lancaster, zm. 11 kwietnia 1941 w Oksfordzie[1]) – brytyjski botanik i geolog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Lancaster Grammar School i St John’s College na Uniwersytecie Cambridge, następnie studiował paleobotanikę[2]. Od 1890 roku aż do przejścia na emeryturę w 1936 roku związany z Uniwersytetem Cambridge[2], w latach 1924-1925 był prorektorem tej uczelni[3]. Po śmierci Marshalla Warda w 1906 roku objął stanowisko profesora botaniki. Piastował także funkcję dziekana Downing College oraz honorowego członka Emmanuel College, St. John’s College i Downing College[3]. Od 1922 do 1924 roku był przewodniczącym Londyńskiego Towarzystwa Geologicznego[1]. Nagrodzony m.in. Royal Medal (1925) i Medalem Darwina (1934)[1]. W 1936 roku otrzymał tytuł szlachecki[3]. Od 1898 roku był członkiem Royal Society[1], zaś w latach 1934-1940 także jego wiceprezesem[3].

Opublikował kilkadziesiąt prac z zakresu paleobotaniki. Szczególne znaczenie miała praca Plant Life through Ages z 1931 roku, w której zanegował organiczne pochodzenie stromatolitów, uznając je za obiekty czysto mineralne. Autorytet Sewarda jako paleobotanika sprawił, iż pogląd ten został powszechnie przyjęty, na kilkadziesiąt lat zahamowując badania nad prekambryjskimi formami życia[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Seward, Sir Albert Charles. oxforddnb.com. [dostęp 2014-11-05]. (ang.).
  2. a b History of Palaeobotany. Selected Essays. edited by A. J. Bowden, C. V. Burek and R. Wilding. London: The Geological Society of London, 2005, s. 156.
  3. a b c d e J. William Schopf: Kolebka życia. O narodzinach i najstarszych śladach życia na Ziemi. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 37-40.