Akita Koma-ga-take
39°45′40″N 140°47′56″E/39,761111 140,798889 Akita Koma-ga-take i jezioro Tazawa (2021) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie |
Prefektura Akita |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1637 m n.p.m. |
| Dane wulkanu | |
| Rok erupcji |
1970–1971 |
| Typ wulkanu | |
| Aktywność | |
Położenie na mapie Japonii  | |
| 39°45′40″N 140°47′56″E/39,761111 140,798889
| |
Akita Koma-ga-take (jap. 秋田駒ヶ岳)[a] – czynny stratowulkan na wyspie Honsiu (Honshū) w Japonii.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Stratowulkan (1637 m n.p.m.)[1][2] w paśmie gór Ōu[3][2]. Jest najwyższym szczytem w prefekturze Akita[3]. Znajduje się na terenie Parku Narodowego Towada-Hachimantai[4][5].
Zbudowany ze skał andezytowych i bazaltowych[1]. Na szczycie znajdują się dwie kaldery – większa (1,5 × 3 km) na południu i mniejsza (1,2 × 1 km[6]) na północy – powstałe wskutek erupcji pod koniec plejstocenu, ok. 13,5–11,6 tys. lat temu[1]. W północno-wschodniej części kaldery południowej wznoszą się dwa stożki Me-dake (女岳)[4] i O-dake (男岳)[4], a w kalderze północnej najwyższy stożek Oname-dake (男女岳)[4] z kraterem o średnicy 100 m[1].
Niewielkie erupcje miały miejsce ze stożków i szczelin kaldery południowej[1]. Wokół wulkanu występują liczne źródła termalne[6]. W 2005 roku podniosła się temperatura obszarów geotermalnych, a w latach 2011–2012 zaobserwowano aktywne fumarole[1]. Ostatnia erupcja miała miejsce w latach 1970–1971[1][2]. Wulkan jest monitorowany przez Japan Meteorological Agency[6].
Region Akita Koma-ga-take charakteryzuje się bogatą roślinnością alpejską[4]. Na wulkan prowadzą szlaki turystyczne[4].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Global Volcanism Program ↓.
- ↑ a b c Siebert, Simkin i Kimberly 2011 ↓, s. 120.
- ↑ a b Mt. Akita-Komagatake. [w:] city.semboku.akita.jp [on-line]. [dostęp 2020-10-24]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Mount Akita-Komagatake. [w:] japan-guide.com [on-line]. [dostęp 2020-10-24]. (ang.).
- ↑ Ministry of the Environment Government of Japan: Highlights of Towada-Hachimantai National Park. [w:] env.go.jp [on-line]. [dostęp 2020-10-24]. (ang.).
- ↑ a b c Japan Meteorological Agency ↓.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Japan Meteorological Agency: Volcanoes: Akita-Komagatake. [dostęp 2020-10-24]. (ang.).
- Department of Mineral Sciences · National Museum of Natural · History Smithsonian Institution: Akita-Komagatake. [w:] Global Volcanism Program [on-line]. [dostęp 2020-10-24]. (ang.).
- Lee Siebert, Tom Simkin, Paul Kimberly: Volcanoes of the World. University of California Press, 2011. ISBN 978-0-520-94793-1. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).