Abantowie
Abantowie (stgr. Ἄβαντες) – starożytny lud pochodzenia trackiego zamieszkujący wyspę Eubeję, kojarzony z Jonami.
Nazwa ich wywodzona jest od pierwotnie zamieszkiwanego przez nich miasta Abaj, znanego z wyroczni Apollina, i od króla Abasa uważanego za miejscowego herosa–eponima. Później zamieszkiwali Eubeję, zasiedlając zwłaszcza Chalkidę i Eretrię. Według przekazu Herodota uczestniczyli następnie w kolonizacji Azji Mniejszej (Dzieje I, 146), według Iona – wyspy Chios. W dalszym ciągu jako odrębny szczep (fyla Abantis) zamieszkiwali Chalkidę, przez co nazwę tę rozciągnięto na całą Eubeę.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Der Kleine Pauly. Lexikon der Antike. T. 1. München: Deutscher Taschenbuchverlag, 1979, kol. 2–3, ISBN 3-423-05963-X.
- Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z. Zdzisław Piszczek. Wyd. 8. Warszawa: PWN, 1990, s. 9. ISBN 83-01-03529-3. OCLC 749301902.