Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
2C-F
|
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
1-(4-fluoro-2,5-dimetoksyfenylo)-1-aminoetan
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
4-fluoro-2,5-dimetoksyfenyloetyloamina
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C10H14FNO2
|
Masa molowa
|
260,13 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
207740-15-6
|
PubChem
|
44719499
|
|
InChI
|
InChI=1S/C10H14FNO2/c1-13-9-6-8(11)10(14-2)5-7(9)3-4-12/h5-6H,3-4,12H2,1-2H3
|
InChIKey
|
QAVFEDRVOUKIPM-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
Legalność w Polsce
|
substancja niesklasyfikowana
|
|
2C-F – organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny 2C. Po raz pierwszy została otrzymana przez Alexandra Shulgina. Zgodnie z PIHKAL jego autorstwa, minimalne dawkowanie tej substancji to 250 mg. Postać 2C-F to brązowawy olej (wolna zasada) lub białe kryształki (chlorowodorek).