Garz
54°19′N 13°21′E/54,316667 13,350000
_-_Ortsmitte_(2)_(11968239246).jpg)
| |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Kraj związkowy | |||
| Powiat | |||
| Powierzchnia |
65,44 km² | ||
| Wysokość |
15 m n.p.m. | ||
| Populacja (31.12.2017) • liczba ludności • gęstość |
| ||
| Nr kierunkowy |
03838, 038304, 038307 | ||
| Kod pocztowy |
18574 | ||
| Tablice rejestracyjne |
VR, GMN, NVP, RDG, RÜG | ||
Położenie na mapie Niemiec  | |||
Położenie na mapie Meklemburgii-Pomorza Przedniego  | |||
| 54°19′N 13°21′E/54,316667 13,350000
| |||
| Strona internetowa | |||
Garz, Garz/Rügen – miasto w Niemczech w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie, na Pomorzu, w powiecie Vorpommern-Rügen, wchodzi w skład urzędu Bergen auf Rügen. Leży w południowej części wyspy Rugii ok. 5 km od wybrzeża i w 2008 r. liczyło ok. 2 500 mieszkańców[2]. Uważane jest za najstarsze miasto Rugii.
Toponimia i historia
[edytuj | edytuj kod]
Nazwa miasta pochodzi od słowa gard, które w narzeczu rugijskim oznaczało gród[3]. W języku polskim oddawana była w formie Grodnica[4] lub Gardziec[5], Gardziec Rański[6].
We wczesnym średniowieczu było siedzibą świeckich władców słowiańskiego plemienia Ranów. Przypuszczalnie tutaj (lub pod grodem Charenza) po upadku Arkony, książęta Jaromar I i Tesław poddali się chrystianizacji i zostali lennikami króla Danii Waldemara I Wielkiego. Lokacja miasta nastąpiła w 1319 roku. Po wygaśnięciu lokalnej linii książęcej w 1325 część księstwa pomorskiego dynastii Gryfitów, a po wygaśnięciu tegoż rodu i pokoju westfalskim z 1648 miasto znalazło się w granicach Szwecji. W 1815 włączone do Prus, od 1871 część Niemiec.
W 2001 włączono do miasta wieś Groß Schoritz, w 2004 Zudar, a w 2005 Karnitz.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Średniowieczne grodzisko słowiańskie
- Kościół św. Piotra z XIV w., gotycki
- Ratusz
- Dwór
- Kościół św. Wawrzyńca z XIV w. w dzielnicy Zudar, gotycki
- Stare domy
-
Kościół św. Piotra -
Ratusz -
Dwór -
Kościół św. Wawrzyńca
.jpg)
.JPG)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ https://web.archive.org/web/20190510165613/https://www.laiv-mv.de/static/LAIV/Statistik/Dateien/Publikationen/A%20I%20Bev%C3%B6lkerungsstand/A123/2017/A123%202017%2022.xls
- ↑ Statistisches Amt Mecklenburg-Vorpommern, Schwerin, 2009
- ↑ Oswald Jannermann, Slawische Orts- und Gewässernamen in Deutschland, Norderstedt 2009, s. 32.
- ↑ ks. Stanisław Kozierowski: Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. T. Zeszyt IIA. Poznań: 1937.
- ↑ Janisław Osięgłowski, Wyspa słowiańskich bogów, Warszawa 1971
- ↑ Jarosław Kociuba "Pomorze. Praktyczny przewodnik turystyczny po ziemiach dawnego Księstwa Pomorskiego", Walkowska Wydawnictwo Szczecin 2012