Przejdź do zawartości

Wikipedia:Strona główna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Weź udział w wyjątkowej Świątecznej akcji edycyjnej 2024 i zdobądź pamiątkowe gwiazdki!
Czy wiesz…

Z nowych i ostatnio rozbudowanych artykułów w Wikipedii:

…jak skończyła świnia, która była maskotką okrętową brytyjskich marynarzy? (na zdjęciu)

…który torfowiec na małej główce ma duży pączek?

…czym grozi ukąszenie przez samicę poskocza obrączkowanego?

gdzie znajdziesz średniowieczny zamek, zalaną jaskinię oraz sztuczne jezioro?

…że aresztowany za wybryki sarmata-hulaka był również bardzo dobrym aktorem?

Rocznice

8 grudnia: imieniny obchodzą m.in.: Apollon, Maria i Narcyza
Okrągłe, pięcioletnie rocznice:

Artykuł na medal

Kobiety pocieszycielkieufemistyczne określenie stosowane w odniesieniu do kobiet i dziewcząt różnej narodowości, które zostały zwerbowane podstępem lub pod przymusem do pracy w wojskowych domach publicznych organizowanych w latach 1932–1945 na potrzeby sił zbrojnych Cesarstwa Japonii. Większość badaczy uznaje „pocieszycielki” za ofiary niewolnictwa seksualnego. Pierwsze „ośrodki pocieszycielskie” powstały na początku lat 30. w okupowanej Mandżurii lub w Szanghaju. Proceder ich tworzenia gwałtownie przyspieszył po rozpoczęciu japońskiej inwazji na Chiny w 1937 roku i był kontynuowany wraz z rozszerzaniem się działań wojennych na pozostałe obszary Azji i Pacyfiku. Japońscy przywódcy wojskowi postrzegali „ośrodki pocieszycielskie” jako przedłużenie funkcjonującego w Japonii systemu licencjonowanej prostytucji. Liczyli, że poprzez zapewnienie żołnierzom i marynarzom regulowanego dostępu do usług „pocieszycielek” podniosą ich morale, ograniczą skalę dokonywanych przez nich gwałtów, a także zapobiegną szerzeniu się chorób wenerycznych. Nie sposób określić, ile kobiet i dziewcząt zostało zmuszonych przez Japończyków do pracy w wojskowych domach publicznych. Historycy japońscy, koreańscy oraz zachodni zazwyczaj szacują ich liczbę na od 50 tys. do 200 tys. Czytaj więcej…

Dobry artykuł

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicachrzymskokatolicki kościół w Katowicach, położony przy placu ks. Emila Szramka w dzielnicy Śródmieście, zamykający wschodni wylot ulicy Mariackiej. Jest to najstarszy zachowany kościół katolicki w centrum miasta, a zbudowany został w stylu neogotyckim według projektu Alexisa Langera na planie krzyża łacińskiego z ciosów kamiennych w latach 1862–1870. Jest to obiekt murowany z cegły, licowany piaskowcem, o konstrukcji w systemie przyporowym z pojedynczymi lukami przewieszonymi ponad dachy naw bocznych. Od strony frontalnej kościół posiada wysoką na 71 metrów oktagonalną wieżę, zdobioną w stylu typowego dla Alexisa Langera neogotyku z wpływami szkoły nadreńskiej, którą nakrywa ostrosłupowy kamienny hełm. Wpisany jest do rejestru zabytków nieruchomych. Świątynia jest kościołem parafialnym parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Czytaj więcej…