viro
Esperanto
Etimologia
A partir del latin vĭr ("òme", basa de l'adjectiu viril) amb lo sufix -o.
Prononciacion
['viro]
Brasil : escotar « viro » França (Tolosa) : escotar « viro » França (Vòges) : escotar « viro » França (Montpelhièr) : escotar « viro »
Sillabas
vi | ro (2)
Nom comun
viro, pl. viroj