glin
Breton
Etimologia
Present dins lo C'hatolikon jos la forma glin. Parent del galés glin, del cornic glyn, de l'irlandés glúin e de l'escocés glùin.
Prononciacion
/ɡlɪ̃n/
França (Bretanha) : escotar « glin » França (Karaez-Plougêr) : escotar « glin »
