convocar

Occitan

Etimologia

Del latin convocare, del vèrb vocare amb lo prefix cum (« amb »), del nom vox (« votz »), de l'indoeuropèu *wōkʷs (« crit, votz »).

Prononciacion

/kunβu'ka/, /kunβu'ka/

Sillabas

con|vo|car

Vèrb

convocar

1. Convidar o ordonar per una amassada.

Parents

• convocacion

Traduccions

anglés: summon (en), convene (en) catalan: convocar (ca) espanhòl: convocar (es)

francés: convoquer (fr) italian: convocare (it) portugués: convocar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin convocare, del vèrb vocare amb lo prefix cum (« amb »), del nom vox (« votz »), de l'indoeuropèu *wōkʷs (« crit, votz »).

Prononciacion

(Balearic) [komvoˈka]

(Central) [kum.buˈka]

(Valencian) [kom.voˈkaɾ]

Espanha (Barcelona) : escotar « convocar »

Sillabas

con|vo|car

Vèrb

convocar

1. Convocar

Espanhòl

Etimologia

Del latin convocare, del vèrb vocare amb lo prefix cum (« amb »), del nom vox (« votz »), de l'indoeuropèu *wōkʷs (« crit, votz »).

Prononciacion

/komboˈkaɾ/, /komboˈkaɾ/

escotar « convocar »

Sillabas

con|vo|car

Vèrb

convocar

1. Convocar

Portugués

Etimologia

Del latin convocare, del vèrb vocare amb lo prefix cum (« amb »), del nom vox (« votz »), de l'indoeuropèu *wōkʷs (« crit, votz »).

Prononciacion

[?]

Sillabas

con|vo|car

Vèrb

convocar

1. Convocar