Teodòr Prodom
Teodòr Prodom (vèrs 1100 - entre 1156 e 1170) foguèt un poèta e un retor bizantin dau sègle XII.
Sa vida es mau coneguda. Sembla originari de Constantinòple e foguèt l'estudiant de plusors professors famós coma Estève Skylitzès e Miquèu Italikos. Acomencèt d'escriure de poèmas sus leis eveniments dau periòde a partir de 1122 e faguèt partida dei letruts pròches de la Cort Imperiala dins lo corrent dei rèines deis emperaires Joan II Comnèn (1118-1143) e Manual Ièr Comnèn (1143-1180). Venguèt monge quauquei temps avans sa mòrt.
Son òbra es considerabla e gropa d'escrichs en pròsa, en vèrs, en lenga sabenta ò en lenga vernaculària. Au mens 163 tèxtes encara coneguts li son atribuits. La màger part regardan l'istòria e la biografia mai se troba tanben d'òbras de teologia, de filosofia, de retorica, de dialògs satirics ò de romans. Son utilizacion de la lenga « vulgara » — es a dire de la lenga utilizada per la populacion dins la vida vidanta — èra una innovacion importanta a respèct deis autors bizantins dau periòde qu'utilizavan un lengatge inspirat per lo grèc atenenc antic. Seis òbras pus famosas son un roman versificat de 4 614 alexandrins dich Rhodanthè e Dosiclès e la Catomiomaquia, òbra borlesca contant la guèrra entre un gat e una rata.