Espaliu

Vila d'Occitània

Espaliu
Espalion

L'ancian Palai de Justícia e lo Pont Vièlh.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

44° 31′ 13″ N, 2° 45′ 45″ E

Superfícia

36,60 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

764 m
340 m
338 m

Geografia politica

Guiana

França

Rodés

Capluòc del canton d'Òlt e Truèire (capluòc del Canton d'Espaliu abans 2015)

Intercom
ZZZZZZZZZ

CC de Comtal, Òlt e Truèire (residéncia)

Cònsol

Éric Picard
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

4 559 ab.

Evolucion de la populacion

4 702 ab.

Densitat

119,56 ab./km²

Autras informacions

Gentilici

Espalionés, -a
(jos l'influéncia del francés)

12500

Espaliu^[1]^,^[2]^,^[3]^,^[4] (Espalion en francés) es una comuna roergassa situada dins lo departament d'Avairon e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Geografia

Comunas vesinas

Espaliu

Bessuèjols
(2,9 km)

Sant Cosme
(4,2 km)

Cobison
(4,2 km)

Bòsols
(6,4 km)

Lo Cairòl
(7,7 km)

Gabriac
(8,0 km)

Toponimia

Las fòrmas dels sègles X e XI son : Spelevo, Speleu, Speleuvo; cap a 1169 ad Espeleu ^[5]^,^[6]. Se pòt donc supausar un ancian *Espeleu vengut Espaliu. Coma, en Roergue, -iu e -ion se confondon en [-ju] (al revèrs de la majoritat del lengadocian), la grafia francesa es erronèament en -ion e Dauzat postula a tòrt *Spalione, d'un nom d'òme gallo-roman Spalia e sufixe -onem (o una basa preceltica *spal, « bauç ») ^[6].

Istòria

En 1832, Espaliu annexèt Flaujac e Lo Cairòl. Lo Cairòl tornèt comuna en 1866.

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2014	2026	Éric Picard	divèrs drecha	agricultor
març de 1989	2014	Gilbert Cayron	UDF, puèi MoDem, puèi UDI	farmacian
març de 1977	1989	Maurice Cayron	UDF-CDS	professor d'ensenhament agricòla, conselhièr general (1976-1988)
mai de 1945	1977	Jean Solinhac	MRP	farmacian, deputat (1945-1955), conselhièr general (1945-1949 puèi 1952-1958)
1933	1945	Joseph Tremolières		mètge
	1933
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

* Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, Espaliu èra canton; es ara burèu centralisator del canton de « Lot et Truyère » (en francés), donc Òlt e Truèire.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 4376, totala: 4501

2 905

2 622

3 304

3 261

3 545

4 082

4 404

4 353

4 318

4 307

4 230

4 330

3 845

4 001

3 832

3 935

3 667

3 787

4 149

3 725

3 716

3 492

3 645

3 391

3 637

4 012

3 660

3 529

3 881

4 422

4 733

4 614

4 360

4 511

4 549

4 477
4 631

2009

2010

4 409
4 561

4 341
4 492

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

en 1832, Espaliu annexèt Flaujac (188 abitants en 1800) e Lo Cairòl (284 abitants en 1800), mas tanlèu 1806 aquelas comunas èran recensadas amb una autra - probablament Espaliu. Se pòt donc considerar que la populacion de Flaujac e del Cairòl explican en partida la pujada de la populacion de 1806; al revèrs, Lo Cairòl tornèt comuna en 1866, d'aquí una partida de la baissa de 1872.

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Beneset Rocairòl, nascut a Espaliu lo 13 de junh de 1826, inventor del primièr escafandre autonòm.
Familha Poulenc (a Flaujac) : La tor de Masse (en francés) situada a Flaujac foguèt l'ostal familial dels Poulencs dont sortiguèron lo compositor Francis Poulenc e Joseph, farmacian que faguèt fortuna a París e que venguèt al sègle XIX lo mecène d'Espaliu. Son filh Etienne fondèt la companhiá Poulenc et Cie que fusionèt al sègle XX amb la la Société chimique des usines du Rhône, en venent atal la firma Rhône-Poulenc. Camille Poulenc foguèt censor de la Banca de França de 1920 a 1932, puèi régent de la Banca de França (XIVn sèti) del 28.01.1932 al 17.08.1936.
Josèp Vailet (felibre).
Numa Ayrinhac (pintor argentin).

Veire tanben

Comunas d'Avairon

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3.
↑ «Toponimia occitana».
↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
↑ Patrici Pojada, Repertòri toponimic de las Comunas de la Region Miègjorn-Pirenèus, ed. Loubatières, Portèth de Garona, 2009, p. 47
↑ ^6,0 et ^6,1 Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 271

Etapa precedenta

Sant Cosme

Romavatge de Sant Jacme de Compostèla

Via Podiensis

Etapa seguenta

Bessuèjols

Portal de Roergue

Portau de Guiana

[1] Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3.

[2] «Toponimia occitana».

[3] Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».

[4] Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».

[5] Patrici Pojada, Repertòri toponimic de las Comunas de la Region Miègjorn-Pirenèus, ed. Loubatières, Portèth de Garona, 2009, p. 47

[dauz-6] 6,0 et ^6,1 Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 271

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]