Oka

	Oka
	elv
	Oka i Nizjnij Novgorod
Land	Russland
Nedslagsfelt	245 000 km²
Lengd	1 500 km
Middelvassføring	1 300 m³/s
Munning	Volga
	; Oka; 52°21′45″N 36°13′20″E / 52.3624°N 36.2223°E
	Kart over nedslagsfeltetet til Oka i nedslagsfeltet til Volga. Kart over nedslagsfeltetet til Oka i nedslagsfeltet til Volga.
	Wikimedia Commons: Oka River

Oka (russisk Ока́) er ei elv sentralt i Russland og den største sideelva til Volga frå høgre. Ho renn gjennom Orjol, Tula, Kaluga, Moskva, Rjazan, Vladimir og Nizjegorod og nesten heile elva kan nyttast til skipsfart, heilt opp til byen Kaluga. Elva er over 1500 km lang. Den russiske hovudstaden, Moskva, ligg langs ein av sideelvane til Oka, Moskvaelva.

Namn og historie

Max Vasmer knyter namnet på elva til det gotiske аƕа, gammal høgtysk aha, latinsk aqua, som alle tyder anten «vatn» eller «elv» (jfr. Aa)^[1] Oleg Trubatsjev sporer opphavet av namnet tilbake til baltiske språk. Det var det baltiske folket galindiane som levde på vestsida av Oka før slavarane kom hit.

Historisk har elva gjeve namn til Øvre Oka fyrstedøme oppfor Tarusa. Ein av dei største russiske byane Nizjnij Novgorod vart grunnlagd for å verne området der Oka renn ut i Volga. Qasim-khanatet, ein muslimsk stat, okkuperte dei nedre delane av Oka på 1400- og 1500-talet.

Landemerke

Langs breidda av elva finn ein mange historiske og kulturelle stader, som mellomalderklostera i Murom, moskeane og minaretane i Kasimov, dei festningsliknande kremlane i Kolomna og Serpukhov, minnesmerka over Vasilij Polenov og Sergej Jesenin, dei utgravne ruinane av Gamle Rjazan og Det gamle Sjukhovtårnet.

Prioksko-Terrasnyj biosfærereservat ligg på venstresida av elva overfor byen Pusjtsjino og er kjend som eit område der visentar formeirar seg.

Sideelvar

Byar ved Oka

Kjelder

Denne artikkelen bygger på «Oka River» frå Wikipedia på engelsk, den 22. oktober 2008.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:

↑ Vasmer's Etymological Dictionary, vol. 3, s. 127.

Bakgrunnsstoff

Commons har multimedium som gjeld: Oka

[1] Vasmer's Etymological Dictionary, vol. 3, s. 127.

[1]