willen/vervoeging

vervoeging van het Nederlandse werkwoord willen
tegenwoordige tijd				verleden tijd				toekomende tijd
enkelvoud		meervoud		enkelvoud		meervoud		enkelvoud		meervoud
ik	wil	wij, we	willen	ik	wilde, wou^[1]	wij, we	wilden, wouden	ik	zal willen	wij, we	zullen willen
jij, je	wil, wilt	jullie	willen	jij, je	wilde, wou	jullie	wilden, wouden	jij, je	zal, zult willen	jullie	zullen willen
u	wil, wilt	u	wil, wilt	u	wilde, wou	u	wilde, wou	u	zal, zult willen	u	zal, zult willen
gij, ge	wilt	gij, ge gijlieden	wilt	gij, ge	wilde(t), woudt^[2]	gij, ge gijlieden	wilde(t)^[3], woudt	gij, ge	zult willen	gij, ge gijlieden	zult willen
hij, zij, het	wil	zij, ze	willen	hij, zij, het	wilde, wou	zij, ze	wilden, wouden	hij, zij, het	zal willen	zij, ze	zullen willen
onvoltooid deelwoord			voltooid deelwoord			gebiedende wijs			aanvoegende wijs
willend			hebben gewild hebben willen^[4]			wil, wilt			-

↑ De vormen "wou", "wouden" zijn in sommige streken heel gebruikelijk en worden ook door de Taalunie tot de standaardtaal gerekend, hoewel er velen zijn die ze er niet toe rekenen. [1]
↑ De vervoeging van sterke en onregelmatige werkwoorden met gij bestaat uit de verledentijdsstam met uitgang -t (behalve als de stam al op een t eindigt).
↑ "gij wildet" is verouderd
↑ voor een infinitief: "ik had willen schaatsen"