venire

Latijn

Uitspraak

• IPA:
  • (vĕnīre) /wɛˈniːrɛ/
  • (vēnīre) /weːˈniːrɛ/

Woordafbreking

• (vĕnīre) ve·ni·re
• (vēnīre) ven·i·re

Woordherkomst en -opbouw

• (vĕnīre) Van dezelfde Indo-Europese wortel als het Nederlandse komen en het Oudgriekse βαίνω.
• (vēnīre) Samengetrokken uit "vēnum īre" (in verkoop gaan). Dit werkwoord wordt gebruikt als passieve vorm van vēndĕre.

stamtijd
infinitief	1e pers. enk. ind. praes. act.	1e pers. enk. ind. perf. act.	supinum
vĕnīre	vĕnĭo	vēni	vĕntum
vierde vervoeging	volledig

Werkwoord

vĕnīre

1. komen, naderen
2. aankomen, geraken (tot)
3. opkomen, tevoorschijn komen

Afgeleide begrippen

• ventitare

stamtijd
infinitief	1e pers. enk. ind. praes. act.	1e pers. enk. ind. perf. act.	supinum
vēnīre	vēnĕo	vēnii	vēnĭtum
onregelmatig	volledig

Werkwoord

vēnīre

1. verkocht worden

Italiaans

Werkwoord

venire

1. komen, aankomen

    Vervoeging

Infinito (infinitief) venire Gerundio presente (gerundium) venendo Participio presente (tegenwoordig deelwoord) veniente Participio passato (voltooid deelwoord) venuto persoon enkelvoud meervoud 1e 2e 3e 1e 2e 3e indicativo io tu lui/lei noi voi loro presente vengo vieni viene veniamo venite vengono imperfetto venivo venivi veniva venivamo venivate venivano passato remoto venni venisti venne venimmo veniste vennero futuro verrò verrai verrà verremo verrete verranno Condizionale verrei verresti verrebbe verremmo verreste verrebbero subjunctivo che io che tu che lui/che lei che noi che voi che loro presente venga venga venga veniamo veniate vengano imperfetto venissi venissi venisse venissimo veniste venissero imperativo - tu lui/lei noi voi loro vieni venga veniamo venite vengano