Naar inhoud springen

uno

Uit WikiWoordenboek
Andere schrijfwijzen Niet te verwarren met: UNO
0001
uno,
op een abacus


Telwoord (Italiaans)
0123456789
10111213141516171819
20212223242526272829
30313233343536373839
40414243444546474849
50515253545556575859
60616263646566676869
70717273747576777879
80818283848586878889
90919293949596979899
1002003004005006007008009001000
10610910121015101810211024102710301033
1036103910421045104810511054105710601063
10661069107210751099101001012010303103003
  • u·no

uno

  1. één, het getal 1

uno m

  1. (grammatica) een, mannelijk onbepaald lidwoord gebruikt vóór woorden die beginnen met s impura (oftewel s+consonant), gn, pn, ps, x en z
    «uno pneumologo»
    een longarts
    «uno sbaglio»
    een fout
    «uno xenofobo»
    een xenofoob
    «uno zoo»
    een dierentuin
Telwoord (pap)
0
1
(A, BC)
11 10 100
(A/A, BC)
103
2 12 20 200 106
(A, BC)
3 13 30 300 109
(A, BC)
4
(A, BC)
14
(A, BC)
40
(A, BC)
400
(A, BC)
1012
(A, BC)
5
(A, BC)
15
(A, BC)
50
(A, BC)
500
(A, BC)
1015
(A, BC)
6 16
(A, BC)
60 600 1018
(A, BC)
7 17
(A, BC)
70 700 1021
(A, BC)
8 18 80 800 1024
(A, BC)
9 19 90 900 1027
(A, BC)

uno

  1. een
  • Schrijfwijze op Bonaire en Curaçao: unu.



  • u·no
Telwoord (spa)
0
1 11 21 10 100 103
2 12 22 20 200 106
3 13 23 30 300 109
4 14 24 40 400 1012
5 15 25 50 500 1015
6 16 26 60 600 1018
7 17 27 70 700 1021
8 18 28 80 800 1024
9 19 29 90 900 1027

uno

  1. één
vervoeging van
unir

uno

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van unir