Naar inhoud springen

mit

Uit WikiWoordenboek
Andere schrijfwijzen Niet te verwarren met: mít
  • mit

hetmito

  1. (Jiddisch-Hebreeuws) overledene
  • mit
  • Van het Oudhoogduitse miti, mit, van het Oergermaanse *midi.

mit + datief

  1. met
    «Ich fahre mit dem Auto.»
    Ik rij met de auto.
  • IPA: /mɪt/ (Etsbergs)
  • Komt van het Oudlimburgse mid.
enkelvoud meervoud
bepaald geheel mitte mitter
gemut. - -
onbepaald geheel mit mit
gemut. - -

mit (+ datief)

  1. met
  2. per
  3. door middel van

mit

  1. met

mit

  1. verouderde spelling of vorm van midd tot 2005
(verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud, mannelijk

mit

  1. met
    «He was mit mi.»
    Hij was met mij.
  • mit

mit + datief mit

  1. met
    «Drauss iss es am schneehe alleweil, awwer wann die Daage laenger warre un’s widder wennich waarm watt, schtaerte die Bauere widder mit ihr Arewet.»
    Buiten sneeuwt het de hele tijd, maar als de dagen langer worden en het weer een beetje warm wordt, beginnen de boeren weer met hun werk.

mit

  1. met

mit

  1. met

mit

  1. met