eindstandig

Nederlands

1. vissenkop, 2. baarddraad, 3. neus, 4. kieuwen met kieuwspleet, 5. borstvin, 6. rugvin/vetvin, 7. staartvin, 8. zijlijn, 9. anaalvin, 10. ?, 11. buikvin/zijvin, 12. staartwortel.
Bek: bovenstandig, eindstandig, onderstandig.

Uitspraak

• Geluid:  eindstandig    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• eind·stan·dig

Woordherkomst en -opbouw

• Samenstellende afleiding van eind en stand met het achtervoegsel -ig

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	eindstandig	eindstandiger	meest eindstandig
verbogen	eindstandige	eindstandigere	meest eindstandige

Bijvoeglijk naamwoord

eindstandig

1. (dierkunde) bij vissen een bepaalde stand van de bek, waarbij de bek naar voren wijst
2. (plantkunde) bloeiwijze waarbij de bloem aan het einde van de stengel is gelegen

Antoniemen

• [2] okselstandig

Gangbaarheid

• Het woord 'eindstandig' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.