afrekenen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  afrekenen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈɑfrekənə(n) / (4 lettergrepen)

Woordafbreking

• af·re·ke·nen

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  af bw  en  rekenen ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
afrekenen	rekende af	afgerekend
zwak -d	volledig

Werkwoord

afrekenen

1. inergatief een aankoop of schuld betalen

   • Ober, ik zou graag willen afrekenen. 

   ▸ Zou zij dezelfde leegte voelen die ik nu ook voelde? Ik gaf de telefoon terug aan de barman, rekende af en liet de rest van mijn lunch staan.

   ▸ Zonder de pillen kon ze niet verder, terwijl die troep in haar lichaam ook geen uitkomst bood. Ze slikte ze, net zoals ze haar tanden poetste, dagelijks een douche nam en de boodschappen bij de deur afrekende.

2. overgankelijk iets of iemand genoegdoening geven voor geleverde diensten en aangedaan leed zodat men weer met een schone lei kan beginnen

   • De boze man eiste volledig af te rekenen met het verleden .

3. iemand bestraffen op basis van een evaluatie

   ▸ Managers die worden beloond of afgerekend op het bedrijfsresultaat.

Vaste voorzetsels

• afrekenen met

Vertalingen

    1. een aankoop of schuld betalen   

Afrikaans: betaal (af) Duits: bezahlen (de), zahlen (de) Engels: pay (en)

Frans: régler (fr) Italiaans: pagare (it), saldare (it) Spaans: pagar (es)

Gangbaarheid

• Het woord afrekenen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "afrekenen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.