kloek

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kloek    (hulp, bestand)
• IPA: /kluk/

Woordafbreking

• kloek

Woordherkomst en -opbouw

• zn Oorspronkelijk vernoemd naar het klokkende geluid van een hen met kuikens, voor het eerst aangetroffen in 1859.
• bn Ontwikkeld uit Middelnederlands cloec, cloc, verwant aan Middelnederduits klōk “behendig, vlug, verstandig, slim”, ook als ontlening in Middelhoogduits kluoc (Duits klug), Oudnoords klókr “verstandig, slim”. . In de betekenis van “moedig” voor het eerst aangetroffen in 1470, in de betekenis van “groot, flink” voor het eerst aangetroffen in 1602.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kloek	kloeken
verkleinwoord	kloekje	kloekjes

Zelfstandig naamwoord

de kloek v

1. (landbouw) vrouwtje van een hoenderachtige (en dan vooral kip) die kuikens heeft, broedende hen

   • Bij hoenders met pluimen op de poten gaan we deze afknippen om te voorkomen dat bij het verlaten van het nest de kloek de eieren stuk maakt. 

Synoniemen

• klokhen

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	kloek	kloeker	kloekst
verbogen	kloeke	kloekere	kloekste
partitief	kloeks	kloekers	-

Bijvoeglijk naamwoord

kloek

1. groter dan gemiddeld

   • De grote van Dale bestaat uit drie kloeke delen. 

2. flink, moedig

   • De kloeke man. 

Synoniemen

• groot. dik, zwaar

Gangbaarheid

• Het woord kloek staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kloek" herkend door:

92 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.