Ghana
Dit artikel of deze sectie houdt zich niet aan het stijlhandboek of heeft andere bewerkingen nodig. Duik erin, geef het jouw aandacht en verbeter het! Voorgestelde wijzigingen: geen standaard-sjabloon voor landen toegepast |
Locatie | |
Vlag | |
Beknopt | |
Hoofdstad | Accra |
Regering | Constitutionele democratie |
Munt | Ghana Cedi (GHC) |
Oppervlakte | totaal: 239.460 km2 land: 230.940 km2 water: 8.520 km2 |
Bevolking | 24.223.431 (Census september 2010) |
Taal | Engels (officieel), voorts tientallen inheemse talen en dialecten |
Religie | Traditionalisten circa 5%, Islam circa 40%, Christenen 50 à 60% en een klein aantal andersdenkenden |
Elektriciteit | 240V/50Hz (zowel UK-stekker als NL-stekker) |
Oproepcode | +233 |
Internet TLD | .gh |
Tijdzone | UTC |
Ghana is een land aan de West-Afrikaanse zuidkust. Als voormalige Britse kolonie heeft het nog steeds het Engels als officiële en onderwijstaal; andere westerse talen worden er zelden gesproken. De omliggende landen Ivoorkust, Burkina Faso en Togo hebben alle een Frans verleden en onderhouden in het onderwijs en als officiële taal nog steeds het Frans. Ghana is geen voordehandliggende toeristenbestemming; het toerisme is weliswaar in ontwikkeling, maar ontvangt vooralsnog toch meestal bijzondere groepen, zoals:
- Vrijwilligers (en hun familieleden): Ghana is al vele jaren populair onder Nederlandse jongeren, en recenter ook in de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Canada, Duitsland en andere westerse landen, voor een verblijf van 6 tot 18 maanden als vrijwillig(st)er in de ontwikkelingshulp. Vaak maken hun ouders of andere familieleden een rondreis om het land te leren kennen.
- Back-to-the-roots-toeristen, meest Afro-Amerikanen die het geboorteland van hun voorvaderen willen bezoeken.
- Rugzaktoeristen voor wie geen stek te ver of te primitief is.
- Ghanezen met een westers paspoort die hun in Ghana achtergebleven familieleden fêteren op een reisje door eigen land.
- Ontwikkelingswerkers die in West-Afrika gestationeerd zijn en de vakantie in de regio willen doorbrengen.
Slechts langs de kust treft men enkele "beach resorts" aan die zich richten op badgasten voor wie het 's winters aan de Spaanse Costa's te koud is. Door het grote welvaartsverschil tussen deze bezoekers en de Ghanese bediening lopen de verwachtingen over en weer ver uiteen.
Geschiedenis
[bewerken]Het contact tussen het gebied dat nu Ghana is, en de landen rond de Middellandse Zee verliep eeuwenlang per kameel door de Sahara. Deze handel en missie bracht de Islam naar het noorden van Ghana, in een gematigde vorm van de Shi'a waarbij de Shari'a (het Islamitisch recht) niet werd en wordt aanvaard. In noordelijke richting verlieten onder andere slaven en goud het land.
Hierdoor aangetrokken zetten in 1471 de eerste Europese handelaren, Portugezen, voet aan wal. Zij noemden het land Goudkust. De Portugezen bouwden het fort San Sebastian, van waaruit handel werd gedreven met de lokale stamhoofden. Ook de Hollanders en de Engelsen, en in mindere mate Denen, Fransen, Pruisen en Zweden bouwden later forten of veroverden de forten op hun Europese handelsconcurrenten. Zij bouwden met name de trans-Atlantische slavenhandel uit.
De slavenhandel heeft grote invloed gehad op de bevolkingssamenstelling van West-Afrika. Terwijl het land ruimschoots kennismaakte met afgedankte wapens, textiel en glaswerk uit Europa, verdween een groot gedeelte van de jongemannen en vrouwen als slaaf naar andere werelddelen om te werken in de huishouding of op plantages, bijvoorbeeld in Amerika.
Na de afschaffing van de slavenhandel en de slavernij in de westerse wereld, verloren de meeste Europese landen hun belangstelling voor de wegens malaria en andere ziekten als onbewoonbaar ervaren kust van West-Afrika. Nederland schonk zijn kolonie Goudkust in 1872 aan Engeland. Tegen de draad in begon Pruisen (later Duitsland) daarentegen Togoland actief te koloniseren, inclusief wat nu Volta Region in Ghana is. Hun invloed en die van Britse zendelingen leidde tot kerstening van het zuiden van het huidige Ghana, waarbij diverse protestantse kerken actief waren. In het uiterste noorden en rond Kumasi verbreidden Franse zendelingen het rooms-katholicisme.
Na de Eerste Wereldoorlog verloor Duitsland al zijn koloniën. Togoland werd opgedeeld tussen Frankrijk (het huidige Togo) en Groot-Brittannië (de huidige Volta Region in Ghana).
In 1957 verwierf de nu geheel Britse kolonie Gold Coast de onafhankelijkheid, waarbij het de naam Ghana aannam, de bijnaam van een oud rijk Wagadou dat in Mali en Burkina Faso gesitueerd wordt (die naam leeft voort in Ouagadougou, de hoofdstad van Burkina Faso en een van de nog steeds bestaande Mossi-koninkrijken). Sindsdien hebben diverse regeringsvormen zich afgewisseld, onder andere eenpartijstelsels en militaire dictaturen, maar sinds 1992 is er een democratisch presidentieel meerpartijenstelsel. De macht van de gekozen president wordt onder andere ingeperkt door een maximum van twee termijnen van vier jaar.
De huidige president, John Dramani Mahama, steunt op een comfortabele meerderheid van het NDC (National Democratic Congress) in het parlement. Zowel het NDC als de grootste oppositiepartij NPP (National Patriotic Party) steunt op een mengeling van volkeren en religieuze overtuigingen en is in die zin een volkspartij in het gehele land.
Regio's
[bewerken]Buiten de agglomeratie Greater Accra telt Ghana negen administratieve regio's:
- Ashanti Region (spreek uit: Asjanti Riedzjen) met hoofdstad Kumasi;
- Brong Ahafo Region met hoofdstad Sunyani;
- Central Region met hoofdstad Cape Coast;
- Eastern Region met hoofdstad Koforidua;
- Northern Region met hoofdstad Tamale;
- Upper East Region met hoofdstad Bolgatanga;
- Upper West Region met hoofdstad Wa;
- Volta Region met hoofdstad Ho;
- Western Region met hoofdstad Sekondi-Takoradi.
Interessante steden
[bewerken]- Accra - de hoofdstad en grootste stad van Ghana; de agglomeratie Greater Accra telt naar schatting 5 miljoen inwoners. Interessant zijn de regeringsgebouwen rond High Street, enkele nationale monumenten, het National Museum, het Cultural Centre, het National Theatre en het markt- en winkelgebied Makola. Accra is ook de plek waar de internationale luchtreiziger landt.
- Bolgatanga - provinciestad in Upper East met een leuk museumpje gewijd aan het leven op de savanne en vele mogelijkheden voor uitstapjes in de omgeving.
- Cape Coast - oude hoofdstad van Gold Coast, met een oud centrum en een fort dat herinnert aan de Britse slavenhandel.
- Koforidua - een voor West-Afrika zeldzaam voorbeeld van een in de binnenlanden gelegen stad met een koloniaal verleden; de stad was favoriet bij de Britten om het zachte klimaat.
- Kumasi - de eeuwenoude hoofdstad van het koninkrijk Ashanti met diverse musea en een cultureel centrum.
- Sekondi-Takoradi - vroeger de hoofdstad van de Nederlandse vestigingen in dit gebied; enkele gebouwen herinneren nog aan die tijd; Takoradi heeft een op de tekentafel ontworpen centrum.
- Tamale - centrale stad in het noorden van Ghana en daardoor uitgangspunt voor vrijwel alle tochten in het savannegebied, bijvoorbeeld naar Mole National Park, Salaga, Yendi of Upper East en Upper West.
- Tema - grote havenstad ten oosten van Accra, volledig ontworpen op de tekentafel met ruime autowegen, groene longen en scheiding van wonen en werken; door de toegenomen druk van een verpauperende bevolking is van het oorspronkelijke concept niet meer heel veel over.
- Wa - waar een van de oudste moskeeën van Ghana staat.
Kleinere boeiende plaatsen
[bewerken]Met name in het Noorden zijn er nog volop dorpsgemeenschappen waar nog weinig Westerse invloeden zijn doorgedrongen. Diverse van deze dorpsgemeenschappen staan open voor het ontvangen van gasten die willen leven zoals een Ghanees, vaak als onderdeel van een programma voor armoedebestrijding, cultuur- en natuurbehoud. Voor de Benelux richt het Ghana Verkeersbureau zich specifiek op de promotie van deze meest interessante plekken van Ghana. (* Ghana Verkeersbureau, [email protected]. )
Andere plekken zijn:
- Ada - badplaats in de lagune van Zuidoost-Ghana.
- Dodowa - provinciestad met veel aandacht voor de traditionele cultuur.
- Elmina - kleine stad ten westen van Cape Coast met een fort vanwaaruit vroeger de Nederlandse slavenhandel werd bedreven; veel inwoners dragen nog steeds Nederlandse familienamen; aantrekkelijk als badplaats.
- Gambaga - een kleine stad in het noordoosten van Northern Region, bekend om zijn asiel voor van hekserij beschuldigde vrouwen.
- Kintampo - een provinciestad tussen Techiman en Tamale met diverse watervallen.
- Kwahu Tafo - uitgangspunt voor de bergen van Eastern Region.
- Mampong (Ashanti) - een oude stad ten noorden van Kumasi.
- Salaga - vroeger een grote slavenmarkt.
- Winneba - provinciestad tussen Accra en Cape Coast met diverse traditionalistische shrines (heiligdommen) en een moderne lerarenopleiding op universitair niveau.
Andere bestemmingen
[bewerken]- Aburi Gardens;
- Ankasa Park;
- Boabeng-Fiema apenheiligdom;
- Bosumtwimeer;
- Kakum National Park;
- Mole National Park;
- Paga's heilige tamme krokodillen;
- Wechiau nijlpaardenreservaat.
Natuurlijke gesteldheid
[bewerken]Klimaat
[bewerken]Ghana ligt in drie tropische klimaatzones, namelijk de gematigde kuststrook, daarachter het tropisch regenwoud en in het noorden de savanne. Aan de kust kan het regenen, maar vaak waaien de wolken over om zich verderop in het binnenland uit te storten; dat gaat in de regel met hevig onweer gepaard. In de zuidelijke helft van Ghana kan men daarom elke dag regen verwachten en er zijn dagen dat de zon zich niet laat zien. De savanne (ruwweg Northern Region, Upper East en Upper West) heeft daarentegen een veel voorspelbaarder klimaat: een droge tijd met misschien af en toe een klein buitje van eind oktober tot begin april; plotselinge temperatuursomslag en regenval in april, en daarna een regentijd die zich het beste laat omschrijven als een mooie Nederlandse zomer.
In het noorden is het erg warm en droog. Dit wordt veroorzaakt door de harmattaan, een warme droge wind die zand uit de Sahara meevoert en verantwoordelijk is voor de rode kleur van de West-Afrikaanse bodem. Door de geringe luchtvochtigheid is het op de savanne bij 37 graden Celcius aangenamer dan in het regenwoud bij 32 graden. De maximumtemperaturen lopen door het jaar uiteen van 25 tot 43 graden in het noorden, met een constant verschil van 5 graden tussen noord en zuid, dus 20 tot 38 graden aan de kust. De Ghanezen zelf onderscheiden een koude periode in december waarin zij zich in truien of winterjassen hullen. 's Nachts daalt het kwik tot 18 à 22 graden aan de kust en tot 22 à 26 graden in het noorden.
Flora en fauna
[bewerken]In Ghana wordt veel cacao geproduceerd.
Geografie
[bewerken]Ghana wordt gedomineerd door het immens grote Voltameer, dat ontstond door het bouwen van een stuwdam in de rivier de Volta.
Bevolking
[bewerken]Kunst & cultuur
[bewerken]'De mensen' is het meest gehoorde argument waarom reizigers voor eeuwig verliefd op het land terugkeren uit Ghana. Ghana is bij uitstek een land om kennis te maken met de Afrikaanse culturele kijk op het leven. Ghanezen zijn open en met Engels als de officiele taal is er geen grote taalbarriere. Kernelementen om te ervaren is de gastvrijheid en hulpvaardigheid (niet het individu maar de gemeenschap staat centraal), de nuchtere kijk op het leven (we hebben geen horloge, wel de tijd), de wijze lessen van voorouders en levensvreugde (die zo weinig blijkt samen te gaan met materieel bezit).
Voor een maximale ervaring is het aan te bevelen je vooraf of tijdens te reis te verdiepen in de achtergronden en gebruiken. Een goed boek is de reis- en cultuurgids * Ervaar Ghana. (ook voor de thuistoerist).
Feestdagen
[bewerken]Arriveren
[bewerken]Paspoort en visum
[bewerken]Visa voor ingezetenen van Nederland worden afgegeven door de ambassade in Den Haag; ingezetenen van België en Luxemburg wenden zich tot de ambassade in Brussel. Het bedrijf Visumdienst kan daarbij helpen. Ingezetenen van Duitsland (ook Nederlanders en Belgen) moeten bij de Ghanese ambassade in Berlijn aankloppen. Kijk eerst op de websites van de betreffende ambassade; u dient een formulier te downloaden en in hoofdletters in te vullen. Dit levert u in viervoud in en een vijfde copie steekt u bij uw vliegticket en reisverzekering, want u hebt het nodig bij de eerste grensoverschrijding van Ghana. Een paspoort dat geldig is tot minstens 6 maanden na de beoogde terugkeer is vereist. Ingezetenen van de Antillen en Suriname dienen met de Ghana Immigration Service te overleggen waar zij hun visum het beste kunnen aanvragen. Wie de nationaliteit van een Westafrikaans land bezit, hoeft in het algemeen geen visum te hebben om Ghana als toerist binnen te komen.
Bent u van plan tijdens uw verblijf in Ghana een buurland te bezoeken? Vraag dan een "multiple entry visa" aan. Dat is 50 euro duurder, maar anders komt u Ghana niet meer binnen, en haalt u dus ook het vliegtuig naar huis niet meer.
Let op: Aan de Ghanese grens worden geen visa verstrekt. Wie zonder visum het land tracht binnen te komen, wordt teruggestuurd.
Per vliegtuig
[bewerken]De internationale luchthaven Kotoka (IATA: ACC, ICAO: DGAA) in de hoofdstad Accra is de grootste luchthaven van het land en de enige die internationale verbindingen biedt. KLM vliegt voor ongeveer 1200 euro rechtstreeks van Amsterdam (Schiphol) naar Accra (Kotoka), maar tal van maatschappijen bieden tickets met een enkele overstap stukken goedkoper aan, vanaf iets meer dan 600 euro bij zeer tijdig boeken. Soms gaat dat dankzij goedkope brandstof of lage-lonen-personeel met een grote omweg: via Istanboel (Turkije), Dubai of Addis Abeba (Ethiopië). Ook routes via Lissabon (Portugal) en Casablanca (Marokko) behoren tot de goedkope mogelijkheden. Vaak bieden ze de optie de overstapstad kort te bezichtigen. Een Ghanese internationale luchtvaartmaatschappij bestaat niet meer.
Bij aankomst op Kotoka wordt u naar de aankomsthal gebracht. Hier moet u (als dat niet al in het vliegtuig is gebeurd) twee kaarten met bijna gelijkluidende tekst invullen en daarbij heeft u het formulier nodig dat u in de ambassade heeft afgegeven bij de visumaanvraag. Indien u niet meer weet naar welk adres u gaat en waar de persoon woont die u heeft uitgenodigd, komt u Ghana niet binnen.
Na de paspoortcontrole doet u er goed aan de volgende hal helemaal door te steken en uw euro's om te wisselen voor Ghana Cedis, want het Forex Office in het vliegveld biedt een onverwacht gunstige koers. Pas hierna haalt u uw bagage af van de lopende band achter u. Daarna volgt de steekproefgewijze douanecontrole. Over een hellingbaan gaat u een verdieping naar beneden waar gecontroleerd wordt of u uw eigen bagage heeft meegenomen en niet die van een ander. Ook kunt u hier desgewenst een taxi nemen of door uw reisorganisatie afgehaald worden. Wachten particulieren u op, dan is dat buiten het gebouw.
Taxi's vanaf Kotoka zijn erg duur omdat de chauffeurs een hoog bedrag aan parkeer- en voorrijkosten moeten betalen. Er is geen bus-, trotro- of taxilijn. Maar wie vers uit een westers land komt, zal de taxi toch voordelig vinden.
Per bus
[bewerken]Accra heeft rechtstreekse internationale busverbindingen langs de kust met Lomé (Togo), Cotonou (Benin), Lagos (Nigeria) en Abidjan (Ivoorkust). Accra en Kumasi hebben busverbindingen met Ouagadougou (Burkina Faso). Wie met deze bussen naar Ghana reist, dient voor vertrek een visum voor Ghana te hebben geregeld, of wordt aan de Ghanese grens uit de bus gezet. Wie uit Nigeria komt, moet uiteraard ook een geldig visum voor de tussenliggende landen Benin en Togo op zak hebben.
De meeste Afrikaanse reizigers kiezen echter voor een goedkopere verbinding waarbij zij lopend de grens oversteken. Zij nemen dan een lokale trotro, taxi of brommertaxi tot aan de grenspost, regelen de grensformaliteiten van beide landen, en stappen in Aflao (bij Lomé), Tatali (bij Kará) of Paga (op de weg naar Ouagadougou) op een binnenlandse Ghanese bus.
Per brommer (moto)
[bewerken]Een belevenis apart is de grensovergang tussen Bawku en Cinkansé (in het uiterste noorden van Togo, niet te verwarren met Cinkassé dat iets zuidelijker ligt). Hier is namelijk geen weg. Wie hier Ghana wil binnenkomen zonder eerst een schreeuwend duur visum voor Burkina Faso aan te schaffen, handelt als volgt:
- Regel je uitreisstempel bij de grenspost aan de autoweg van Cinkansé naar Burkina Faso;
- Laat je per brommer(taxi) (Frans: zémidjan; Engels: okada) naar de Ghanese grenspost vervoeren, een ritje van ongeveer een halfuur waarbij je onder andere de meestal droge bedding van de grensrivier doorkruist;
- Regel je inreisstempel en eventuele douaneformaliteiten bij de grenspost van de Ghanese autoriteiten;
- Neem een lijntaxi (6 à 7 passagiers en een bestuurder in een 5-persoons auto) naar Bawku, een rit van ruim een uur;
- In Bawku kun je desgewenst overnachten of per bus of trotro verder reizen richting Bolgatanga.
West-Afrikanen steken op tal van plaatsen per brommer de landsgrens over. Zit je achterop diezelfde brommer, dan word je daarmee een illegale vreemdeling die bij ontdekking het land wordt uitgezet.
Per auto
[bewerken]Per boot
[bewerken]Ghana heeft geen internationale bootverbindingen voor passagiers. Zeezeilers, bezitters van oceaanwaardige jachten en wie meevaart op een vrachtschip, dienen vantevoren op een Ghanese ambassade af te spreken waar en hoe zij aan land kunnen komen.
Voorts is het mogelijk de grensrivier tussen Burkina Faso en Ghana bij Wechiau met een kano over te steken. Dit is echter niet toegestaan, omdat hier geen grenspost is. Dat betekent dat je hier geen Burkinabé uitreisstempel en geen Ghanees inreisstempel kunt krijgen. Je bent dan dus illegaal in het land en kunt zonder pardon op het vliegtuig worden gezet - op eigen kosten.
Rondreizen
[bewerken]Per vliegtuig
[bewerken]Ghana kent een beperkt aantal binnenlandse vliegroutes:
Een verbinding van Tamale naar Ouagadougou in Burkina Faso is in voorbereiding.
Deze routes worden gevlogen door:
- Africa World Airlines;
- Antrak Air;
- CiTylinK heeft de diensten tijdelijk opgeschort;
- Starbow Airlines.
Per trein
[bewerken]Per auto
[bewerken]Per bus
[bewerken]Per boot
[bewerken]Taal
[bewerken]De officiële taal van Ghana is het Engels, daarnaast worden er ook nog tientallen Afrikaanse talen gesproken, waarvan de Akan-taal Twi (spreek uit: Tsjwie) de belangrijkste is. In Northern Region, Upper East, Upper West en Volta Region is Twi echter minder gangbaar. Duits, Frans en Spaans worden maar zelden verstaan in Ghana.
Kopen
[bewerken]Geld
[bewerken]De Ghanese munteenheid is de "Ghana Cedi", onderverdeeld in 100 Ghana Pesawa's. Voor een Euro krijg je ongeveer 3 Ghana Cedis, geschreven als GH₵ 3,0 (stand januari 2014). Verwarrend is dat de meeste Ghanezen nog steeds rekenen in de oude munteenheid, de Cedi, die eveneens onderverdeeld was in Pesawa's. Toen de Ghana Cedi werd ingevoerd onder President Kufuor verving hij 10.000 oude Cedi's. Daarom is een klein woordenlijstje handig voor het omrekenen van oude naar nieuwe Cedi's:
- "five thousand" = GH₵ 0,50
- "ten thousand" = GH₵ 1,00
- "one hundred" = GH₵ 10,00 (bedoeld wordt "one hundred thousand")
- "one hundred thousand" = GH₵ 10,00
- "one million" = GH₵ 100,00
- "one point five" = GH₵ 150,00 (bedoeld wordt "one million five hundred thousand")
De Ghana Cedi kent bankbiljetten van GH₵ 50, GH₵ 20, GH₵ 10, GH₵ 5, GH₵ 2 en GH₵ 1, en munten van GH₵ 1,00, GH₵ 0,50, GH₵ 0,20, GH₵ 0,10 en GH₵ 0,05. De muntjes van GH₵ 0,01 zijn in onbruik geraakt.
Ghanees geld is niet buiten Ghana verkrijgbaar, tenzij op de zwarte markt in de buurt van grensposten. Binnen Ghana kun je Euro's wisselen bij zogenaamde Forex Offices, waarvan er talloze in Accra zijn, maar in een grote stad als Tamale bijvoorbeeld maar een. Banken wisselen alleen voor hun eigen rekeninghouders en dan nog op bestelling; als toerist word je daar dus niet geholpen. Omdat de grenspolitie (Immigration Service) op Kotoka Airport kan vragen of je voldoende geld bij je hebt, is het verstandig voor het begin van de heenreis een bedrag aan Euro's bij je te steken en deze op het vliegveld om te wisselen voor Ghana Cedis. Het Forex Office in de hal waar je je bagage afhaalt, biedt een zeer gunstige wisselkoers.
In alle steden en grote dorpen zijn tegenwoordig banken met een pinautomaat in de buitenmuur ("ATM", spreek uit "Eej Tie Em"). Vrijwel alle banken werken samen met Visa, dus wie een Visa-kaart bezit, kan daarmee contant geld uit de muur halen. Dat is echter een dure grap, want het maximum dat per keer en per dag opgenomen kan worden is slechts GH₵ 600,00, circa € 200, terwijl de bankkosten al gauw € 10 of meer bedragen. Datzelfde geldt voor opnamen met MasterCard, die alleen mogelijk zijn bij Barclays Bank, Ghana Commercial Bank en Stanbic Bank. Veel goedkoper is het om geld op te nemen met een Maestro-kaart (dat is de gewone pinpas van een Nederlandse bankrekening). Dan krijg je bovendien een gunstiger wisselkoers. Maestro wordt geaccepteerd door Barclays Bank, Ghana Commercial Bank (die kantoren heeft in alle dorpen en steden, maar waar je vaak lang in de rij moet staan) en Stanbic Bank.
Wacht niet tot het laatste moment met geld pinnen, want als een automaat leeg is, duurt het minstens een uur om hem te vullen. En zijn de grotere coupures in een ATM op, dan daalt het bedrag dat je kunt krijgen, want een ATM kan hooguit 40 bankbiljetten uitgeven.
In winkels betalen met een pinpas of kredietkaart is in Ghana onbekend. Contant geld is noodzaak en liefst gepast, want wisselgeld is schaars. Ook vliegtickets worden contant afgerekend; buitenlandse tickets zelfs in Amerikaanse dollars, zodat een plotseling noodzakelijke reis naar huis voor hoofdbrekens kan zorgen.
Prijsniveau
[bewerken]Ghana is voor Belgen en Nederlanders een spotgoedkoop land. En hoewel de (Ghana) Cedi een behoorlijke inflatie kent, zijn de prijzen in Euro gerekend al elf jaar stabiel. Sommige geïmporteerde luxe-goederen die niet tot het normale consumptiepatroon van de Ghanees behoren, kunnen echter veel duurder zijn dan thuis. Veel Ghanezen hebben bijvoorbeeld een allergie voor koemelk, waardoor kaas en melk vrijwel onbekend zijn. Melk wordt uit Frankrijk ingevoerd; kaas uit diverse Europese landen; en dat is merkbaar aan de prijs. Hetzelfde geldt voor groenten en fruit die van ver moeten worden aangevoerd. Lokaal fruit, zoals banaan, kokosnoot, mango, sinasappel en watermeloen zijn daarentegen meestal spotgoedkoop.
Winkels
[bewerken]Er zijn winkels in Ghana, maar het is voor de Ghanees niet vanzelfsprekend om naar een winkel te gaan om iets te kopen. De meeste alledaagse goederen, van voedsel tot zeep en telefoonkrediet, worden op straat gekocht bij handelaartjes die overal te vinden zijn. De paar supermarkten die er zijn (Tamale met een half miljoen inwoners kent er nog geen tien) zijn over het algemeen klein voor onze begrippen ("buurtsupers" zou een betere aanduiding zijn), maar bieden wel een ruimer assortiment dan de straathandel. Warenhuizen beperken zich buiten Accra tot het Zuidafrikaanse Melcom.
Accra kent enkele dure shopping malls, met name bij de grote rotonde Tettey Quashie, een kleiner tegenover het Military Hospital bij de kruising van Liberation Avenue en 37th Road, en een wat vervallen winkelcentrum aan de rand van Makola vlakbij High Street en het postkantoor van downtown Accra.
Markten
[bewerken]Ghana kent officiële markten, trotro- en taxistations die er als markten uitzien, en plekken waar de straathandel zo intensief bedreven wordt dat ze er als markten uitzien. Echte markten hebben vaak poorten of hekken en er is weinig rijverkeer. Zo bijvoorbeeld het befaamde Makola in downtown Accra en Central Market in Tamale. Op trotro- en taxistations rijden minibusjes, personenauto's, motoren, brommers en fietsen tussen de kraampjes door. Waar zich ook grote bussen tussen de kramen door wringen, zoals op Busstop in Tamale of in delen van Kejetia in Kumasi het geval is, moeten de kramen regelmatig verplaatst worden. Kwame Nkrumah Circle (kortweg Circle) in Accra is in de eerste plaats een groot verkeersknooppunt met diverse stations, maar alle voetpaden zijn er verstopt met straathandel, zodat het plein er uitziet als een conglomeraat van marktjes.
Kunst
[bewerken]Bijzondere markten zijn de cultural centers van Accra en Tamale, waar de stalletjes zich helemaal op inheemse, vaak regionale, kunstprodukten richten. Hier zijn traditionele en eigen tijdse drumstellen, houtsnijwerk, kleding, schilderijen en sieraden te koop. In de cultural centers van Kumasi en Bolgatanga ligt de nadruk meer op de fabricage van traditionele cultuurgoederen, eventueel in combinatie met een leertraject voor jonge volwassenen zonder vakopleiding.
Eten
[bewerken]Uitgaan
[bewerken]In Accra moet je zeker eens naar "Strawberries" gaan. Op zondagavond (en enkel op zondagavond) is dit een groots openluchtstraatfeest. Het belangrijkste (en duurste) uitgaanscentrum van Accra ligt in Osu, maar ook in andere wijken van de stad is het hier en daar goed eten, drinken en dansen.
Overnachten
[bewerken]Leren
[bewerken]Werken
[bewerken]Veiligheid
[bewerken]Gezondheid
[bewerken]Vaccinaties en andere profylaxe
[bewerken]Hygiëne en toiletten
[bewerken]Water
[bewerken]Voeding
[bewerken]Zorg
[bewerken]Respect
[bewerken]Contact
[bewerken]Rondom
[bewerken]Ghana is groot en interessant genoeg om een flinke vakantiereis te vullen. Toch kan het verfrissend zijn ook eens een kijkje in Togo te nemen, bijvoorbeeld door het van noord naar zuid te doorkruisen. Het geeft een indruk van de verschillen tussen de Franse en de Engelse koloniale erfenis in hetzelfde gebied (vele van de Togolese volkeren wonen ook in aangrenzend Ghana). Het visum voor Togo is goedkoop (ongeveer 15 euro) en aan de grens verkrijgbaar. Om terug te kunnen naar Ghana moet je voor dit land wel een "multiple entry visa" hebben. Een visum voor Burkina Faso is daarentegen veel duurder en alleen de aanschaf waard als je er geruime tijd blijft, terwijl een uitstapje naar Ivoorkust vooralsnog afgeraden moet worden in verband met de gespannen situatie in dat land.
Landen in Afrika | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Bestemmingen | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|