Naar inhoud springen

Will Tura

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Will Tura
Will Tura
Will Tura
Algemene informatie
Volledige naam Arthur Achiel Albert Blanckaert
Bijnaam Will Tura
Geboren 2 augustus 1940
Geboorteplaats Veurne
Land Vlag van België België
Werk
Jaren actief 1957–2023
Genre(s) Levenslied, poprock, rock-'n-roll, soul, gospelmuziek, countrymuziek
Beroep Zanger, muzikant, componist
Instrument(en) Gitaar, piano, accordeon, mondharmonica
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Will Tura, pseudoniem van ridder Arthur Achiel Albert Blanckaert (Veurne, 2 augustus 1940), is een Belgische zanger, muzikant en liedjesschrijver. Hij begon zijn professionele carrière in 1957 en beleefde in 1962 zijn doorbraak, waarna hij uitgroeide tot een van de bekendste en succesvolste Vlaamse artiesten aller tijden. Tot zijn talloze reeks hits behoren onder meer Eenzaam zonder jou (1962), Draai 797204 (1964), El bandido (1966), Arme Joe (1967), Het kan niet zijn (1969), Hopeloos (1981), Mooi, 't leven is mooi (1989), Hoop doet leven (1993) en Hemelsblauw (1994). Hij bracht eveneens meer dan honderd albums uit.[1] Vanwege zijn populariteit en zijn langdurige aanwezigheid in de muziekwereld wordt Tura ook wel de keizer van het Vlaamse lied genoemd.

Tura's muziekstijl varieert van kleinkunst en chanson tot vrolijke pop, van jazz tot gospel en van rock-'n-roll en country tot zelfs rap. Het gros van zijn liedjes is door hemzelf gecomponeerd en doorgaans van tekst voorzien door Nelly Byl.[2] Tura schreef tevens composities die opgenomen werden door andere artiesten, onder wie Etta Cameron, Ann Christy, Jimmy Frey en Marva. In 2023 stopte Tura na ruim zestig jaar met optreden, nadat hij gediagnosticeerd werd met de ziekte van Alzheimer.

Biografie

[bewerken | brontekst bewerken]

Jaren 40 en 50: Jeugd en eerste opnames

[bewerken | brontekst bewerken]

In de zomer van 1940, tijdens de nog prille Tweede Wereldoorlog, wordt in het West-Vlaamse Veurne Arthur ("Tuur") Blanckaert geboren. Hij is de vierde van vijf kinderen in het gezin van Désiré Blanckaert (1904-1980) en Magdalena Boomgaert (1912-1995). Reeds op jonge leeftijd raakt de kleine Tuur geïnteresseerd in muziek: hij leert mondharmonica spelen en krijgt later (hoewel zijn ouders aanvankelijk sceptisch zijn over zijn muzikale ambities) van zijn vader een accordeon. Ook zit hij regelmatig achter de drums. Op elfjarige leeftijd mag hij optreden in de revue van Walter Richard, waar hij een jodelnummer brengt. Het is dezelfde Richard die voor de jonge muzikant een artiestennaam bedenkt: even lijkt het James Blanca te worden, maar de definitieve keuze valt dan toch op Will Tura.[3]

Wanneer hij in contact komt met de lokale muziekleraar Harry Cogge, krijgt Tura een plaats aangeboden in diens orkest 'De Nachtvlinders'. Cogge leert hem de kneepjes van het vak, waaronder het lezen van muzieknoten en het bespelen van de accordeon. Tura doet mee aan zangwedstrijden, ontpopt zich als een getalenteerd imitator van Gilbert Bécaud en Nat King Cole en wordt tijdens een optreden van Bobbejaan Schoepen in Veurne zelfs op het podium uitgenodigd om mee te jodelen. Spoedig krijgt hij echter de baard in de keel, waarna er voor hem geen plaats meer is in Cogge's orkest. In de loop van de tijd verruilt Tura zijn accordeon voor de gitaar. Hij is 15 jaar oud als hij als gitarist wordt aangenomen bij Freddy's Dansorkest van Freddy Feys. Vader Blanckaert werkt overuren om de gitaar voor zijn zoon te kunnen kopen.[4] Tegelijk volgt Tura onderwijs aan de conservatoria te Gent en Oostende; naast gitaarles leert hij er ook piano spelen. Na zijn periode bij Feys speelt hij nog een korte tijd mee in de orkesten van André Coucke en Marcel Sterckx.

In 1957 ontmoet Tura de ervaren en invloedrijke muziekuitgever Jacques Kluger, die hem een platencontract aanbiedt bij Decca. Zijn eerste singletje, Bye bye love, is een Nederlandstalige cover van een hit van The Everly Brothers en wordt opgenomen in de Philips studio in Brussel. Er worden slechts weinig exemplaren van verkocht. Ook Tura's volgende plaatjes (zoals Amapola, Blauwe kimono, Onvergetelijk en Zing kleine vogel) zijn vertalingen van internationale successen, maar leveren geen hit op. Op 2 augustus 1958, Tura's achttiende verjaardag, treedt hij in Erpe-Mere voor de eerste keer solo op onder de naam Will Tura. Een jaar later, in juni 1959, volgt zijn eerste televisieoptreden, dat plaatsvindt in het Brusselse Amerikaans Theater. Omdat hij tijdens deze periode zijn legerdienst vervult (in Koksijde en Tongeren), verschijnt hij er in soldatenuniform. Hij brengt er het liedje Zwart, geel, rood.[5]

Ondertussen is Tura benaderd door een filmbedrijf, dat hem de hoofdrol aanbiedt in een speelfilm. Het betreft een Frans-Belgische verfilming van het boek De lange nacht van Marnix Gijsen. Tura verhuist er tijdelijk voor naar Antwerpen en doet al zijn stunts zelf. Een carrière als filmster lijkt in het verschiet te liggen, tot het gehele project wegens financiële problemen vroegtijdig wordt afgeblazen. Tura besluit vervolgens om zijn toekomst weer vooral in de muziek te zoeken in plaats van op het witte doek. In 1960 neemt hij een singletje op met zijn jongste broer Jean-Marie (ofwel broertje Jan), de eerste van een lange reeks singles op het platenlabel Palette.

Jaren 60: De grote doorbraak

[bewerken | brontekst bewerken]
Will Tura (rechts) in 2004, samen met Ke Riema (midden) en Robert Cogoi (links)

Jacques Kluger stimuleert Will Tura om, na het tegenvallende succes van de eerste singles, zijn eigen liedjes te gaan componeren. In 1961 schrijft hij de pianocompositie Tender passion, die door Willy Albimoor wordt opgenomen en vervolgens ook internationaal wordt opgepikt. Caterina Valente en Betty Curtis nemen het in het Italiaans op als Nessuno mai, Camillo Felgen in het Frans als Toi c'est le beau temps en The Four Aces in het Engels als Lonely hill. Pas later, in 1976, zou Tura het zelf in het Nederlands opnemen als Nooit laat ik je gaan.

Tijdens een vakantie in Zuid-Frankrijk in de zomer van 1962 schrijft Tura een melodie die zijn leven zal veranderen. Hij krabbelt de noten op een paar bierviltjes en neemt deze mee naar Vlaanderen, waar Ke Riema er een tekst op schrijft.[4] De titel wordt Eenzaam zonder jou en het lied wordt aan het einde van het jaar zijn nieuwe single. Plots gaat het snel: na een enthousiaste ontvangst en een gestage opmars wordt het in april 1963 Tura's eerste nummer 1-hit. De single blijft maandenlang populair en gaat uiteindelijk 60.000 keer over de toonbank. Het betekent de grote doorbraak voor de 22-jarige zanger en Eenzaam zonder jou zal zijn gehele carrière het lied blijven waarmee hij het meest geïdentificeerd wordt. Dertig jaar later verkiest een opiniepeiling in een Vlaamse krant dit lied als grootste Vlaamse hit aller tijden.[6]

Het plotselinge succes vraagt om een vlugge reactie. Op aanraden van Kluger besluit Tura West-Vlaanderen te verlaten en in de buurt van Brussel te gaan wonen, meer bepaald in Kampenhout, waar hij zijn carrière beter kan ontwikkelen. Zijn ouders verhuizen mee.[5] Jacques Kluger, die dan al enige tijd ziek is, overlijdt op 26 maart 1963. Zijn taken worden definitief overgenomen door zijn zoon Jean Kluger, die Tura in de volgende decennia als trouwe producer en manager zal blijven bijstaan.

In de loop van 1963 brengt Tura zijn eerste album uit. Het is een verzameling van acht liedjes, waaronder de singles Ik zoek je schaduw, Je liegt en Verlaten hart, gebroken hart. Vanaf 1964 zal hij steevast ieder jaar een nieuwe plaat uitbrengen, die simpelweg genummerd zijn in plaats van getiteld. In 1964 scoort hij opnieuw een nummer 1-hit met Draai 797204, een cover van het countryliedje Lonesome 7-7203. De Nederlandstalige tekst is geschreven door Nelly Byl, (met een muzikale bewerking van Serge Van Oppens) die vanaf dat moment zijn vaste tekstschrijver wordt. De single vergaart extra media-aandacht door de overlast die de eigenaren van het genoemde telefoonnummer ervaren van bellende fans.[7]

Samen met onder anderen Leo Caerts start Tura zijn eigen orkest, het Tura Sextet (later omgedoopt naar de Tura Band). Hij treedt veel op, vooral op balavonden maar ook op televisie, zoals in het programma Tienerklanken. Als popidool blijft zijn populariteit in Vlaanderen gedurende de rest van de jaren zestig zeer groot. Hij scoort de ene tophit na de andere (waaronder Heimwee naar huis, Arrivederci Maria, El bandido, Arme Joe en Viva el amor) en sluit het decennium af met vier nummer 1-hits op rij: Angelina, Het kan niet zijn (een lied dat hij al op 16-jarige leeftijd bedacht), In de koolmijn / Hetgeen je niet krijgen kan en Liefdeverdriet. Op de muziekbeurs Midem in het Franse Cannes krijgt hij in 1968 een trofee als de bestverkopende artiest van België.

Jaren 70: Meer successen, optredens in Vorst

[bewerken | brontekst bewerken]

Aan het begin van de jaren zeventig scoort Will Tura successen met singles als San Miguel / M'n airhostess, Linda en de nummer 1-hit Zonneschijn. Inmiddels woonachtig in Steenokkerzeel, wordt hij in 1971 benoemd tot ereburger van zijn geboortestad Veurne. Wanneer manager Jean Kluger in 1973 de nieuwe platenfirma Topkapi sticht, neemt hij Tura mee. Zijn eerste single voor dit label wordt Verboden dromen, een lied waarin sommigen een toepasselijke boodschap menen te horen voor zijn vrouwelijke fans; kort ervoor is de zanger namelijk in het huwelijksbootje gestapt en zodoende geen vrijgezel meer. Met zijn vrouw Jenny krijgt Tura twee kinderen.

Eind 1973 scoort zangeres Marva een hit met Niemand wil je als je ongelukkig bent, geschreven door Tura en Nelly Byl. Tura is dan bezig met de voorbereidingen voor een groots concert. De tijd van de balavonden is voorbij en zijn ambities liggen voortaan in de concertzalen, waar hij hoopt op een publiek dat meer aandacht schenkt aan zijn muziek. In maart 1974 staat Tura, als eerste Vlaamse artiest, in een uitverkocht Vorst Nationaal.[5] Op datzelfde moment heeft hij weer een grote hit met Nu sta ik daar. Later in zijn carrière zal hij nog diverse keren naar de concertzaal in Vorst terugkeren, bijvoorbeeld in 1977 ter gelegenheid van zijn twintigjarige artiestenjubileum.

Op het album Vlaanderen m'n land (1977) wijdt Tura alle nummers aan het thema Vlaanderen. Omdat ik Vlaming ben verschijnt op single en bereikt de veertiende plaats in de hitparade, maar het is vooral de b-kant, Vlaanderen m'n land, die uitgroeit tot een klassieker. Hij had dit nummer in 1969 al eens opgenomen voor zijn album 7. Later in het jaar brengt hij een ode aan de overleden Elvis Presley op de single Goodbye Elvis, die internationaal ook een hit wordt in de versie van de Franse zanger Ringo.

In contrast met zijn successen in Vlaanderen, realiseert Tura zich dat zijn status in Nederland opvallend weinig voorstelt. In de eerste helft van de jaren zestig heeft hij in Nederland bescheiden noteringen behaald met Eenzaam zonder jou en Draai 797204, maar daarna is geen van zijn nummers er nog aangeslagen. Om nogmaals te proberen een Nederlandse doorbraak te bewerkstelligen, gaat hij in 1978 in zee met Peter Koelewijn. Samen schrijven ze Hier ben ik dan dj, een nummer dat Tura's relatie met Nederland omschrijft.[8] Ondanks de nodige promotie lukt het echter ook nu niet om de radiobazen in Hilversum te overtuigen: de single komt niet verder dan de tipparade. Het door Koelewijn geschreven en geproduceerde Sil en de baby (1979) flopt hierna eveneens. Mede wegens tijdsgebrek besluit Tura zich vervolgens weer volledig op Vlaanderen te richten, waarbij ook langzaam een einde komt aan het regelmatig vertalen van zijn nummers voor de internationale markt. Ironisch genoeg zal hij er in 1981, vanuit het niets, alsnog in slagen Nederland te veroveren wanneer Hopeloos onverwachts de top 10 bereikt van de Nederlandse Top 40.

In 1979 verschijnt het album In mijn caravan, waarvan onder meer het reggae-achtige titelnummer en Een huisje in Montmartre op single worden uitgebracht.

Jaren 80: De Rode Duivels, Elvis en Tien Om Te Zien

[bewerken | brontekst bewerken]

Aan het begin van de jaren tachtig experimenteert Will Tura met een moderner geluid, onder meer gekenmerkt door het gebruik van synthesizers. Op het album Tura 81, dat onder meer de hit Hopeloos bevat, speelt toetsenist Wally Badarou prominent mee op de keyboards. Er is ook ruimte voor nevenprojecten: zo neemt Tura, naar aanleiding van de Belgische deelname aan het WK voetbal van 1982, een plaatje op met de Rode Duivels: De Rode Duivels gaan naar Spanje. Het nummer groeit tijdens het toernooi uit tot een grote hit en krijgt bij de volgende twee wereldkampioenschappen een vervolg met respectievelijk De Rode Duivels gaan naar Mexico (1986) en De Rode Duivels gaan naar Rome (1990).

In 1982 staat Tura ruim 25 jaar op de planken. Speciaal hiervoor trekt hij naar Nashville en Londen om er de cd 25 jaar Tura op te nemen, een verzameling nieuwe opnames van zijn grootste successen. Later dat jaar, op 16 oktober, treedt hij voor de derde keer op in Vorst Nationaal.

Nederlandstalige muziek verliest in deze periode aan populariteit, maar hoewel ook Tura in de hitlijsten minder in het oog springt, blijft hij zeer actief. Hij blijft jaarlijks een album uitbrengen, meestal vernoemd naar het jaar van uitgave. Zo is er in 1983 het album Tura 83, waarop onder meer een Engelstalig duet staat met Patricia Paay. Een jaar later levert hij Tura 84 af, met daarop hits als Vergeet Barbara en Ik mis je zo. Aansluitend keert Tura terug naar Nashville om er als eerbetoon aan Elvis Presley een album op te nemen: Tura zingt Elvis Presley. De nummers betreffen Nederlandstalige versies van Elvis-hits, opgenomen met Presley's begeleidingsgroep The Jordanaires.

In maart 1985 vindt in de Ancienne Belgique in Brussel het evenement Tura in concert plaats. Tijdens deze concerten wordt tevens de dubbele liveplaat Tura 85 opgenomen. Die zomer verrast Tura met een optreden op Marktrock in Leuven, waar hij tegen de verwachtingen in het rockgezinde publiek voor zich weet te winnen.[2]

Samen met Felice Damiano verzorgt Tura in 1987 het Gordellied: Gordelen moet je doen. Het komt terecht op het dat jaar verschenen album Ik zing alleen voor jou, zijn eerste album dat ook op cd verschijnt. Inmiddels heeft hij dan Steve Willaert ontmoet, die voortaan verantwoordelijk wordt voor het arrangeren van zijn composities. Het door Robert Groslot gedirigeerde London Symphony Orchestra brengt in 1987 een album uit met uitvoeringen van Tura's nummers, speels getiteld Ouvertura. In december 1987 staat Tura wederom in Vorst Nationaal.

In de herfst van 1988 slaat het noodlot toe als Tura betrokken raakt bij een auto-ongeluk. Hij loopt hierbij een hersenschudding en een verbrijzelde knieschijf op. In de hierop volgende revalidatieperiode blijft hij zich echter gewoon bezighouden met muziek. Zo neemt hij de single Mooi, 't leven is mooi op, met een aan het incident refererende tekst van Nelly Byl. Het nummer (een cover van het eveneens door Byl geschreven Help (Get me some help)) wordt een grote hit, niet in de laatste plaats dankzij een optreden in de populaire VTM-show Tien om te zien. Tura keert later nog vaak in dit televisieprogramma terug en wijdt er zelfs een liedje aan: Zoals die zomer van Tien Om Te Zien (1991).

In december 1988 wordt Tura in privé-audiëntie ontvangen door koning Boudewijn.[5] Na Mooi, 't leven is mooi scoort hij ook goed met de opvolgende singles Geef me liefde (zijn eerste top 10-hit in de reguliere Vlaamse hitlijsten sinds zeven jaar) en De noorderwind.

Jaren 90: Symfonie en gospel

[bewerken | brontekst bewerken]

Tura's vijftigste verjaardag, op 2 augustus 1990, wordt uitgebreid gevierd. Zelf geeft hij, voor een publiek van 15.000 mensen, een openluchtconcert in zijn geboortestad Veurne, waarvan later een cd-registratie verschijnt. Tevens wordt hij door collega-artiesten geëerd met twee albums: het door VTM uitgebrachte 16 voor Tura (met daarop covers van onder meer Dana Winner, John Terra, Jimmy Frey, Johan Verminnen en Willy Sommers) en het door weekblad Humo geïnitieerde Turalura, waarop zijn liedjes uitgevoerd worden door verschillende Vlaamse rockmuzikanten. Van laatstgenoemde cd wordt vooral Arme Joe van Noordkaap een succes.[2]

In 1992 scoort Tura een aantal grote hits, waaronder Alles en Helena. Het meeste opzien baart hij echter met de single Moa ven toh, een rapnummer in het West-Vlaams dialect dat aan het einde van dat jaar de negende plaats behaalt in de Vlaamse hitlijsten.

Een van Tura's langgekoesterde dromen gaat in vervulling wanneer hij in 1992 optreedt met een groot symfonieorkest. Het is het BRTN Filharmonisch orkest dat hem, met hulp van een groot gemengd koor en onder leiding van Fernand Terby, bijstaat tijdens een live opgenomen concert in Vorst Nationaal. Het evenement wordt later onder de titel Tura in symfonie op televisie uitgezonden en uitgebracht op cd en videoband. Door het grote succes krijgt het concept in latere jaren een vervolg in de vorm van Tura in symfonie II (1994) en Tura in symfonie III (1996). Alle edities zijn goed voor goud of platina.

Na het overlijden van koning Boudewijn in 1993 wordt Tura gevraagd om op te treden tijdens diens uitvaartplechtigheid. In de Brusselse kathedraal van Sint-Michiel en Sint-Goedele maakt hij indruk met twee nummers: Hoop doet leven (dat hij feitelijk geschreven had voor zijn enkele jaren voordien overleden broer Jean-Marie) en Ik mis je zo.[9] 21 jaar later, in 2014, zal hij Hoop doet leven eveneens vertolken tijdens de uitvaart van Boudewijns echtgenote, koningin Fabiola.

In de zomer van 1994 brengt Tura de single Hemelsblauw uit, een nummer dat hij reeds tien jaar voordien (onder de titel La luna de Asuncion) heeft gecomponeerd voor zijn goede vriend Digno García. De single wordt een van zijn grootste successen en staat een half jaar in de algemene Vlaamse hitlijst genoteerd. Het lied verschijnt tevens op de cd Bloed, zweet en tranen (1995), die de nummer 1-positie bereikt in de Vlaamse albumlijst. De van ditzelfde album afkomstige singles Tussen jou en mij, La melodia en Een hart van goud zijn eveneens succesvol.

In 1995 wordt Tura benoemd tot Cultureel Ambassadeur van Vlaanderen. Speciaal voor deze gelegenheid en in opdracht van de Vlaamse Regering maakt hij het meertalige album Europa, waarop hij een aantal van zijn hits vertolkt in uiteenlopende Europese talen. Niet alleen Engels, Frans, Spaans en Duits komen aan bod, maar ook minder voor de hand liggende talen als Zweeds, Tsjechisch, Grieks, Deens en Hongaars. Eind 1997 ondergaat Tura een operatie aan zijn stembanden.

Aan zijn broer Staf, die decennialang zijn licht- en klanktechnicus is maar in 1998 overlijdt, draagt Tura het nummer Alleen gaan op (een vertaling van Comme d'habitude en My way).[4] Er volgt een emotionele tijd, maar in november 1998 staat de zanger opnieuw drie avonden in Vorst Nationaal. Vervolgens stort Tura zich op het gospel-genre: hij brengt in 1999 een dubbelalbum uit met gospel- en kerstnummers en treedt in de kerstperiode van 1999 op in twaalf Vlaamse kerken. Ter gelegenheid van het koninklijk huwelijk van prins Filip en Mathilde werkt Tura eind 1999 ook samen met Rob Vanoudenhoven en Arno, met wie hij het gelegenheidstrio 'De III Belgen' vormt. Ze brengen een moderne versie uit van de Brabançonne, getiteld Zwart geel rouge.

Jaren 00: De mooiste droom

[bewerken | brontekst bewerken]
Will Tura in 2005

Hoewel Will Tura na de millenniumwisseling geen grote hits meer scoort, blijft zijn populariteit onverminderd groot. Hij blijft actief zingen en componeren en zijn concerten trekken nog steeds volle zalen. In april 2000 is Tura de centrale gast tijdens de Nekka-Nacht. Rond zijn zestigste verjaardag, later dat jaar, verschijnt zijn album Ware liefde. Gedurende de volgende twee jaar werkt hij in de Abbey Road Studios in Londen aan De mooiste droom, een album met het London Philharmonic Orchestra onder leiding van Dirk De Caluwé.[2] Ook voor deze plaat, zijn duurste productie ooit, worden alle nummers weer door hemzelf gecomponeerd, terwijl de teksten verzorgd worden door onder meer Jan Savenberg, Bart Peeters, Dirk Blancke en Philippe Robrecht. De mooiste droom komt uit in het voorjaar van 2002.

In juli 2001 wordt Tura verheven in de Belgische adelstand met de titel van ridder. Op het koninklijk paleis ontvangt hij hiervoor een oorkonde van koning Albert II.[10] Het volgende jaar legt hij zich opnieuw toe op gospel: naast een live-cd in dit genre maakt hij ook een tournee waarbij hij geflankeerd wordt door een gospelkoor. De concertreeks brengt hem in december 2003 naar het Sportpaleis van Antwerpen.

Zowel Tura's 65ste verjaardag (2005) als zijn vijftigjarige carrière (2007) wordt uitgebreid gevierd. De Vlaamse media schenken aan beide mijlpalen veel aandacht en collega-artiesten nemen in 2005 de cd Viva Tura op. Tura zelf geeft in 2007 twee symfonische concerten met het Vlaams Radio Orkest in Vorst Nationaal (de vijfde editie van Tura in symfonie). Met hetzelfde gezelschap had hij in 2006 ook al een album opgenomen: Dank u, Vlaanderen, waarop hij een aantal van zijn bekende nummers en andere Vlaamse klassiekers vertolkt.

Enkele maanden na het verschijnen van de succesvolle cd-box 100 hits is Tura in april 2009 een van de hoofdartiesten tijdens het Schlagerfestival in Hasselt. Later dat jaar toont hij zich weer van een heel andere kant met het dubbelalbum Onvergetelijk / Unforgettable, een verzameling croonerklassiekers in zowel een Nederlandstalige als een Engelstalige versie.

Jaren 10: Musical en film

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2010 worden allerlei initiatieven genomen naar aanleiding van Tura's zeventigste verjaardag. Zijn dochter Sandy Blanckaert publiceert een biografie en de zanger wordt gelauwerd op radio en televisie, onder meer met een aan hem gewijde aflevering van de Canvas-reeks Belpop. In samenwerking met het weekblad Humo verschijnt, twintig jaar na het eerste deel, de cd Turalura 2, opnieuw een reeks Tura-nummers uitgevoerd door hedendaagse artiesten. De meeste van hen treden aan tijdens een speciaal concert in de Brusselse Ancienne Belgique, waar Tura als eregast zijn opwachting maakt. Zelf viert de zanger zijn verjaardag met een concert in de Ethias Arena in Hasselt en met de driedubbele verzamel-cd Tura 70 - Helemaal Tura, die goed is voor een gouden plaat.

Met het album Ik ben een zanger (2012) lanceert Tura voor het eerst in tien jaar weer een cd met uitsluitend nieuwe nummers. Ook komt een fotoboek van hem op de markt, getiteld Een leven in beeld. In 2014 volgt een samenwerking met schlagerzanger Christoff, met wie Tura een paar uitverkochte concerten geeft. Hun gezamenlijke verzamelalbum Back to back bereikt de eerste plaats in de albumlijsten.

Naar aanleiding van zijn 75ste verjaardag staat Tura in 2015 opnieuw vol in de schijnwerpers. Andermaal nemen collega-artiesten een album op met liedjes uit zijn oeuvre, ditmaal onder de titel Vlaanderen zingt Tura. Net als in 2000, 2005 en 2010 geeft de jarige zelf een groots verjaardagsconcert op de Grote Markt van Veurne. Het blijkt voorlopig zijn laatste volledige concert te zijn wanneer hij aankondigt het voortaan rustiger aan te willen doen en alleen nog sporadisch te zullen optreden bij speciale gelegenheden.[11] Tura concentreert zich vervolgens, samen met Steve Willaert, op het componeren van de Studio 100-musical '40-'45, waarvoor zij gestrikt zijn door Gert Verhulst. Het schrijfproces neemt ongeveer twee jaar in beslag. Tussendoor brengt Tura begin 2016 een nieuw studioalbum uit: Klein geluk, met daarop de al eerder uitgebrachte single Viva la vida. In dezelfde periode verschijnt eveneens een omvangrijk carrière-overzicht op de verzamelbox 't Leven is mooi, bestaande uit 21 cd's en 5 dvd's. In september 2017 geeft Tura twee concerten in de AB, waar tevens een cd-registratie van uitkomt.

Voor de musical '40-'45, die in het najaar van 2018 in première gaat, worden meer dan een half miljoen tickets verkocht. Het bijhorende album behaalt de gouden status.[12] Tegelijkertijd is Tura in de Vlaamse bioscopen te zien dankzij Hoop doet leven, een docufilm van regisseur Dominique Deruddere waarin Tura's levensverhaal wordt belicht. Het aan de hand van archiefbeelden getoonde verhaal wordt in de ik-vorm verteld door Jan Decleir. Naast een driedubbel verzamelalbum dat bij de film wordt uitgebracht, verschijnt tevens een biografie, geschreven door zijn manager Jean Kluger en Myriam Dekoster, die jarenlang met hen samenwerkte.

Het enige concert dat Tura in 2019 geeft, valt op 11 juli, de feestdag van de Vlaamse Gemeenschap: hij treedt samen met de Brussels Philharmonic op in de Ancienne Belgique tijdens het evenement "Brussel Danst".

Jaren 20: Tura 80, Diagnose alzheimer, Afscheidsconcert "Tura nodigt uit"

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 2 augustus 2020 wordt Will Tura tachtig jaar. Zijn geboortestad Veurne eert hem met een standbeeld, waarvan de onthulling echter uitgesteld moet worden vanwege de coronapandemie. Ook een gepland concert in de stad vindt om deze reden geen doorgang. Desondanks wordt de mijlpaal uitgebreid bejubeld op radio en televisie. Het verzamelalbum Tura 80, bestaande uit vier cd's, komt direct binnen op nummer 1 van de Vlaamse albumlijst. Na Leonard Cohen is Tura hiermee de oudste artiest ooit die deze lijst aanvoerde.[13]

In december 2022 is Tura aanwezig bij de première van Vergeet Barbara, een Studio 100-musical die volledig rond zijn hits is opgebouwd. De arrangementen voor de musical zijn geschreven door Steve Willaert en de hoofdrollen worden gespeeld door Gert Verhulst, James Cooke, Jelle Cleymans en Jonas Van Geel. Naar aanleiding van de musical verschijnt opnieuw een verzamelalbum met bekende Tura-nummers.

Op 30 maart 2023 maakt Will Tura in een interview met Het Laatste Nieuws bekend om, na meer dan 60 jaar, te stoppen met optreden.[14] Op 2 juni van dat jaar maakte Tura tijdens een interview op Radio2 met schoonzoon Luk Alloo bekend dat hij de ziekte van Alzheimer heeft. Op diezelfde dag lanceerde hij zijn laatste single, Als ik terugkijk[15], In samenwerking met Bart Peeters. Eind juli 2023 verscheen Will zijn laatste album, Als ik terugkijk (en 99 andere liedjes), dat uit vijf cd’s en honderd van zijn grootste hits bestond.

Will Tura nam afscheid van zijn publiek met twee concerten in het Antwerpse Sportpaleis op 28 en 29 december 2023. In "Tura nodigt uit" waren meer dan twintig Belgische artiesten die de 83-jarige zanger eerden door een lied uit zijn repertoire te brengen. [16]

Persoonlijk

[bewerken | brontekst bewerken]

Will Tura huwde in 1973 Jenny Swinnen, die hij enkele jaren voordien had ontmoet. Zij kregen een zoon (1974) en een dochter (1975). Tura's schoonzoon is presentator Luk Alloo.

Prijzen en onderscheidingen (selectie)

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Humo's Pop Poll: zeven keer uitgeroepen tot beste zanger nationaal (1967–1974)
  • Trofee voor bestverkopende platenartiest van België van Midem (1968)
  • Ereburgerschap van Veurne (1971) en ereburgerschap van Kampenhout (1975)
  • Radio 2 Zomerhit voor Verboden dromen (1973) en Zomerliefje (1977)
  • Radio 2 Zomerhit (nevencategorieën): persprijs (Dona Carmela, 1976), beste Nederlandstalige lied (Hopeloos, 1981), beste componist (1984), carrièreprijs (1999), beste album (De mooiste droom, 2002)
  • Dag Hammarskjöldprijs, wegens artistieke verdiensten en om zijn rechtstreekse en onrechtstreekse inzet om het leed van de mensheid te verzachten (1979)
  • Het Gouden Oog in de categorie "Beste zanger" (1992, 1993, 1994)
  • Benoeming tot Cultureel Ambassadeur van Vlaanderen (1995)
  • ZAMU Award voor zijn gehele carrière (1996)
  • Benoeming tot Officier in de Kroonorde (1999)
  • Opname in De Eregalerij van Radio 2: Eenzaam zonder jou (2000), gehele carrière (een leven vol muziek, 2003) en Ik mis je zo (2014)
  • Verheven in de persoonlijke Belgische adel met de titel van ridder (19 juli 2001)
  • Gouden erepenning van het Vlaams Parlement, toegewezen voor zijn verdiensten in de lichte Vlaamse muziek (2007)
  • Music Industry Awards (MIA's): "Beste populaire artiest" (2010) en "Lifetime achievement award" (2015)
  • Muze van Sabam, voor zijn levenswerk (2014)
  • Een ster op de Walk of Fame in Plopsaland De Panne (2014) en een ster op de Walk of Fame in Bokrijk (2016)
  • Eerste eretitel van "Brussels Ketje" van de stad Brussel (2016)
  • Gulden Spoor voor culturele uitstraling (2019)
  • Bronzen standbeeld in het stadspark van Veurne (2020)[17]
  • Vernoeming naar hem van een sportpark in Veurne: het Will Tura-Sportpark, waar onder meer voetbalploeg KSV Veurne speelt
  • Maakte het beroemde musicallied over een vierde leerjaar
  • Ereteken van de Vlaamse Gemeenschap (2022)

Trivia

[bewerken | brontekst bewerken]

Discografie

[bewerken | brontekst bewerken]

Albums

[bewerken | brontekst bewerken]

Hieronder staan slechts studioalbums vermeld. Voor een volledig overzicht van Tura's oeuvre, zie Discografie van Will Tura.

  • Will Tura (1963)
  • Will Tura (1) (1964)
  • Will Tura 2 (1965)
  • Will Tura 3 (1965)
  • At the piano - Will Tura plays Will Tura (1966)
  • Will Tura 4 (1967)
  • Will Tura 5 (1968)
  • Will Tura 6 (1968)
  • Will Tura 7 (1969)
  • Will Tura 8 (1970)
  • Will Tura 9 (1971)
  • Will Tura 10 (1972)
  • Will Tura 11 (1973)
  • Witte Kerstmis (1973)
  • Will Tura 12 (1974)
  • De wereldreis van kleine Jan (1974)
  • Will Tura 13 (1975)
  • Will Tura 14 (1976)
  • Will Tura in Nashville (1976)
  • Will Tura 15 (1977)
  • Vlaanderen m'n land (1977)
  • Will Tura 16 (1978)
  • Hello moeders! (1978)
  • In mijn caravan (1979)
  • Liedjes die ik graag had gezongen (1955-1960) (1980)
  • Tura 81 (1981)
  • Liedjes die ik graag had gezongen (1960-1965) (1981)
  • Tura 82 (1982)
  • 25 jaar - 22 allergrootste suksessen (1982, nieuwe opnames)
  • Tura 83 (1983)
  • Will Tura zingt Elvis Presley (1984, met The Jordanaires)
  • Tura 84 (1984)
  • Waar een Will is... (1985)
  • Tura 87 (1986)
  • Ik zing alleen voor jou (1987)
  • Vlaanderen (1988)
  • Tura vandaag (1989)
  • Nieuwe wegen (1991)
  • Rock 'n roll in mijn hart (1991)
  • Moa ven toh (1992)
  • Hoop doet leven (1993)
  • Bloed, zweet & tranen (1995)
  • Europa (1996)
  • Puur Tura (1997)
  • Tura Gospel (& Kerst) (1999)
  • Ware liefde (2000)
  • De mooiste droom (2002, met The London Philharmonic Orchestra)
  • Dank u, Vlaanderen (2006, met het Vlaams Radio Orkest o.l.v. Dirk De Caluwé)
  • Onvergetelijk / Unforgettable (2009)
  • Ik ben een zanger (2012)
  • Klein geluk (2016)


De volgende albums stonden genoteerd in de Vlaamse en Nederlandse hitlijsten. Gegevens van vóór 1995 ontbreken.

Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		 Hoogste
positie		 Aantal
weken		 Opmerkingen
Tura in symfonie II 1994 08-04-1995 44 2 m.m.v. BRTN Filharmonisch Orkest
en Groot Gemengd Koor o.l.v. Fernand Terby /
2 cd's / Platina
Bloed, zweet & tranen 1995 09-09-1995 1 (1wk) 23 Platina
Tura in studio - Live 1995 06-01-1996 46 2 Livealbum, 2 cd's
Europa 1996 04-05-1996 3 9 Goud
Tura in symfonie III 1996 21-12-1996 21 9 m.m.v. BRTN Filharmonisch Orkest
en Koor o.l.v. Silveer Van den Broeck /
2 cd's / Goud
Puur Tura 1997 06-09-1997 4 6
Alleen gaan en de mooiste slows 1987 - 1997 1998 29-08-1998 5 9 Verzamelalbum / Goud
Tura in Vorst - 40 jaar live 1998 19-12-1998 26 6 Livealbum, 2 cd's
Tura Gospel (& Kerst) 1999 27-11-1999 26 8 2 cd's
Ware liefde 2000 12-08-2000 5 9
De hits van Tura - Het beste uit de jaren 90 2001 08-12-2001 18 8 Verzamelalbum, 2 cd's
De mooiste droom 2002 20-04-2002 4 10 met The London Philharmonic Orchestra
Zoals die zomer van Tien Om Te Zien 2004 14-08-2004 7 10 Verzamelalbum & dvd
Het allerbeste van Will Tura - Daar sta je dan 2004 20-08-2005 90 1 Verzamelalbum, 2 cd's
Hitcollectie - 45 nr. 1-hits 2005 17-12-2005 6 28 Verzamelalbum, 2 cd's
Dank u, Vlaanderen 2006 18-11-2006 39 14 met het Vlaams Radio Orkest o.l.v. Dirk De Caluwé /
2 cd's
Tura in symfonie 5 2007 23-06-2007 88 10 met het Vlaams Radio Orkest o.l.v. Dirk De Caluwé /
2 cd's
Hitcollectie volume 2 02-11-2007 24-11-2007 28 12 Verzamelalbum, 2 cd's
100 hits 12-12-2008 20-12-2008 3 26 Verzamelalbum, 5 cd's / Goud
Onvergetelijk / Unforgettable 11-09-2009 19-09-2009 11 21 2 cd's / Goud
Hits, live & anders 16-11-2009 28-11-2009 45 8 Verzamelalbum & livealbum, 5 cd's
Tura 70 - Helemaal Tura 22-11-2010 27-11-2010 2 22 Verzamelalbum, 3 cd's / Goud
Ik ben een zanger 30-03-2012 07-04-2012 3 32 Goud
Liefde - Tura's mooiste liedjes over de liefde 25-04-2014 03-05-2014 18 28 Verzamelalbum, 2 cd's
Zingen en dansen met Will Tura - Unieke live medleys 19-09-2014 27-09-2014 36 11 Livealbum
Back to back 27-10-2014 08-11-2014 1 (1wk) 49 Verzamelalbum met Christoff /
Platina
Mama - Liedjes over moeders 13-04-2015 18-04-2015 7 18 Verzamelalbum
Best of - Radio 2 collectie 29-05-2015 06-06-2015 4 45 Verzamelalbum & karaoke-cd
Hemels - prachtige kerst- & gospelliedjes 27-11-2015 05-12-2015 43 8 Verzamelalbum, 2 cd's
Klein geluk 22-01-2016 30-01-2016 2 44 Cd & live-dvd / Goud
't Leven is mooi 04-12-2015 06-02-2016 19 25 Verzamelbox: 21 cd's & 5 dvd's
Live in de AB 10-11-2017 18-11-2017 7 20 Livealbum, 2 cd's
Hoop doet leven 07-09-2018 15-09-2018 5 19 Verzamelalbum (Soundtrack Hoop doet leven) /
3 cd's
Tura 80 31-07-2020 08-08-2020 1 (6wk) 34 Verzamelalbum, 4 cd's
Vergeet Barbara 02-12-2022 10-12-2022 20 11 Verzamelalbum, 2 cd's
Als ik terugkijk (en 99 andere liedjes) 28-06-2023 05-08-2023 1 (1wk) 1*


Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		 Hoogste
positie		 Aantal
weken		 Opmerkingen
Tura 81 1981 15-08-1981 43 5
Het allerbeste van Will Tura - Daar sta je dan 2004 23-10-2004 50 1 Verzamelalbum

Singles

[bewerken | brontekst bewerken]

Hieronder staan de singles vermeld die genoteerd stonden in de Vlaamse en Nederlandse hitlijsten. Voor een volledig overzicht van Tura's oeuvre, zie Discografie van Will Tura.

Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50 Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		 Hoogste
positie		 Aantal
weken		 Opmerkingen
Onvergetelijk 1959 01-12-1959 13 3 mnd
Jij bent nu 17 geworden 1962 01-03-1962 19 2 mnd
Hey hey! 1962 01-07-1962 16 2 mnd
Eenzaam zonder jou 1962 01-12-1962 1 (1 mnd) 7 mnd
Ik wacht op jou 1963 01-04-1963 19 2 mnd
Je liegt 1963 01-07-1963 2 4 mnd
Verlaten hart, gebroken hart 1963 01-12-1963 9 2 mnd
Draai 797204 1964 01-04-1964 1 (1 mnd) 4 mnd
Wees verstandig 1964 01-07-1964 11 2 mnd
Als de zomer weer voorbij zal zijn 1964 01-09-1964 4 2 mnd
Een oude kerstmiskaart 1964 01-12-1964 10 2 mnd
Elke zaterdag 1965 01-03-1965 7 1 mnd
Lach ermee 1965 01-04-1965 14 2 mnd
Het verleden is weer dichtbij 1965 01-08-1965 17 1 mnd
Ciao, adieu, bye bye 1965 01-12-1965 9 11
Heimwee naar huis 1966 26-02-1966 4 22
Arrivederci Maria 1966 16-07-1966 4 19
El bandido 1966 19-11-1966 1 (5wk) 20
De zigeuner 1967 08-04-1967 5 15
Horen, zien en zwijgen 1967 29-07-1967 3 14
Arme Joe / Mijn winterroosje 1967 18-11-1967 2 14
20 minuten geduld 1968 09-03-1968 7 7
Viva el amor 1968 15-06-1968 1 (3wk) 15
Zorg voor m'n hart 1968 21-09-1968 4 10
Angelina 1968 28-12-1968 1 (3wk) 15
Het kan niet zijn 1969 19-04-1969 1 (6wk) 18
Dam-di-dam 1969 17-05-1969 11 3
In de koolmijn / Hetgeen je niet krijgen kan 1969 06-09-1969 1 (2wk) 14
Liefdeverdriet 1969 27-12-1969 1 (2wk) 14
M'n air-hostess 1970 18-04-1970 10 3 Nr. 23 in de Radio 2 Top 30
San Miguel 1970 02-05-1970 9 12 Nr. 23 in de Radio 2 Top 30
Hij komt terug 1970 18-07-1970 10 13 Nr. 18 in de Radio 2 Top 30
Linda 1970 28-11-1970 4 10 Nr. 6 in de Radio 2 Top 30
Zonneschijn 1971 27-03-1971 1 (2wk) 14 Nr. 1 in de Radio 2 Top 30
Aan mijn darling 1971 07-08-1971 2 17 Nr. 2 in de Radio 2 Top 30
Alle wegen leiden naar Rome 1971 11-12-1971 7 15 Nr. 4 in de Radio 2 Top 30
Wat je diep treft (vergeet je nooit) 1972 01-04-1972 7 16 Nr. 4 in de Radio 2 Top 30
Bid voor mij 1972 05-08-1972 4 12 Nr. 5 in de Radio 2 Top 30
Zonder jou ben ik verloren 1972 23-12-1972 6 16 Nr. 5 in de Radio 2 Top 30
Verboden dromen 1973 05-05-1973 2 18 Nr. 2 in de Radio 2 Top 30
Er is een plaats in mijn armen 1973 15-09-1973 3 14 Nr. 3 in de Radio 2 Top 30
Alle dagen Kerstmis 1973 22-12-1973 16 5 Nr. 25 in de Radio 2 Top 30
Nu sta ik daar 1974 16-02-1974 6 15 Nr. 11 in de Radio 2 Top 30
Lady Eliza (Mijn eerste liefde) 1974 22-06-1974 19 7 Nr. 14 in de Radio 2 Top 30
Als je vanavond niet kunt slapen 1974 26-10-1974 7 9 Nr. 9 in de Radio 2 Top 30
Je zien huilen kan ik niet 1975 15-02-1975 10 13 Nr. 12 in de Radio 2 Top 30
Mon amour à moi 1975 05-07-1975 6 13 Nr. 8 in de Radio 2 Top 30
Voor haar, voor hem, voor mij 1975 06-12-1975 12 7 Nr. 17 in de Radio 2 Top 30
Katarina 1975 10-01-1976 27 1
Doña Carmela 1976 24-04-1976 5 17 Nr. 7 in de Radio 2 Top 30
Denk je nog wel eens aan mij 1976 28-08-1976 9 15 Nr. 13 in de Radio 2 Top 30
Nooit laat ik je gaan 1976 11-12-1976 12 7 Nr. 13 in de Radio 2 Top 30
Omdat ik Vlaming ben 1977 19-03-1977 14 9 Nr. 20 in de Radio 2 Top 30
Zomerliefje 1977 16-07-1977 12 8 Nr. 19 in de Radio 2 Top 30
Goodbye Elvis 1977 10-09-1977 4 12 Nr. 4 in de Radio 2 Top 30
Een vrouw 1977 04-02-1978 19 4
Hier ben ik dan dj 1978 22-04-1978 22 7
To be or not to be disco 1978 01-07-1978 19 8 Nr. 25 in de Radio 2 Top 30
Kamer 501 1979 03-03-1979 26 1
Sil en de baby 1979 05-05-1979 23 4 Nr. 27 in de Radio 2 Top 30
In mijn caravan 1979 11-08-1979 15 8
Een huisje in Montmartre 1979 05-01-1980 22 5
Vaarwel 1980 28-06-1980 15 9
Hopeloos 1980 03-01-1981 9 17 Nr. 16 in de Radio 2 Top 30
One way love 1981 09-05-1981 34 4 Nr. 25 in de Radio 2 Top 30
't Leven is als toneel 1981 13-06-1981 12 14
Katia 1981 09-01-1982 25 4
Twee verliefde ogen 1982 08-05-1982 20 5 Nr. 30 in de Radio 2 Top 30
De Rode Duivels gaan naar Spanje 1982 29-05-1982 4 10 met de Rode Duivels /
Nr. 4 in de Radio 2 Top 30
Eenzaam zonder jou (nieuwe versie) 1982 02-10-1982 26 4 Nr. 20 in de Radio 2 Top 30
Esperanza 1982 03-11-1982 23 4 Nr. 20 in de Radio 2 Top 30
(Ga nooit alleen naar) Venetië 1983 11-06-1983 26 4
Omdat ik van je hou 1983 17-09-1983 22 4
Ave Maria 1983 31-12-1983 32 2 Nr. 26 in de Radio 2 Top 30
Vergeet Barbara 1984 17-03-1984 14 10
Ik mis je zo 1984 30-06-1984 22 8
Voorbij 1984 10-11-1984 29 5
Getto (In de ghetto) 1984 09-02-1985 19 7 met The Jordanaires
Tokyo by night 1985 22-06-1985 29 2
Een eenzaam hart (hoor je niet breken) 1985 28-09-1985 20 8 Nr. 30 in de Radio 2 Top 30
Gelukkig samen 1986 15-02-1986 21 8 met Bonnie St. Claire
De Rode Duivels gaan naar Mexico 1986 07-06-1986 38 2
Laat ze gaan 1987 02-01-1988 28 4
Hij kan niet zonder jou 1988 12-03-1988 28 4
Mooi, 't leven is mooi 1989 04-02-1989 14 16
Geef me liefde 1989 08-07-1989 9 10
De noorderwind 1989 14-10-1989 11 11
Bella Africa 1990 17-02-1990 49 2
De Rode Duivels gaan naar Rome 1990 23-06-1990 32 3 met de Rode Duivels
In de armen van een ander 1990 01-09-1990 20 9
Het staat in de sterren geschreven 1991 09-03-1991 39 6 met Jody Pijper
Zoals die zomer van Tien Om Te Zien 1991 20-07-1991 17 7
Met rock 'n roll in mijn hart 1991 28-12-1991 13 10
Alles 1992 04-04-1992 6 12
Helena 1992 25-07-1992 13 14
Moa ven toh 1992 07-11-1992 9 12
Kerstmis met jou 1992 26-12-1992 27 5
Niemand, niemand 1993 27-03-1993 38 5
Boven de wolken 1993 11-09-1993 17 10
Hoop doet leven 1993 18-12-1993 27 10
Een leven zonder liefde 1994 19-03-1994 40 10
Hemelsblauw 1994 30-07-1994 5 26
Tussen jou en mij 1994 28-01-1995 16 14 Nr. 16 in de Radio 2 Top 30
La melodia 1995 13-05-1995 6 14 Nr. 6 in de Radio 2 Top 30
Een hart van goud 1995 07-10-1995 13 9 Nr. 13 in de Radio 2 Top 30
Ik hoor je toe 1995 30-12-1995 34 8
De vreugde van de winnaar 1996 21-09-1996 27 4 Nr. 27 in de Radio 2 Top 30
Laat de liefde niet voorbijgaan 1996 21-12-1996 34 2
De mooiste 1997 07-06-1997 14 9 Nr. 14 in de Radio 2 Top 30
De zomer boogie woogie 1997 23-08-1997 22 6 Nr. 22 in de Radio 2 Top 30
Oh, my love 1997 29-11-1997 20 8 Nr. 20 in de Radio 2 Top 30
17 dagen op zee 1998 28-02-1998 tip4 -
Alleen gaan 1998 20-06-1998 12 14 Nr. 12 in de Radio 2 Top 30
Rendez-vous in 2000 1998 12-12-1998 tip14 -
Zwart geel rouge 1999 11-12-1999 38 4 met Rob Vanoudenhoven en Arno (als De III Belgen)
Sorry 2000 25-03-2000 50 1
Kom doe de line dance 2000 02-09-2000 26 11 Nr. 26 in de Radio 2 Top 30
Ware liefde 2000 09-12-2000 tip15 -
Geef al je zorgen maar aan mij 2001 19-05-2001 tip13 - Nr. 15 in de Radio 2 Top 30
Ik ben vrij! 2001 01-09-2001 39 2 Nr. 21 in de Radio 2 Top 30
Maria (Zo gaat dat altijd) 2001 03-08-2002 39 4 met The London Philharmonic Orchestra /
Nr. 14 in de Radio 2 Top 30
Amen (Laat de zon in je hart) 2003 26-07-2003 tip17 - m.m.v. Enes & The Worshippers
Daar sta je dan 2004 18-12-2004 39 2 Nr. 19 in de Radio 2 Top 30
Vlaanderen zingt Vlaanderen danst 2006 09-09-2006 49 1 Nr. 30 in de Radio 2 Top 30
Ik ben een zanger 2012 03-03-2012 tip19 - Nr. 18 in de Radio 2 Top 30
Zeg nooit 2012 16-06-2012 tip18 -
In de schaduw van de maan 2012 29-09-2012 tip29 -
Winter 2012 08-12-2012 tip27 -
Alleen gaan 2012 22-12-2012 tip46 - met Andrei Lugovski
Een vrouw zoals jij 2013 29-06-2013 tip50 -
Waar je ook maar bent 2014 08-02-2014 tip29 -
Viva la vida 2015 06-06-2015 tip15 -
Als de zomer weer voorbij zal zijn 2015 19-09-2015 tip12 - met Triggerfinger
Valentijn 2016 16-01-2016 tip5 -
Waarom sta je stil? 2016 12-03-2016 tip8 -
Route 66 2016 09-07-2016 tip4 -
Blijf bij mij 2017 09-09-2017 tip13 -
Heimwee naar huis (Live) 2017 18-11-2017 tip30 -
Als de muren konden praten (Live) 2018 27-01-2018 tip -
Hoop doet leven 2018 15-09-2018 tip18 - met Slongs
Als ik terugkijk 2023 11-06-2023 31 1*


Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		 Hoogste
positie		 Aantal
weken		 Opmerkingen
Pré-Top 40
Eenzaam zonder jou 1962 06-1963 23 4
Tijd voor Teenagers Top 10
Draai 797204 1964 16-05-1964 10 1
Top 40
Horen, zien en zwijgen 1967 26-08-1967 tip9 -
Arme Joe 1967 02-12-1967 tip16 -
20 minuten geduld 1968 16-03-1968 tip6 -
Viva el amor 1968 22-06-1968 tip12 -
Verboden dromen 1973 23-06-1973 tip12 -
Hier ben ik dan dj 1978 22-04-1978 tip11 -
Hopeloos 1980 13-06-1981 10 9 Nr. 6 in de Single Top 100
Het staat in de sterren geschreven 1991 08-06-1991 tip12 - met Jody Pijper /
Nr. 64 in de Single Top 100
Hemelsblauw 1997 - Nr. 100 in de Single Top 100

Radio 2 Top 2000

[bewerken | brontekst bewerken]
Nummer met notering(en)
in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1] 		'99'00'01'02'03'04'05'06'07'08'09'10'11'12'13'14'15'16'17'18'19'20'21'22'23
Eenzaam zonder jou -------174914531983-------------- -
  1. ↑ 1, 2, 3, … geeft de plaats aan; vet = hoogste notering. * = nummer was nog niet uitgekomen; - = nummer was niet genoteerd.
[bewerken | brontekst bewerken]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Will_Tura&oldid=67609046"