Naar inhoud springen

VVV-Venlo

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
VVV-Venlo
VVV-Venlo
VVV-Venlo
Naam Venlose Voetbal Vereniging Venlo
Bijnaam The Good Old
Opgericht 7 februari 1903
Plaats Vlag Venlo Venlo,
Vlag van Nederland Nederland
Stadion Covebo Stadion - De Koel -
Capaciteit 8.000
Voorzitter Vlag van Nederland Jeroen Oehlen
Algemeen directeur Vlag van Nederland Guus Pennings
Technisch directeur Vlag van Nederland John Lammers (a.i.)
Trainer Vlag van Nederland John Lammers
(Hoofd)sponsor Vlag van Nederland Venlo.fit
Kledingmerk Vlag van Zweden Craft
Competitie Eerste divisie (2024/25)
Prijzen KNVB beker: 1x
Eerste divisie: 3×
Website vvv-venlo.nl
Thuis
Uit
Geldig voor 2024/2025
Icoontje huidige resultaten VVV-Venlo in het seizoen 2024/25
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

VVV-Venlo (Venlose Voetbal Vereniging - Venlo) is een Nederlandse voetbalclub uit Venlo die op 7 februari 1903 werd opgericht. De afkorting VVV staat voor 'Venlose Voetbal Vereniging'. Het tenue van VVV-Venlo bestaat uit een geel shirt met een zwarte streep erdoorheen, zwarte broek en gele kousen. In de jaren 70 en 80 speelde de club enkele jaren in het rood-wit. De club heeft lange tijd haar thuiswedstrijden in Stadion De Kraal gespeeld. Sinds maart 1972 vormt Stadion De Koel de thuisbasis voor VVV-Venlo. Dit stadion bevindt zich letterlijk in een kuil (koel is Venloos dialect voor kuil) gelegen aan de Kaldenkerkerweg, boven op de steilrand in het oosten van Venlo. Het stadion wist ooit 24.500 toeschouwers te herbergen tijdens de wedstrijd VVV-Ajax in 1977 (2-2). In 2004 werd De Koel grondig verbouwd. Het onderkomen is sinds 2005 door het leven gegaan als Seacon Stadion -De Koel-, vanaf 2019 als Covebo Stadion -De Koel-.[1]

Geschiedenis

[bewerken | brontekst bewerken]

1903-1952: Ontstaan en eerste decennia

[bewerken | brontekst bewerken]

VVV is voortgekomen uit voetbalvereniging De Gouden Leeuw die eind negentiende eeuw door een groep vrienden in Venlo was opgericht. Er vonden nog enkele naamswijzigingen plaats, zo was de ploeg ook enige tijd bekend als Valuas. Uiteindelijk besloot men op 7 februari 1903 de naam in Venlose Voetbal Vereniging te veranderen, de huidige naam van de club. VVV mag zich hiermee tot een van de oudste verenigingen in het Nederlandse betaalde voetbal rekenen. In 1909 zijn de clubs VITOS en THOR opgegaan in VVV. In 1910 volgde Quick.[2]

De eerste jaren van zijn bestaan kon VVV niet in de hoogste klasse van het Nederlandse voetbal uitkomen. Tot aan het seizoen 1911/12 was er namelijk in het zuidelijk Nederland geen Eerste klasse, terwijl er wel een oostelijke en een westelijke Eerste klasse was. Vanaf het seizoen 1912/13 kreeg ook het zuiden een eigen Eerste klasse. VVV maakte hier, met wisselend succes, vanaf de invoering deel van uit. Na afloop van het seizoen 1921/22, volgde degradatie naar de Tweede klasse. Hierna speelde de ploeg vrij lang in de Tweede klasse, waarin gedurende diverse seizoenen het kampioenschap werd behaald. Het lukte niet om daarna te promoveren naar de Eerste klasse. Na het einde van de Tweede Wereldoorlog werd het aantal Eersteklassers uitgebreid, waarbij ook VVV hoorde. Tussen 1948 tot en met 1952 werd viermaal op rij een vierde plaats behaald in de Eerste klasse.

1953-1961: Betaald voetbal en glorietijd

[bewerken | brontekst bewerken]
Gijs Nass was jarenlang aanvoerder en spelbepaler van VVV in de begintijd van het betaalde voetbal

In 1953 kwam het tot een aanvaring met de KNVB, omdat zij VVV betichtte van betalingen aan spelers. De voetbalbond was traditioneel fel gekant tegen betalingen aan spelers. Betaald voetbal kwam er uiteindelijk toch nadat in 1953 de NBVB als professionele voetbalbond en tegenhanger van de KNVB werd opgezet. Het was echter niet VVV dat aan de NBVB-competitie deelnam, maar plaatsgenoot Sportclub Venlo '54 die op 3 augustus 1954 was opgericht. In deze beginfase van het betaalde voetbal speelde Sportclub Venlo '54 haar wedstrijden niet in Venlo, maar in Sportpark De Berckt in Baarlo. De eerste wedstrijd in het Nederlandse betaald voetbal, op 14 augustus 1954, was een oefenwedstrijd tussen Alkmaar '54 (voorloper van AZ) en Sportclub Venlo, die in Alkmaar met 3-0 gewonnen werd door de thuisploeg. Na de fusie van de KNVB en de NBVB, op 25 november 1954, fuseerden een dag later ook VVV en Sportclub Venlo. De nieuwe club droeg aanvankelijk de naam Sportclub VVV '03. In de eerste officiële KNVB-competitiewedstrijd wist de Venlose ploeg met 3-2 van Ajax in De Meer te winnen. In de jaren 50 en begin jaren 60 kon VVV een subtopper genoemd worden die regelmatig bovenin te vinden was. De club acteerde vanaf 1954 tot en met het 1962 op het hoogste niveau van het professionele voetbal. In dit tijdperk maakten onder meer de internationals Jan Klaassens, Faas Wilkes en Coy Koopal deel uit van de spelersgroep. In 1959 werd het grootste succes in de clubhistorie behaald met het winnen van de KNVB beker. In de finale werd de Haagse voetbalclub ADO in het eigen Zuiderpark Stadion met 4-1 verslagen. In 1960/61 werd de hoogste klassering voor VVV in de Eredivisie bereikt, de derde plaats, waarmee deelname aan de International Football Cup werd afgedwongen.

1962-1989: Eerste-, Tweede- en Eredivisie

[bewerken | brontekst bewerken]
De latere KNVB-voorzitter en UEFA-bestuurder Jeu Sprengers was van 1981 tot 1990 voorzitter van VVV

Na deze gloriejaren volgde er in 1962 degradatie naar de Eerste divisie, waarna er enkele seizoenen in de Tweede divisie gespeeld werd. Tijdens deze periode, en mede door grote financiële problemen, is het voortbestaan van de club in het geding geweest. Vanaf het seizoen 1972/73 werd onder leiding van trainer Rob Baan geleidelijk aan de weg omhoog ingeslagen en kon via het winnen van de nacompetitie in 1976 promotie naar de Eredivisie worden afgedwongen. De daaropvolgende twee seizoenen was VVV vooral in eigen huis meer succesvol en werd er van meer gerenommeerde grootmachten als Feyenoord en PSV gewonnen. Het seizoen 1978/79 werd goed begonnen, maar door trainers- en spelersperikelen volgde uiteindelijk toch een degradatie. Na enkele jaren was er in 1984/85 weer reden tot vreugde nadat via een tweede plaats de club wederom op het hoogste niveau terugkeerde. In 1986/87 en 1987/88 kende VVV onder trainer Jan Reker twee succesvolle seizoenen waarin het tweemaal als vijfde eindigde in de Eredivisie en daardoor deelnam aan de nacompetitie voor Europees voetbal. Bekende spelers uit die tijd zijn onder meer Ger van Rosmalen, Remy Reijnierse en de latere international Stan Valckx. In 1988 werd de halve finale van de KNVB beker bereikt, waarin in Kerkrade na verlenging met 1-3 van Roda JC werd verloren. In 1988/89 bleek door uitholling van zowel technische staf als spelersgroep de degradatie onafwendbaar.

1990-2023: Tussen Eerste en Eredivisie

[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste helft van de jaren 90 kende VVV enkele wisselvallige voetbalseizoenen. In 1990/91 promoveerde de ploeg via de nacompetitie (met twee beslissingswedstrijden tegen NAC Breda) naar de Eredivisie, maar een jaar later volgde alweer degradatie. Meteen daarop werd VVV in 1992/93 kampioen van de Eerste divisie, maar ook nu volgde een jaar later direct weer degradatie uit de Eredivisie. Hierna volgden een aantal jaren waarin de ploeg in de onderste regionen van de Eerste divisie verkeerde. In 2003/04 en 2004/05 haalde de club de nacompetitie, maar wist de club beide keren niet te promoveren. Gedurende het seizoen 2005/06 werd VVV-Venlo zelfs als de titelkandidaat gezien. Het gebrek aan scorend vermogen en de vele blessures waren er uiteindelijk debet aan dat men in de eindrangschikking genoegen moest nemen met een tweede plaats achter Excelsior. De club wist in de daaropvolgende en net ingevoerde play-offs opnieuw geen promotie af te dwingen, omdat de ploeg in de tweede ronde door De Graafschap werd uitgeschakeld. Voor het seizoen 2006/07 werd VVV-Venlo in eerste instantie geen promotiekansen toebedacht, dit door het vertrek van Marcel Meeuwis en Luwamo Garcia en een trainerswissel. Toch wist de ploeg evenals het voorafgaande seizoen op de tweede plaats te eindigen. Hierdoor kwam de club in tweede ronde van de play-offs uit tegen FC Den Bosch, dat in drie wedstrijden werd verslagen. Daarna moest VVV-Venlo het opnemen tegen Eredivisionist RKC Waalwijk. Thuis werd met 2-0 gewonnen, waarna in Waalwijk een 1-0 nederlaag volgde. De beslissende derde wedstrijd werd thuis met 3-0 gewonnen, waardoor VVV-Venlo opnieuw naar de Eredivisie promoveerde.

Het eredivisieseizoen 2007/08 kende, onder leiding van trainer André Wetzel, pieken en dalen. De hoogtepunten waren de gelijke spelen thuis tegen de 'top 3' (0-0 tegen Feyenoord, 2-2 tegen Ajax en 1-1 tegen PSV) en de uitoverwinningen op onder meer FC Utrecht, Willem II en Vitesse. Toch eindigde VVV-Venlo als zeventiende, waarna de club in de play-offs van 2008 verloor van ADO Den Haag, waardoor de Venlonaren na één seizoen eredivisie weer degradeerden naar de Eerste divisie.

Keisuke Honda (links) was tussen 2008 en 2010 een blikvanger bij VVV

Een jaar later keerde VVV onder aanvoering van Keisuke Honda terug in de Eredivisie. De koppositie werd op 27 september 2008 veroverd door thuis met 3-1 van de toenmalige nummer een Excelsior te winnen. Vanaf dat moment heeft VVV-Venlo tot aan het kampioenschap onafgebroken de ranglijst aangevoerd. Na afloop van dit seizoen werd Honda verkozen tot beste speler van de Eerste divisie.

Daarna kon VVV zich drie seizoenen handhaven op het hoogste niveau. VVV-Venlo begon het seizoen 2009/10 goed en speelde vijfmaal achter elkaar gelijk. Tegen Ajax werd wel in eigen huis met 4-0 verloren. Halverwege het seizoen stond de club op plaats 9 met 20 punten. Keisuke Honda scoorde zes keer in de eerste achttien gespeelde wedstrijden. In de winterstop werd de Japanse international aan CSKA Moskou verkocht voor zeven miljoen euro. Zijn vertrek betekende een keerpunt in de successen van VVV-Venlo. In de tweede helft van het seizoen werden weinig wedstrijden meer gewonnen. De club zakte af, maar enkele wedstrijden voor het eind van de competitie speelde de club zich veilig. Na het seizoen 2009/10 vertrokken Ruben Schaken en Adil Auassar naar Feyenoord en ging Gonzalo García García terug naar FC Groningen waarvan hij gehuurd was. Sandro Calabro tekende een contract voor twee jaar bij FC Sankt Gallen.

De club begon seizoen 2010/11 redelijk, met winstpartijen tegen De Graafschap en Heracles in de eerste twee maanden, maar al snel bivakkeerde de ploeg in de onderste regionen van de Eredivisie. Het gemis van de geroutineerde spelers van het voorgaande seizoen brak de ploeg met name defensief op en er werden veel kansen weggegeven. Ook aanvallend liep het niet, met als enige lichtpuntje de regelmatig scorende spits Ruud Boymans. Na afloop van de eerste seizoenshelft had VVV-Venlo tien punten. Deze resultaten deden voorzitter Hai Berden in de winterstop beslissen om trainer Jan van Dijk te ontslaan. Hij werd vervangen door assistent-trainer Willy Boessen, die het seizoen als interim-hoofdtrainer af maakte. Hij slaagde er in om VVV-Venlo voor de Eredivisie te behouden. De club overleefde de playoffs door FC Volendam en FC Zwolle in dubbele wedstrijden te verslaan. Ook wist de club op 15 juni 2011 Glen De Boeck te contracteren als nieuwe trainer. Op 6 december van hetzelfde jaar nam De Boeck ontslag.[3]

Voor de rest van het seizoen 2011/12 werd oud-Feyenoordspeler Ton Lokhoff aangetrokken als oefenmeester. Onder zijn leiding behaalde VVV weer een thuisoverwinning, tegen Feyenoord. De volgende twee wedstrijden werden echter, uitspelend, verloren. Desalniettemin haalde VVV de zestiende plaats, opnieuw goed voor playoffs, en trad het vervolgens succesvol aan tegen SC Cambuur en Helmond Sport.

In het seizoen 2012/13 ging het VVV-Venlo niet voor de wind. De ploeg eindigde op de zeventiende plaats. Hierdoor moest VVV het in de playoffs promotie/degradatie opnemen tegen Go Ahead Eagles. VVV verloor uit met 1-0 en thuis verloor de Limburgse ploeg met 0-3 en na vier jaar Eredivisie degradeerde VVV naar de Eerste divisie. In het seizoen 2013/14 hoopte VVV onder de nieuwe trainer René Trost direct weer terug te keren naar de Eredivisie. VVV pakte nog wel een periodetitel en eindigde op de vijfde plek, maar de latere promovendus FC Dordrecht bleek over twee wedstrijden te sterk (2-5). VVV koos vervolgens voor een nieuwe trainer. Maurice Steijn werd de opvolger van René Trost wiens contract niet werd verlengd. Onder leiding van Steijn vond VVV langzaam weer de weg omhoog. Ook in het seizoen 2014/15 bereikten de geelzwarten de playoffs. Ditmaal werden zij daarin door NAC Breda uitgeschakeld. In Steijn's tweede jaar, het seizoen 2015/16, eindigde VVV als tweede achter kampioen Sparta Rotterdam. In de playoffs werd de Venlose club verrassend uitgeschakeld door het lager geklasseerde Go Ahead Eagles. In Steijn's derde jaar, het seizoen 2016/17, veroverde VVV na een 4-0 overwinning op RKC Waalwijk op 28 november 2016 de koppositie om die vervolgens niet meer af te geven. Dankzij een 1-2 uitzege, eveneens op RKC, werd op 14 april 2017 promotie naar de Eredivisie afgedwongen. Een week later, na een 0-0 gelijkspel bij FC Eindhoven, mochten de geelzwarten het kampioenschap van de Eerste divisie vieren. Na een afwezigheid van vier jaar keerde VVV met ingang van het seizoen 2017/18 weer terug in de Eredivisie en wist zich daarin vervolgens dankzij een 15e plaats ook rechtstreeks te handhaven. In het daaropvolgende seizoen 2018/19 slaagde VVV er in om die klassering zelfs te verbeteren met een 12e plaats. In de zomer van 2019 vertrok trainer Maurice Steijn na een dienstverband van vijf jaar bij de Venlose club richting Verenigde Arabische Emiraten. Hij werd opgevolgd door Robert Maaskant die na zeven opeenvolgende competitienederlagen in november 2019 alweer aan de kant werd gezet. Nadat oud-speler Jay Driessen tijdelijk fungeerde als interim-trainer tot aan de winterstop, stelde de club Hans de Koning per 1 januari 2020 aan als nieuwe hoofdcoach. Deze slaagde er in om de club uit de degradatiezone te halen, waardoor de geelzwarten ook in het seizoen 2020/21 weer in de eredivisie uitkomen.

Met De Koning aan het roer werd in de zesde speelronde van het seizoen 2020/21 met maar liefst 0-13 verloren van Ajax. De wedstrijd ging de boeken in als de grootste einduitslag ooit in de Eredivisie. Ook hij moest na zeven verliespartijen op rij het veld ruimen, waarna Jos Luhukay op 17 maart 2021 werd benoemd tot zijn opvolger. Die wist het tij niet meer te keren en na een 3-1 uitnederlaag bij Ajax op 13 mei 2021 was degradatie naar de Eerste divisie een feit, ondanks 26 doelpunten van de Griekse spits Giorgos Giakoumakis die daarmee als allereerste VVV'er ooit topscorer werd van de Eredivisie. Wel werd de halve finale van de KNVB beker gehaald, het beste resultaat sinds 1988. In de Eerste divisie slaagde VVV er vervolgens niet in om een rol van betekenis te spelen. Wel plaatsten de geelzwarten zich in 2023 nog voor de playoffs, maar werden daarin in de halve finale na strafschoppen uitgeschakeld door de latere promovendus Almere City FC. Kort daarop kwam naar buiten dat de club in financiële problemen verkeerde, waardoor de sportieve ambities om snel op het hoogste niveau terug te keren in de koelkast gingen.[4][5] Die financiële problemen leidden in augustus 2023 tot de opstart van een WHOA-procedure.[6] Op 1 februari 2024 deed de Rechtbank Limburg een positieve uitspraak over het afgeronde WHOA-traject en het bijbehorende crediteuren-akkoord.[7] De rechtbank bepaalde dat de club het grootste deel van haar miljoenenschuld niet hoefde te betalen, waardoor het voortbestaan van de club niet langer op de tocht stond.[8]

Erelijst

[bewerken | brontekst bewerken]
  • KNVB beker: 1959
  • Kampioen Eerste divisie: 1993, 2009, 2017
  • Kampioen Tweede Klasse Zuid: 1923, 1925, 1927, 1933, 1940, 1942, 1944
  • Zilveren Bal: 1954
  • Derde plaats Eredivisie: 1961
  • Landskampioenschap tweede elftallen: 1989 en 1991
  • Promotie naar Eredivisie: 1976, 1985, 1991, 1993, 2007, 2009, 2017
  • Fair Play Cup: 1969 en 1971
  • VVCS Veldencompetitie: 2009[9]
  • Periodekampioen Eerste divisie: 1976, 1982, 1983, 1984, 1985, 1991, 1993, 1995, 2004, 2005, 2008, 2014, 2016
  • Nacompetitie Eredivisie Europees voetbal: 1987, 1988
  • Nacompetitie Eerste divisie: 1976, 1982, 1983, 1984, 1991, 1994, 1995, 1996, 1997, 2004, 2005
  • Play-offs promotie/degradatie Eredivisie: 2006, 2007, 2008, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2023

VVV in Europa

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1961 nam VVV deel aan de International Football Cup, de voorganger van de Intertoto Cup, die pas in 2009 afgeschaft werd. VVV werd tweede in groep 3, die gewonnen werd door Örgryte IS. Ajax won dit toernooi, in de finale, waar zij Feyenoord versloegen. Ook Sparta nam deel aan dit toernooi.

Ook in 1978 nam VVV deel aan de Intertoto Cup, inmiddels ook Europese Zomercompetitie genoemd. Dit toernooi was een mogelijkheid voor ploegen om in de zomer te kunnen blijven voetballen. In 1978 werden er twee edities gespeeld, omdat vanwege het WK in Argentinië de clubcompetities vroeg waren afgelopen. Daardoor was er een wel heel erg lange voetballoze periode. De Zomer Cup (of Intertoto Cup deel 1) werd in mei gespeeld en de reguliere Intertoto Cup (of Intertoto Cup deel 2) in juni/juli. VVV werd derde in groep 10, die gewonnen werd door een combinatieteam van het Hongaarse Ferencváros en Vasas.

Seizoen Competitie Ronde Tegenstander Thuis Uit Geheel PUC1
1961/62 International Football Cup Groep
B3 		Vlag van Zweden Örgryte IS 2–2 1–2 3–4 0.0
Vlag van Duitsland Borussia Neunkirchen 3–2 3–5 6–7
Vlag van Zwitserland FC Grenchen 1–0 3–1 4–1
1977/78 Intertoto Cup deel 1
Zomer Cup 		Groep
10 		Vlag van Hongarije Ferencváros/Vasas Budapest 4–3 1–2 5–5 0.0
Vlag van Italië US Foggia 2-2 0–3 2–5
Vlag van Frankrijk Olympique Lyon 1–0 0–1 1–1

1PUC = punten UEFA-coëfficiënten.

Clubcultuur

[bewerken | brontekst bewerken]

Clublied

[bewerken | brontekst bewerken]

Het officiële clublied van VVV-Venlo sinds 2005 is Alles heej is VVV...! en is in Venloos dialect geschreven door Frans Pollux. Tot 2005 gold het uit 1963 daterende Hup Hup Hup VVV als clublied.[10]

Mascotte

[bewerken | brontekst bewerken]

De officiële clubmascotte sinds 1 juli 2004 is een hond genaamd Koelie.

Jan Klaassens Award

[bewerken | brontekst bewerken]

Geboren en getogen Venlonaar Jan Klaassens geldt als een clubicoon. Het sigarenwinkeltje dat de 57-voudig international kreeg aangeboden van zijn club is in 2003 ingericht als een etalageachtige tentoonstellingsruimte vol memorabilia. Het Jan Klaassens Museum ligt in de binnenstad van Venlo en wordt geëxploiteerd door het Limburgs Museum. Sinds 2005 reikt VVV jaarlijks de Jan Klaassens Award uit aan het grootste talent uit de eigen jeugdopleiding.[11]

Herman Teeuwen Memorial

[bewerken | brontekst bewerken]

Een ander clubicoon is Herman Teeuwen, die in 2003 plotseling overleed. Sinds 2004 organiseert VVV-Venlo de Herman Teeuwen Memorial. In deze voorbereidingswedstrijd op het seizoen wordt tegen een andere binnen- of buitenlandse club gespeeld met als inzet een trofee.

Nummer 28

[bewerken | brontekst bewerken]

VVV maakte in juli 2015 bekend dat de club vanaf het officiële begin van het seizoen 2015-2016 nooit meer iemand met het rugnummer 28 zou laten spelen. Dit was het nummer van jeugdspeler Beau Vilters. Hij kwam op 14 juni 2015 op achttienjarige leeftijd om bij een verkeersongeval.[12]

Supporters

[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds 2006 heeft VVV-Venlo, naast de officiële supportersvereniging D'n Twellefde Man, ook twee officiële buitenlandse Fanclubs:[13] een Duitse Fanclub en een Japanse supportersclub met eigen website.[14]

Vak O3 op de Hai Berden-tribune geldt tijdens thuiswedstrijden als sfeertribune in Stadion De Koel.[15] Een deel van de supporters onderhoudt vriendschapsbanden met buitenlandse clubs: KFC Uerdingen uit Duitsland, West Bromwich Albion uit Engeland en Verbroedering Geel uit België.[16][17]

Bekende VVV-supporters zijn onder andere: politicus Geert Wilders, de profwielrenners Mike Teunissen en Roy Curvers, gitaristen Mark Jansen (Epica) en Theo Joosten (Rowwen Hèze), operazanger Sef Thissen en radio- en televisiepresentator Lex Uiting die in 2017 het kampioenslied van de club uit zijn geboortestad schreef.[18][19][20][21][22]

Samenwerkingsverbanden

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 3 juni 2024 maakten VVV-Venlo en Schalke 04 bekend een samenwerkingsverband te zijn aangegaan. Het doel daarvan is voornamelijk de uitwisseling van jonge, getalenteerde spelers aan VVV.[23]

In de voorbije jaren heeft VVV eerder al samengewerkt met andere buitenlandse clubs onder wie FC Porto, West Ham United en Coritiba FC.[24][25][26][27]

Organisatie

[bewerken | brontekst bewerken]

Bijgewerkt tot en met 28 mei 2024

Nat. Naam Functie Sinds Contract
Raad van Commissarissen
Vlag van Nederland Jeroen Oehlen Voorzitter 2021
Vlag van Nederland Niki Benders Lid RvC 2024
Vlag van Nederland Michel van Grunsven Lid RvC 2024
Vlag van Nederland Jos Rutten Lid RvC 2024
Directie
Vlag van Nederland Guus Pennings Algemeen Directeur 2024
Vlag van Nederland John Lammers Technisch Manager (a.i.) 2024 2026
Scouting
Vlag van Nederland Marc van Hintum Hoofd Scouting 2021 2025
Jeugdopleiding
Vlag van Nederland Thijs Matla Hoofd Jeugdopleiding 2024 2026

Eerste elftal

[bewerken | brontekst bewerken]

Selectie

[bewerken | brontekst bewerken]

Bijgewerkt tot en met 8 november 2024

Nr. Nat. Naam Contract Vorige club
Keepers
1 Vlag van Nederland Jan de Boer 2025 Vlag van Nederland FC Groningen
22 Vlag van Duitsland Tim Schrick amateur Vlag van Nederland Eigen Jeugd
23 Vlag van Nederland Delano van Crooij 2025 Vlag van Nederland Sparta Rotterdam
25 Vlag van Duitsland Zidane Taylan amateur Vlag van Nederland Eigen Jeugd
Verdedigers
2 Vlag van Nederland Robin Lathouwers 2025 Vlag van Nederland Jong AZ
3 Vlag van Nederland Roel Janssen 2025 Vlag van Nederland Fortuna Sittard
4 Vlag van Nederland Rick Ketting Aanvoerder 2025 Vlag van Finland FC Inter Turku
5 Vlag van Nederland Simon Janssen 2025 Vlag van Nederland Eigen Jeugd
12 Vlag van Nederland Sylian Mokono 2025 Vlag van Nederland Heracles Almelo
19 Vlag van Duitsland Emmanuel Gyamfi gehuurd Vlag van Duitsland FC Schalke 04
20 Vlag van Nederland Dylan Timber 2026 Vlag van Nederland Jong FC Utrecht
27 Vlag van Nederland Tijn Joosten amateur Vlag van Nederland Eigen Jeugd
33 Vlag van Frankrijk Gabin Blancquart 2026 Vlag van Frankrijk Valenciennes FC
35 Vlag van Nederland Yousri El Anbri amateur Vlag van Nederland Eigen Jeugd
36 Vlag van Nederland Darrel Lemmert amateur Vlag van Nederland Eigen Jeugd
37 Vlag van Nederland Diego van Zutphen 2026 Vlag van Nederland Eigen Jeugd
Middenvelders
6 Vlag van Nederland Joep Kluskens 2026 Vlag van Nederland Eigen Jeugd
8 Vlag van België Elias Sierra 2025 Vlag van Nederland Heracles Almelo
10 Vlag van Duitsland Paul Pöpperl gehuurd Vlag van Duitsland FC Schalke 04
21 Vlag van Nederland Max de Waal gehuurd Vlag van Nederland Willem II
24 Vlag van Nederland Mohammed Odriss 2026 Vlag van Nederland Eigen Jeugd
26 Vlag van Nederland Naïm Matoug amateur Vlag van Nederland Willem II
27 Vlag van Nederland Sven Janssen amateur Vlag van Nederland Eigen Jeugd
29 Vlag van Nederland Tim Braem 2027 Vlag van Nederland Eigen Jeugd
30 Vlag van Nederland Jens Jenniskens amateur Vlag van Nederland Eigen Jeugd
Aanvallers
7 Vlag van Duitsland Lasse Wehmeyer 2026 Vlag van Nederland Heracles Almelo
9 Vlag van Griekenland Konstantinos Doumtsios 2026 Vlag van Nederland TOP Oss
11 Vlag van Nederland Thijme Verheijen 2026 Vlag van Nederland Eigen Jeugd
14 Vlag van Nederland Yahcuroo Roemer amateur Vlag van Roemenië FC Voluntari
17 Vlag van Nederland Martijn Berden 2025 Vlag van Nederland Go Ahead Eagles
18 Vlag van Nederland Pepijn Doesburg 2026 Vlag van Nederland FC Dordrecht
32 Vlag van Syrië Mohamed Hegi amateur Vlag van Nederland Eigen Jeugd
34 Vlag van Iran Arwin Javad amateur Vlag van Iran Mes Rafsanjan

Staf

[bewerken | brontekst bewerken]

Bijgewerkt tot en met 5 november 2024

Nat. Naam Functie Sinds Contract Vorige club
Technische staf
Vlag van Nederland John Lammers hoofdtrainer 2024 2026 Vlag van Nederland Heracles Almelo
Vlag van Nederland Joeri Janssen assistent-trainer / trainer O21 2013 2026 Vlag van Nederland SC Irene
Vlag van Nederland Ivo Rossen assistent-trainer / transitiecoach 2024 Vlag van Nederland Heracles Almelo
Vlag van Nederland Anton Scheutjens keeperstrainer 2024 2026 Vlag van Nederland Ajax
Vlag van Nederland Roel Engelen teammanager 2022 onbepaald Vlag van Spanje Saudi Future Falcons
Vlag van Nederland Perrin Hendrix performance coach 2021
Vlag van Nederland Chris Heuvelmans video- en data-analist 2024 Nieuw
Medische staf
Vlag van Nederland Hans Kuijpers fysiotherapeut 2019 Vlag van Nederland VVV-Venlo jeugd
Vlag van Nederland Falk Louwers fysiotherapeut 2020 Vlag van Nederland PSV
Vlag van Nederland Rinus Louwers fysiotherapeut 2009 Vlag van Nederland FC Eindhoven
Vlag van Nederland Manon Peeters fysiotherapeut 2023 Vlag van Nederland VVV-Venlo jeugd
Vlag van Nederland Marc Prudon clubarts 2017
Vlag van Nederland Rolf Timmermans clubarts 2017 Vlag van Nederland PSV
Vlag van Nederland Sjoerd Kaarsemaker orthopedisch chirurg 2004

Overige elftallen

[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugdopleiding

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 1 juli 2010 hebben VVV en Helmond Sport hun jeugdelftallen samengevoegd onder de naam Voetbalacademie VVV/Helmond Sport.[28] Drie jaar later is die gecombineerde jeugdopleiding in het kader van de Regionale Jeugdopleiding een samenwerkingsverband aangegaan met PSV en FC Eindhoven onder de naam RJO PSV-EHV.[29] Met ingang van 1 juli 2016 is de jeugdopleiding van VVV weer geheel op eigen kracht verder gegaan.[30] Na een reorganisatie telt die jeugdopleiding met ingang van het seizoen 2018/19 nog zes teams: O10 en O12 (onderbouw), O13 en O15 (middenbouw) en O17 en O19 (bovenbouw).[31] De trainings- en wedstrijd accommodatie is gelegen aan de Merelweg te Venlo, tegenover Stadion De Koel.[32]

Vrouwenvoetbal

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie VVV-Venlo (vrouwenvoetbal) voor het hoofdartikel over dit onderwerp

Begin maart 2010 werd bekend dat VVV-Venlo het seizoen er op een elftal wil inschrijven in de Eredivisie voor vrouwen.[33] Vanaf seizoen 2010/11 trad de ploeg samen met FC Zwolle toe tot de competitie. Toen in juni 2012 duidelijk werd dat veel speelsters ervoor gingen kiezen de overstap te maken naar het nieuwe elftal PSV/FC Eindhoven werd besloten te stoppen met het elftal.[34]

Overzichtslijsten

[bewerken | brontekst bewerken]

Competitieresultaten vanaf 1911/12

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1912 4e
    Tweede klasse B
  • 1913 2e
    Tweede klasse B
  • 1914 6e
    Eerste klasse
  • 1915 2e
    Eerste klasse
  • 1916 8e
    Eerste klasse
  • 1917 8e
    Eerste klasse
  • 1918 7e
    Eerste klasse
  • 1919 7e
    Eerste klasse
  • 1920 7e
    Eerste klasse
  • 1921 6e
    Eerste klasse
  • 1922 11e
    Eerste klasse
  • 1923 1e
    Tweede klasse B
  • 1924 5e
    Tweede klasse B
  • 1925 1e
    Tweede klasse B
  • 1926 3e
    Tweede klasse B
  • 1927 1e
    Tweede klasse B
  • 1928 3e
    Tweede klasse B
  • 1929 3e
    Tweede klasse B
  • 1930 2e
    Tweede klasse B
  • 1931 7e
    Tweede klasse B
  • 1932 3e
    Tweede klasse B
  • 1933 1e
    Tweede klasse B
  • 1934 9e
    Tweede klasse B
  • 1935 3e
    Tweede klasse B
  • 1936 6e
    Tweede klasse B
  • 1937 8e
    Tweede klasse B
  • 1938 2e
    Tweede klasse B
  • 1939 2e
    Tweede klasse B
  • 1940 1e
    Tweede klasse
  • 1941 5e
    Tweede klasse B
  • 1942 1e
    Tweede klasse C
  • 1943 2e
    Tweede klasse C
  • 1944 1e
    Tweede klasse C
  • 1945
  • 1946 8e
    Eerste klasse I
  • 1947 6e
    Eerste klasse V
  • 1948 9e
    Eerste klasse I
  • 1949 4e
    Eerste klasse V
  • 1950 4e
    Eerste klasse V
  • 1951 4e
    Eerste klasse E
  • 1952 4e
    Eerste klasse D
  • 1953 5e
    Eerste klasse C
  • 1954 4e
    Eerste klasse C
  • 1955 2e
    Eerste klasse (prof) D
  • 1956 5e
    Hoofdklasse (prof) A
  • 1957 7e
    Eredivisie
  • 1958 7e
    Eredivisie
  • 1959 9e
    Eredivisie
  • 1960 6e
    Eredivisie
  • 1961 3e
    Eredivisie
  • 1962 17e
    Eredivisie
  • 1963 14e
    Eerste divisie
  • 1964 14e
    Eerste divisie
  • 1965 8e
    Eerste divisie
  • 1966 15e
    Eerste divisie
  • 1967 2e
    Tweede divisie
  • 1968 18e
    Eerste divisie
  • 1969 15e
    Tweede divisie
  • 1970 16e
    Tweede divisie
  • 1971 11e
    Tweede divisie
  • 1972 16e
    Eerste divisie
  • 1973 18e
    Eerste divisie
  • 1974 16e
    Eerste divisie
  • 1975 5e
    Eerste divisie
  • 1976 2e
    Eerste divisie
  • 1977 13e
    Eredivisie
  • 1978 14e
    Eredivisie
  • 1979 18e
    Eredivisie
  • 1980 12e
    Eerste divisie
  • 1981 13e
    Eerste divisie
  • 1982 7e
    Eerste divisie
  • 1983 7e
    Eerste divisie
  • 1984 10e
    Eerste divisie
  • 1985 2e
    Eerste divisie
  • 1986 13e
    Eredivisie
  • 1987 5e
    Eredivisie
  • 1988 5e
    Eredivisie
  • 1989 17e
    Eredivisie
  • 1990 4e
    Eerste divisie
  • 1991 3e
    Eerste divisie
  • 1992 18e
    Eredivisie
  • 1993 1e
    Eerste divisie
  • 1994 17e
    Eredivisie
  • 1995 12e
    Eerste divisie
  • 1996 5e
    Eerste divisie
  • 1997 4e
    Eerste divisie
  • 1998 11e
    Eerste divisie
  • 1999 11e
    Eerste divisie
  • 2000 15e
    Eerste divisie
  • 2001 18e
    Eerste divisie
  • 2002 13e
    Eerste divisie
  • 2003 13e
    Eerste divisie
  • 2004 7e
    Eerste divisie
  • 2005 3e
    Eerste divisie
  • 2006 2e
    Eerste divisie
  • 2007 2e
    Eerste divisie
  • 2008 17e
    Eredivisie
  • 2009 1e
    Eerste divisie
  • 2010 12e
    Eredivisie
  • 2011 17e
    Eredivisie
  • 2012 16e
    Eredivisie
  • 2013 17e
    Eredivisie
  • 2014 5e
    Eerste divisie
  • 2015 7e
    Eerste divisie
  • 2016 2e
    Eerste divisie
  • 2017 1e
    Eerste divisie
  • 2018 15e
    Eredivisie
  • 2019 12e
    Eredivisie
  • 2020 13e
    Eredivisie
  • 2021 17e
    Eredivisie
  • 2022 10e
    Eerste divisie
  • 2023 7e
    Eerste divisie
  • 2024 12e
    Eerste divisie

In elke staaf van de grafiek staat van boven naar beneden vermeld:

  • Eindnotering
Dit is de positie die de club heeft bereikt in de competitie, zonder eventuele beslissings-, play-off- of nacompetitiewedstrijden die nodig zijn geweest om bijvoorbeeld de kampioen van de competitie te bepalen.
Indien een * achter het getal staat is de notering een tussenstand en kan het zijn dat de notering niet overeenkomt met de uiteindelijke eindstand van de competitie.
Staat er een - dan is het seizoen nog bezig en is er geen definitieve uitslag bekend.
Staat er xx op de positie van de notering, dan heeft de club vroegtijdig de competitie verlaten. Dit kan onder andere komen door terugtrekking van het team, faillissement van de club of door een uitgedeelde straf van de KNVB. In veel gevallen staat elders in het artikel de reden vermeld.
Staat er een ? dan is het resultaat uit het verleden onbekend, en is alleen de competitie of het niveau bekend van dat seizoen.
In de seizoenen 2019/20 en 2020/21 werd wegens de coronacrisis het amateurvoetbal afgebroken. Daardoor kennen deze staven geen eindklassering (middels -- weergegeven).
  • Competitieniveau en afdelingsletter of Officiële eindstand Eredivisie
    • Competitieniveau en afdelingsletter
    Hierbij geeft het getal het niveau weer, dat ook terug te vinden is in de legenda. De letter is de afdelingsaanduiding en wordt gebruikt wanneer er meer afdelingen zijn op hetzelfde niveau. De afdelingsletter is altijd een hoofdletter en wordt meestal zonder nummer gebruikt.
    Voorbeeld: 2F is niveau 2e klasse competitie F.
    Het competitieniveau en nummer wordt niet vermeld wanneer er slechts één competitie van dit niveau was.
    • Officiële eindstand Eredivisie (getal staat tussen haakjes vermeld)
    Sinds de introductie van play-offwedstrijden voor Europees voetbal na afloop van de reguliere competitie in 2005/06, is de KNVB verplicht een eindstand van de Eredivisie door te geven aan de UEFA aan de hand van deze play-offwedstrijden.
    Bij deze eindstand staan clubs die zich hebben gekwalificeerd voor Europees voetbal hoger dan clubs die zich niet wisten te kwalificeren. Indien er geen verschil was tussen de eindnotering en de officiële eindstand, staat dit getal niet vermeld.
  • Onderafdeling
Hier staat afgekort de naam van de onderafdeling indien de club in dat jaar in een onderafdeling uitkwam. Tevens staat deze afkorting in de legenda en wordt gelinkt naar het artikel over deze onderafdeling. Deze afkorting wordt alleen vermeld wanneer de club in het verleden in verschillende onderafdelingen heeft gespeeld. Deze vermelding is in de staaf altijd in kleine letters. Deze onderafdelingen zijn na het seizoen 1995/96 afgeschaft. Heeft de club in slechts één onderafdeling gespeeld, dan is dit alleen terug te vinden in de legenda.

Onder de staaf staat het jaartal vermeld waarin het seizoen is afgesloten. 15 verwijst naar het seizoen 2014/15 of eventueel het seizoen 1914/15.

Wanneer een staaf leeg is, zijn deze gegevens niet bekend. Het kan ook zijn dat de club dat seizoen niet heeft meegespeeld op het hogere amateurniveau, vroegtijdig de competitie heeft verlaten of uit de competitie is gezet.
In het seizoen 1944/45 was er wegens de Tweede Wereldoorlog geen regulier competitievoetbal.

Opmerking: In de 1e klasse en lager spelen de clubs in districten. Deze districten staan niet vermeld in de grafiek.

Seizoensoverzichten

[bewerken | brontekst bewerken]
Resultaten van VVV-Venlo sinds de toetreding in het betaald voetbal in 1954
Seizoen Competitie Kwalificatie KNVB beker Bijzonderheid
Divisie GW W G V PNT DV DT POS
1954/55 Eerste klasse D 26 15 7 4 37 54 21 2e Hoofdklasse Geen bekertoernooi VVV treedt toe tot het betaald voetbal
1955/56 Hoofdklasse A 34 16 8 10 40 55 34 5e Eredivisie Geen bekertoernooi –
1956/57 Eredivisie 34 16 6 12 38 50 53 7e – Kwartfinale –
1957/58 Eredivisie 34 14 7 13 35 61 59 7e – 2e ronde –
1958/59 Eredivisie 34 13 10 11 36 71 65 8e – Winnaar –
1959/60 Eredivisie 34 12 12 10 36 57 60 6e – Geen bekertoernooi –
1960/61 Eredivisie 34 18 6 10 42 77 47 3e International Football Cup Kwartfinale –
1961/62 Eredivisie 34 10 7 17 27 38 62 17e Rechtstreekse degradatie 3e ronde –
1962/63 Eerste divisie 30 7 9 14 23 40 63 14e – 4e ronde –
1963/64 Eerste divisie 30 7 9 14 23 38 66 14e – 2e ronde –
1964/65 Eerste divisie 30 9 11 10 29 46 51 8e – 2e ronde –
1965/66 Eerste divisie 28 4 5 19 13 32 78 15e Rechtstreekse degradatie Groepsfase –
1966/67 Tweede divisie 44 22 15 7 59 79 41 2e Rechtstreekse promotie Geen deelname Naamsverandering naar FC VVV
1967/68 Eerste divisie 36 9 5 22 23 47 81 18e Degradatiewedstrijden tegen RCH (3–3 & 3–4) Groepsfase –
1968/69 Tweede divisie 34 9 9 16 27 40 69 15e – 1e ronde –
1969/70 Tweede divisie 32 5 8 19 18 29 61 16e – 1e ronde –
1970/71 Tweede divisie 32 11 8 13 30 42 46 11e – 1e ronde –
1971/72 Eerste divisie 40 11 12 17 34 42 50 16e – 1e ronde –
1972/73 Eerste divisie 38 6 16 16 28 25 45 18e – 2e ronde –
1973/74 Eerste divisie 38 8 17 13 33 46 53 16e – 2e ronde –
1974/75 Eerste divisie 36 15 13 8 43 59 30 5e – 2e ronde –
1975/76 Eerste divisie 36 21 7 8 49 61 33 2e Nacompetitie 2e ronde Promotiewedstrijden tegen Fortuna SC (2–1 & 0–2), Vitesse (2–0 & 0–0) en Wageningen (2–0 & 2–1)
1976/77 Eredivisie 34 8 11 15 27 37 60 13e – 2e ronde –
1977/78 Eredivisie 34 9 10 15 28 46 66 14e Intertoto Cup 2e ronde –
1978/79 Eredivisie 34 4 6 22 14 23 79 18e Rechtstreekse degradatie 2e ronde –
1979/80 Eerste divisie 36 13 9 14 35 55 68 12e – 1e ronde –
1980/81 Eerste divisie 36 14 5 17 33 68 74 13e – 3e ronde –
1981/82 Eerste divisie 34 15 11 8 41 64 47 7e Nacompetitie 2e ronde Promotiewedstrijden tegen SBV Excelsior (1–1 & 4–0), sc Heerenveen (1–2 & 0–1) en Telstar (2–1 & 2–4)
1982/83 Eerste divisie 30 14 3 13 31 54 56 7e Nacompetitie 3e ronde Promotiewedstrijden tegen FC Den Bosch '67 (0–3 & 2–0), SC Cambuur (0–1 & 1–2) en MVV (0–2 & 0–1)
1983/84 Eerste divisie 32 14 4 14 32 54 53 10e Nacompetitie 2e ronde Promotiewedstrijden tegen De Graafschap (4–0 & 0–0), NAC (0–1 & 0–5) en N.E.C. (4–1 & 4–0)
1984/85 Eerste divisie 34 20 5 9 45 75 39 2e Rechtstreekse promotie 2e ronde –
1985/86 Eredivisie 34 11 5 18 27 39 62 13e – 1e ronde Naamsverandering naar VVV
1986/87 Eredivisie 34 10 17 7 37 46 45 5e Nacompetitie voor UEFA Cup 3e ronde Wedstrijden tegen Roda JC (1–3 & 1–1), FC Twente (0–1 & 2–1) en FC Utrecht (2–2 & 0–3)
1987/88 Eredivisie 34 13 12 9 38 43 35 5e Nacompetitie voor UEFA Cup Halve finale Wedstrijden tegen FC Groningen (0–2 & 0–0), FC Twente (4–1 & 1–2) en Willem II (1–0 & 1–4)
1988/89 Eredivisie 34 5 14 15 24 37 60 17e Rechtstreekse degradatie 2e ronde –
1989/90 Eerste divisie 36 12 15 9 39 53 44 4e – 2e ronde –
1990/91 Eerste divisie 38 21 7 10 49 73 49 3e Nacompetitie Kwartfinale Promotiewedstrijden tegen Dordrecht '90 (2–0 & 1–1), Eindhoven (1–1 & 2–1) en NAC (1–0 & 1–2)
1991/92 Eredivisie 34 3 6 25 12 32 84 18e Rechtstreekse degradatie 2e ronde –
1992/93 Eerste divisie 34 24 2 8 50 84 46 1e Rechtstreekse promotie 3e ronde –
1993/94 Eredivisie 34 7 11 16 25 30 62 17e Nacompetitie 3e ronde Degradatiewedstrijden tegen De Graafschap (2–1 & 2–1), SC Heracles '74 (1–3 & 4–0) en N.E.C. (1–2 & 1–2)
1994/95 Eerste divisie 34 10 9 15 29 54 62 12e Nacompetitie 2e ronde Promotiewedstrijden tegen AZ (3–4 & 1–1), SBV Excelsior (3–0 & 0–2) en Go Ahead Eagles (1–1 & 2–3)
1995/96 Eerste divisie 34 15 12 7 57 55 33 5e Nacompetitie Kwartfinale Promotiewedstrijden tegen FC Den Bosch (2–0 & 0–0), SC Heracles '74 (0–3 & 1–4) en FC Volendam (0–1 & 0–1)
1996/97 Eerste divisie 34 16 9 9 57 55 40 4e Nacompetitie 2e ronde Promotiewedstrijden tegen Cambuur Leeuwarden (0–2 & 2–3), Go Ahead Eagles (1–3 & 1–5) en N.E.C. (2–3 & 0–6)
1997/98 Eerste divisie 34 12 11 11 47 45 46 11e – Groepsfase –
1998/99 Eerste divisie 34 12 6 16 42 59 66 11e – 2e ronde –
1999/00 Eerste divisie 34 8 11 15 35 38 62 15e – Groepsfase –
2000/01 Eerste divisie 34 8 4 22 28 37 63 18e – Achtste finale –
2001/02 Eerste divisie 34 11 5 18 38 51 64 13e – 3e ronde –
2002/03 Eerste divisie 34 10 7 17 37 42 60 13e – 3e ronde –
2003/04 Eerste divisie 36 19 4 13 61 76 62 7e Nacompetitie 2e ronde Naamsverandering naar VVV-Venlo
Promotiewedstrijden tegen Helmond Sport (6–0 & 3–1), Sparta Rotterdam (0–2 & 1–1) en Vitesse (1–1 & 0–5)
2004/05 Eerste divisie 36 18 8 10 62 56 36 3e Nacompetitie 2e ronde Promotiewedstrijden tegen RBC Roosendaal (2–1 & 0–2), Stormvogels Telstar (1–3 & 1–2) en FC Volendam (2–1 & 1–4)
2005/06 Eerste divisie 38 20 8 10 68 53 34 2e Play-off Achtste finale Promotiewedstrijden tegen De Graafschap (1–1 & 2–4)
2006/07 Eerste divisie 38 21 8 9 71 64 44 2e Play-off 2e ronde Promotiewedstrijden tegen FC Den Bosch (2–1 & 0–1 & 1–0) en RKC Waalwijk (2–0 & 0–1 & 3–0)
2007/08 Eredivisie 34 7 8 19 29 44 76 17e Play-off 2e ronde Degradatiewedstrijden tegen ADO Den Haag (0–1 & 1–0 & 0–2)
2008/09 Eerste divisie 38 25 5 8 80 86 38 1e Rechtstreekse promotie 2e ronde –
2009/10 Eredivisie 34 8 11 15 35 43 57 12e – 3e ronde –
2010/11 Eredivisie 34 6 3 25 21 34 76 17e Play-off 3e ronde Degradatiewedstrijden tegen FC Volendam (2–1 & 2–0) en FC Zwolle (2–1 & 2–2)
2011/12 Eredivisie 34 9 4 21 31 42 78 16e Play-off 2e ronde Degradatiewedstrijden tegen SC Cambuur (0–0 & 4–3) en Helmond Sport (2–1 & 2–2)
2012/13 Eredivisie 34 6 10 18 28 33 62 17e Play-off 2e ronde Degradatiewedstrijden tegen Go Ahead Eagles (0–1 & 0–3)
2013/14 Eerste divisie 38 18 7 13 61 58 52 5e Play-off 3e ronde Promotiewedstrijden tegen FC Dordrecht (1–3 & 1–2)
2014/15 Eerste divisie 38 16 12 10 60 48 43 7e Play-off Achtste finale Promotiewedstrijden tegen NAC Breda (0–1 & 0–3)
2015/16 Eerste divisie 36 23 6 7 75 85 39 2e Play-off 2e ronde Promotiewedstrijden tegen Go Ahead Eagles (0–1 & 2–2)
2016/17 Eerste divisie 38 25 5 8 80 75 35 1e Rechtstreekse promotie 2e ronde –
2017/18 Eredivisie 34 7 13 14 34 35 54 15e – Achtste finale –
2018/19 Eredivisie 34 11 8 15 63 41 47 12e – 2e ronde –
2019/20 Eredivisie 26 8 4 14 51 28 24 13e – 1e ronde –
2020/21 Eredivisie 34 6 5 23 91 23 43 17e Rechtstreekse degradatie Halve finale –
2021/22 Eerste divisie 38 14 6 18 64 48 50 10e – 1e ronde –
2022/23 Eerste divisie 38 16 10 12 51 58 56 7e Play-off 2e ronde Promotiewedstrijden tegen Willem II (3-2 & 2–2) en Almere City (1–1 & 1–1)
2023/24 Eerste divisie 38 13 9 16 58 48 53 12e – 1e ronde –

Bekende (oud-)spelers

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Lijst van spelers van VVV-Venlo (mannen) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Internationals

[bewerken | brontekst bewerken]

Onderstaande spelers hebben tijdens hun loopbaan bij VVV-Venlo een of meerdere wedstrijden gespeeld voor het Nederlands elftal.

Topscorers

[bewerken | brontekst bewerken]

Trainers

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie lijst van trainers van VVV-Venlo voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Voorzitters

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Vlag van Nederland Jo van Daalen: 1937–1953
  • Vlag van Nederland Johan Berendsen: 1953–1954
  • Vlag van Nederland Jo van Daalen: 1954–1959
  • Vlag van Nederland Pico Tjen Tjauw Min: 1959–1963
  • Vlag van Nederland Leo van Stokkum: 1963–1964
  • Vlag van Nederland Jo van Daalen: 1964–1966
  • Vlag van Nederland Wil Dusch: 1966–1973
  • Vlag van Nederland Jan Hovers: 1973–1978
  • Vlag van Nederland Jan Gerits: 1978–1979
  • Vlag van Nederland Jan Hovers: 1979–1980
  • Vlag van Nederland Geert Beusker: 1980–1981
  • Vlag van Nederland Jeu Sprengers: 1981–1990
  • Vlag van Nederland Jan Vlaminckx: 1990–1995
  • Vlag van Nederland Leon Wintels: 1995–1998
  • Vlag van Nederland Nico van Knippenberg: 1998–1999
  • Vlag van Nederland Gerard Geraeds: 1999–2003
  • Vlag van Nederland Hai Berden: 2003–2018
  • Vlag van Nederland Ineke Gutterswijk-Luiten: 2018–2024
  • Vlag van Nederland Jeroen Oehlen: 2024–

Museum

[bewerken | brontekst bewerken]

De club heeft een eigen museum ingericht, in de fanshop. Hierin wil de club historische stukken laten zien die met de voetbalhistorie te maken hebben. Begin 2022 is er een expositie geweest over 50 jaar De Koel.[36] Ook ligt aan de Parade een mini-museum over een voormalig speler van VVV, het Jan Klaassens Museum.

Accommodaties

[bewerken | brontekst bewerken]

Covebo Stadion - De Koel -

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Covebo Stadion - De Koel - voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

VVV-Venlo speelt zijn thuiswedstrijden sinds 1972 in het Covebo Stadion - De Koel -. De grasmat is in het seizoen 2013-14 vervangen door kunstgras.[37][38] In mei 2020 nam VVV na zeven jaar weer afscheid van het kunstgrasveld. Vanaf het seizoen 2020–2021 ligt er weer echt gras in De Koel.[39]

Het stadion biedt plaats aan 8000 toeschouwers. Vanaf 2006 werden plannen ontwikkeld voor het bouwen van een nieuw multifunctioneel wedstrijdstadion. Begin december 2013 werd hierdoor een streep gezet.[40] VVV koos er daarom voor De Koel kwalitatief te gaan verbeteren.[41] In juni 2017 bracht de club plannen naar buiten voor een grondige verbouwing.[42] Het zou gaan om een meerjarenproject met als uiteindelijk doel een compact stadion met dichte hoeken en een capaciteit van uiteindelijk 12.000 overdekte plaatsen.[43] In het voorjaar van 2021 liet algemeen directeur Marco Bogers doorschemeren wederom de haalbaarheid van een nieuw stadion elders te gaan onderzoeken.[44]

Sportpark Merelweg

[bewerken | brontekst bewerken]

De jeugdopleiding van VVV is sinds de winterstop van het seizoen 2017/18 gehuisvest op het terrein van amateurclub VV VOS, tegenover het stadion gelegen aan de Merelweg. VVV beschikt er over een eigen gebouw van ruim tweehonderd vierkante meter, met onder meer een krachthonk, medische ruimte, kantoren voor trainers en een leslokaal. De wedstrijden en trainingen van de jeugdelftallen worden ook op dit sportpark afgewerkt.[45]

Stadion De Kraal

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Stadion De Kraal voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Het vorige stadion van VVV-Venlo, het Stadion De Kraal, ligt op een steenworp afstand van De Koel. De Kraal is sinds de zomer van 2020 weer in gebruik genomen als trainingslocatie van de club.[46]

[bewerken | brontekst bewerken]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=VVV-Venlo&oldid=68356761"