Stroomgebied van de Maas

Het stroomgebied van de Maas of het Maasbekken is het gebied in Frankrijk, Luxemburg, België, Duitsland en Nederland waarbinnen alle oppervlaktewater afstroomt naar de Maas en haar zijrivieren.

Algemeen

Fysisch gezien bedraagt de oppervlakte ruim 35.000 km². Er wonen meer dan negen miljoen mensen. Soms wordt het stroomgebied van de Mark en de Steenbergse Vliet niet meer tot dat van de Maas gerekend, aangezien zij door kunstmatige ingrepen uitmonden in het Volkerak en dus de Oosterschelde.

Het stroomgebied ligt verspreid over vijf landen, namelijk:

Frankrijk: 9.000 km²
Luxemburg: <500 km²
België: 14.000 km²
- Waals Gewest: 12.000 km²
- Vlaams Gewest: 2.000 km²
Duitsland: 4.000 km²
Nederland: 8.000 km²

De regeringen van deze zeven landen en gewesten zitten sinds 2002^[1] samen in de 'Internationale Maascommissie'. Deze commissie werd opgericht dankzij het Maasverdrag (1994).

Zijrivieren

Hierna zijn de zijrivieren en vertakkingen opgegeven volgens hun nabijheid bij de monding. Voor iedere rivier wordt tussen haakjes de plaats van de monding vermeld. De zijrivieren zijn ingedeeld naar het land waar ze in de Maas stromen.

Stroomgebied in Vlaanderen

De Jeker ontspringt op de grens van Limburg en Luik en slingert zich een baan langs de taalgrens. Ze komt het Vlaamse Gewest binnen in Lauw en stroomt vervolgens 16,5 km over Tongers grondgebied. Te Glaaien (Frans: Glons) steekt ze de taalgrens terug over naar Waalse bodem. Te Kanne wordt de Jeker weer Vlaams en stroomt ze door een sifon onder het Albertkanaal. Vervolgens verlaat ze de provincie naar Nederlands Limburg (om aldaar uit te monden te Maastricht in de Maas).
De Voer ontspringt nabij de Commanderij van Sint-Pieters-Voeren. Zowel de Voerstreek, de gemeente Voeren als de daarin gelegen plaatsen 's-Gravenvoeren, Sint-Martens-Voeren en Sint-Pieters-Voeren hebben hun naam aan deze beek te danken. Net over de grens met Nederland te Laag-Caestert vloeit het riviertje in de Maas. Het riviertje heeft drie zijrivieren: de Veurs, de Noorbeek en de Beek. De Berwijn is eveneens een zijrivier van de Maas. Het riviertje stroomt slechts kortstondig over het Vlaamse grondgebied en dit eveneens te Voeren.
De Maas zelf ten slotte komt Vlaanderen binnen nabij Kanne (bij Riemst). Ze vormt alhier de grens tussen Belgisch Limburg en Nederlands Limburg. Dit gedeelte van de Maas staat bekend als de Grensmaas en ligt tussen Eijsden-Maastricht en Smeermaas-Kessenich. De Maas meandert er veel en is omwille van de scheepvaart vervangen door het laterale kanaal Zuid-Willemsvaart. De Maas zet bij dat meanderen, maar ook tijdens overstromingen, veel grind af, die een grootschalige ontginning op gang heeft gebracht. De duidelijke sporen daarvan zijn de uitgestrekte Maasplassen. Voorbij Maaseik is de rivier weer bevaarbaar. Zo'n 5 km verder stroomt ze Nederlands gebied binnen.
Daarnaast is er in het stroomgebied ook nog de rivier de Mark. De rivier ontspringt in het Turnhouts Vennengebied tussen Merksplas, Turnhout en Baarle. Vervolgens stroomt de rivier via Merksplas, Wortel en Hoogstraten richting Nederland (Breda). Alvorens de grens te passeren voegen zich onder meer de Kleine Mark, de Hollandse Loop en het Merkske zich bij de Mark.
Voorts is er ook nog de Dommel waarvan de bron zich bevindt op het Kempens plateau nabij het gehucht Wauberg in de gemeente Peer. Het riviertje stroomt via Overpelt en Neerpelt richting Nederlandse grens.

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Internationale Maascommissie. Rijkswaterstaat.

[1] Internationale Maascommissie. Rijkswaterstaat.

[1]