Naar inhoud springen

Stanley Cup

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Stanley Cup

De Stanley Cup, oorspronkelijk de Dominion Hockey Challenge Cup genoemd, wordt elk jaar door de National Hockey League aan de kampioen van de play-offs uitgereikt.

De Stanley Cup, een decoratieve schaal die hij van een Londense zilversmid had gekocht, werd door Frederick Arthur Stanley, de toenmalige Gouverneur-generaal van Canada, in 1892 als trofee beschikbaar gesteld. Oorspronkelijk werd de Cup gegeven aan het beste amateurijshockeyteam van Canada. De houder van de Cup werd uitgedaagd door andere teams en zodoende werd bepaald wie de beste was. Sinds 1926 wordt de Stanley Cup uitgereikt aan de winnaar van de NHL. Legendarische Coaches als Dick Irvin (van 1929 t/m 1955 actief bij de Chicago Blackhawks, Toronto Maple Leafs en de Montreal Canadiens), Hector Blake (coach van de Montreal Canadiens van 1955 t/m 1968), Clerence Day (van 1940 t/m 1950 hoofdcoach van de Toronto Maple Leafs, waar hij 5 stanley cups won), Al Arbour (van 1973 t/m 1994 hoofdcoach van de New York Rangers waar hij vele prijzen won), Scotty Bowman (Hoofdcoach van de St. Louis Blues en de Montreal Canadiens in de jaren 1970 en in de jaren 1980 en 1990 coach van de Buffalo Sabres en de Pittsburgh Penguins, hij sloot zijn carrière af in 2002, bij de Detroit Red Wings, hij heeft 9 Stanley cups veroverd) en Punch Imlach (Hoofdcoach van de Toronto Maple Leafs van 1959 t/m 1968 en het seizoen 1980-1981, hij won vier Stanley Cups en verloor er drie).

Wedstrijdopzet

[bewerken | brontekst bewerken]

De play-offs bestaan uit twee delen, een Western Conference en een Eastern Conference deel, in iedere conference zitten acht teams. Deze acht teams worden als volgt berekend: de plaatsen 1 tot en met 3 zijn gereserveerd voor de drie divisiewinnaars en plaats 4-8 voor de niet-divisiewinnaars met de meeste punten.

Ieder conferencedeel bestaat uit drie rondes en elke ronde bestaat uit een best-of-seven serie. In de eerste ronde, de kwartfinale, speelt de nummer een van de conference tegen de nummer acht, nummer twee tegen zeven, drie tegen zes en vier tegen vijf. In de halve finale wordt er opnieuw geplaatst: het hoogst overgebleven team wordt al eerste geplaatst enzovoort. Nummer één speelt dan tegen nummer vier en twee tegen drie. De winnaars van deze serie spelen tegen elkaar in de conference finale. Het team dat deze serie wint, krijgt alvast een prijs (Clarence S. Campbell Bowl voor de Western Conference en de Prince of Wales Trophy voor de Eastern Conference). De winnaars van deze twee prijzen strijden tegen elkaar in de Stanley Cupfinale, ook een best-of-seven.

Het hoogst geplaatste team speelt eerst twee keer thuis en dan twee keer uit. Als de serie dan nog niet beslist is, zal het hoogst geplaatste team eerst thuis spelen, indien noodzakelijk nog een wedstrijd uit en als de serie dan nóg niet beslist is, vindt de beslissing plaats in het stadion van het hoogstgeplaatste team.

Voor de duidelijkheid:

  • Eerste ronde = Conference kwartfinale
  • Tweede ronde = Conference halve finale
  • Derde ronde = Conference finale
  • Finale = Stanley Cupfinale

Huidige tijdperk

[bewerken | brontekst bewerken]
De Stanley Cup
Jaar Winnaar Finalist Uitslag
2024 Florida Panthers Edmonton Oilers 4-3
2023 Vegas Golden Knights Florida Panthers 4-1
2022 Colorado Avalanche Tampa Bay Lightning 4-2
2021 Tampa Bay Lightning Montreal Canadiens 4-1
2020 Tampa Bay Lightning Dallas Stars 4-2
2019 St. Louis Blues Boston Bruins 4-3
2018 Washington Capitals Vegas Golden Knights 4-1
2017 Pittsburgh Penguins Nashville Predators 4-2
2016 Pittsburgh Penguins San Jose Sharks 4-2
2015 Chicago Blackhawks Tampa Bay Lightning 4-2
2014 Los Angeles Kings New York Rangers 4-1
2013 Chicago Blackhawks Boston Bruins 4-2
2012 Los Angeles Kings New Jersey Devils 4-2
2011 Boston Bruins Vancouver Canucks 4-3
2010 Chicago Blackhawks Philadelphia Flyers 4-2
2009 Pittsburgh Penguins Detroit Red Wings 4-3
2008 Detroit Red Wings Pittsburgh Penguins 4-2
2007 Anaheim Ducks Ottawa Senators 4-1
2006 Carolina Hurricanes Edmonton Oilers 4-3
2005 Geen winnaar door de staking
2004 Tampa Bay Lightning Calgary Flames 4-3
2003 New Jersey Devils Mighty Ducks of Anaheim 4-3
2002 Detroit Red Wings Carolina Hurricanes 4-1
2001 Colorado Avalanche New Jersey Devils 4-3
2000 New Jersey Devils Dallas Stars 4-2
1999 Dallas Stars Buffalo Sabres 4-2
1998 Detroit Red Wings Washington Capitals 4-0
1997 Detroit Red Wings Philadelphia Flyers 4-0
1996 Colorado Avalanche Florida Panthers 4-0
1995 New Jersey Devils Detroit Red Wings 4-0
1994 New York Rangers Vancouver Canucks 4-3
1993 Montreal Canadiens Los Angeles Kings 4-1
1992 Pittsburgh Penguins Chicago Blackhawks 4-0
1991 Pittsburgh Penguins Minnesota North Stars 4-2
1990 Edmonton Oilers Boston Bruins 4-1
1989 Calgary Flames Montreal Canadiens 4-2
1988 Edmonton Oilers Boston Bruins 4-0
1987 Edmonton Oilers Philadelphia Flyers 4-3
1986 Montreal Canadiens Calgary Flames 4-1
1985 Edmonton Oilers Philadelphia Flyers 4-1
1984 Edmonton Oilers New York Islanders 4-1
1983 New York Islanders Edmonton Oilers 4-0
1982 New York Islanders Vancouver Canucks 4-0
1981 New York Islanders Minnesota North Stars 4-1
1980 New York Islanders Philadelphia Flyers 4-2
1979 Montreal Canadiens New York Rangers 4-1
1978 Montreal Canadiens Boston Bruins 4-2
1977 Montreal Canadiens Boston Bruins 4-0
1976 Montreal Canadiens Philadelphia Flyers 4-0
1975 Philadelphia Flyers Buffalo Sabres 4-2
1974 Philadelphia Flyers Boston Bruins 4-2
1973 Montreal Canadiens Chicago Blackhawks 4-2
1972 Boston Bruins New York Rangers 4-2
1971 Montreal Canadiens Chicago Blackhawks 4-3
1970 Boston Bruins St. Louis Blues 4-0
1969 Montreal Canadiens St. Louis Blues 4-0
1968 Montreal Canadiens St. Louis Blues 4-0
1967 Toronto Maple Leafs Montreal Canadiens 4-2
De originele Stanley Cup
Jaar Winnaar Finalist Uitslag
1966 Montreal Canadiens Detroit Red Wings 4-0
1965 Montreal Canadiens Chicago Blackhawks 4-3
1964 Toronto Maple Leafs Detroit Red Wings 4-3
1963 Toronto Maple Leafs Detroit Red Wings 4-1
1962 Toronto Maple Leafs Chicago Blackhawks 4-2
1961 Chicago Blackhawks Detroit Red Wings 4-2
1960 Montreal Canadiens Toronto Maple Leafs 4-0
1959 Montreal Canadiens Toronto Maple Leafs 4-1
1958 Montreal Canadiens Boston Bruins 4-2
1957 Montreal Canadiens Boston Bruins 4-1
1956 Montreal Canadiens Detroit Red Wings 4-1
1955 Detroit Red Wings Montreal Canadiens 4-3
1954 Detroit Red Wings Montreal Canadiens 4-3
1953 Montreal Canadiens Boston Bruins 4-1
1952 Detroit Red Wings Montreal Canadiens 4-0
1951 Toronto Maple Leafs Montreal Canadiens 4-1
1950 Detroit Red Wings New York Rangers 4-3
1949 Toronto Maple Leafs Detroit Red Wings 4-0
1948 Toronto Maple Leafs Detroit Red Wings 4-0
1947 Toronto Maple Leafs Montreal Canadiens 4-2
1946 Montreal Canadiens Boston Bruins 4-1
1945 Toronto Maple Leafs Detroit Red Wings 4-3
1944 Montreal Canadiens Chicago Blackhawks 4-0
1943 Detroit Red Wings Boston Bruins 4-0
1942 Toronto Maple Leafs Detroit Red Wings 4-3
1941 Boston Bruins Detroit Red Wings 4-0
1940 New York Rangers Toronto Maple Leafs 4-2
1939 Boston Bruins Toronto Maple Leafs 4-1
1938 Chicago Blackhawks Toronto Maple Leafs 3-1
1937 Detroit Red Wings New York Rangers 3-2
1936 Detroit Red Wings Toronto Maple Leafs 3-1
1935 Montreal Maroons Toronto Maple Leafs 3-0
1934 Chicago Blackhawks Detroit Red Wings 3-1
1933 New York Rangers Toronto Maple Leafs 3-1
1932 Toronto Maple Leafs New York Rangers 3-0
1931 Montreal Canadiens Chicago Blackhawks 3-2
1930 Montreal Canadiens Boston Bruins 2-0
1929 Boston Bruins New York Rangers 2-0
1928 New York Rangers Montreal Maroons 3-2
1927 Ottawa Senators Boston Bruins 2-0

Aantal Stanley Cup's

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Het is traditie dat als een team de Stanley Cup wint, de aanvoerder van het winnende team als eerste een rondje maakt terwijl hij de cup boven zijn hoofd houdt. De enige uitzondering hierop was in het seizoen 2000-2001, toen de Colorado Avalanche de Stanley Cup wonnen. Aanvoerder Joe Sakic gaf hoogst opmerkelijk de cup door aan zijn teamgenoot Ray Bourque, die daarvoor geruild was met de Boston Bruins. Bourque had een berucht record op zijn naam staan: hij was de speler die het meeste aantal wedstrijden gespeeld had zonder een Stanley Cup te winnen.
  • De Los Angeles Kings was het eerste team dat als achtste geplaatst was in een conference en de Cup won. Dit gebeurde tijdens het seizoen 2011-2012, toen ze wonnen in de finale van de New Jersey Devils.
  • De Stanley Cup is meerdere keren door (waarschijnlijk dronken) winnaars getest op zijn drijfkracht in voornamelijk zwembaden. Aangezien de beker niet dreef, krijgt hij tegenwoordig een reddingsvest om als hij het water op gaat. In 1997 gooiden de leden van de band Pantera bij wijze van test de cup vanaf een dak in een zwembad. De cup miste het zwembad, waardoor er een barst in de beker kwam. De beker moest toen door de smeden van de NHL hersteld worden.
  • De Stanley Cup is een vaste gast in het Witte Huis, vader en zoon Bush en Bill Clinton hebben de beker op visite gehad.
  • Tevens is de Stanley Cup gebruikt als doopvont en als een plantenbak voor de pelargoniums.
  • Toen het stadion van de New York Rangers, Madison Square Garden, in 1940 was afbetaald, gebruikte het team de Stanley Cup om de rekeningen in te verbranden. Volgens populair geloof had dit de hockeygoden ontstemd, wat leidde tot de vloek van 1940 (ook bekend als Dutton's Curse) waardoor de Rangers 50 jaar moesten wachten tot hun volgende Stanley Cup (in 1994)
  • De titel van aflevering 1014 (#153) - Stanley's Cup van de animatieserie South Park is op de Stanley Cup gebaseerd. Ook deze aflevering gaat over ijshockey.
  • In de aflevering Duck and Cover van de Amerikaanse advocatenserie Boston Legal heeft Denny Crane (William Shatner) de cup geleend via een kennis, hij probeert zijn naam erin te graveren. Op het einde van de aflevering drinken hij en zijn beste vriend, Alan Shore, Whiskey uit de beker, waarna de twee hem per ongeluk van de wolkenkrabber 500 Boylston Street laten vallen.