Smalbladige wilg
| smalbladige wilg | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Bladeren en mannelijke bloeiwijze | |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Salix exigua Nutt. (1842) | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Bladeren en mannelijke bloeiwijze | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
smalbladige wilg op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
De smalbladige wilg (Salix exigua) is een plant uit de wilgenfamilie (Salicaceae). De meerstammige struik komt van nature voor in de Verenigde Staten. Deze wilg oogt als een (meerstammige) boom en past ook in een kleine tuin.
Beschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]De smal-lancetvormige, 4–12 cm lange en 2–10 mm brede, groen tot grijze bladeren bewegen bij de minste wind. Op de jonge bladeren zitten zijdeachtige, witte haren, waardoor ze een zilverkleurig uiterlijk hebben. De soort kan ongeveer 4–6 m hoog worden.
De bloeiwijze is katjes, die in het late voorjaar verschijnen. De struiken zijn tweehuizig, hetgeen wil zeggen dat er struiken met alleen vrouwelijke katjes en struiken met alleen mannelijke katjes zijn. De vrouwelijke katjes zijn tot 10 cm en de mannelijke katjes tot 8 cm lang.
De vrucht is een doosvrucht, die van binnen bekleed is met glanzend witte haartjes. In de doosvrucht zitten veel kleine zaadjes.[1][2]
Deze struik is winterhard en groeit ook op vrij droge grond. In sommige tuinen ontstaat er opslag. Salix exigua is goed te snoeien en te stekken.
Ondersoorten
[bewerken | brontekst bewerken]Er zijn twee ondersoorten waarvan het groeigebied elkaar in het westen van de Great Plains overlapt:[3]
- Salix exigua subsp. exigua. In het westen van Noord-Amerika. De grijsachtige bladeren behouden gedurende de hele zomer de zijdeachtige haartjes. De doosvrucht is 3–6 mm lang.
- Salix exigua subsp. interior (Rowlee) Cronq. (synoniem: S. interior Rowlee). Oost en centraal Noord-Amerika. De bladeren verliezen gewoonlijk de haartjes en zijn dan groen in de zomer. De doosvrucht is 5–8 mm lang.
Toepassingen
[bewerken | brontekst bewerken]Salix exigua werd voor veel verschillende doeleinden gebruikt door de indianen. De takken deden dienst als flexibele stokken en bouwmateriaal, van de twijgen werden manden gemaakt en van de bast bindmateriaal. Daarnaast werden bast en bladeren gebruikt voor medicinale doeleinden.[4]
Namen in andere talen
[bewerken | brontekst bewerken]- Duits: Schmalblättrige Weide
- Engels: Sandbar Willow, Narrowleaf Willow, Coyote Willow
- Frans: Saule intérieur, Saule Coyote
- ↑ Northern Prairie Wildlife Research Center: Salix exigua
- ↑ Jepson Flora: Salix exigua
- ↑ Salix exigua
- ↑ University of Michigan Native American Ethnobotany Index:Salix exigua
· 
· 
